1 Seni seviyorum, gücüm sensin, ya RAB!
2 RAB benim kayam, sığınağım, kurtarıcımdır, 2 Tanrım, kayam, sığınacak yerimdir, 2 Kalkanım, güçlü kurtarıcım, korunağımdır!
3 Övgüye değer RABbe seslenir, 2 Kurtulurum düşmanlarımdan.
4 Ölüm iplerine dolanmıştım, 2 Yıkım selleri basmıştı beni,
5 Ölüler diyarının bağları sarmıştı, 2 Ölüm tuzakları çıkmıştı karşıma.
6 Sıkıntı içinde RABbe yakardım, 2 Yardıma çağırdım Tanrımı. 2 Tapınağından sesimi duydu, 2 Haykırışım kulaklarına ulaştı.
7 O zaman yeryüzü sarsılıp sallandı, 2 Titreyip sarsıldı dağların temelleri, 2 Çünkü RAB öfkelenmişti.
8 Burnundan duman yükseldi, 2 Ağzından kavurucu ateş 2 Ve korlar fışkırdı.
9 Kara buluta basarak 2 Gökleri yarıp indi.
10 Bir Keruva binip uçtu, 2 Rüzgar kanatlar takarak hızla geldi.
11 Karanlığı örtündü, 2 Kara bulutları kendine çardak yaptı.
12 Varlığının parıltısından, 2 Bulutlardan dolu ve korlar savruluyordu.
13 RAB göklerden gürledi, 2 Duyurdu sesini Yüceler Yücesi, 2 Dolu ve alevli korlarla.
14 Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı, 2 Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi.
15 Denizin dibi göründü, 2 Yeryüzünün temelleri açığa çıktı, ya RAB, 2 Senin azarlamandan, 2 Burnundan çıkan güçlü soluktan.
16 RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu, 2 Çıkardı beni derin sulardan.
17 Beni zorlu düşmanımdan, 2 Benden nefret edenlerden kurtardı, 2 Çünkü onlar benden güçlüydü.
18 Felaket günümde karşıma dikildiler, 2 Ama RAB bana destek oldu.
19 Beni huzura kavuşturdu, 2 Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı.
20 RAB doğruluğumun karşılığını verdi, 2 Beni temiz ellerime göre ödüllendirdi.
21 Çünkü RABbin yolunda yürüdüm, 2 Tanrımdan uzaklaşarak kötülük yapmadım.
22 Onun bütün ilkelerini göz önünde tuttum, 2 Kurallarından ayrılmadım.
23 Onun gözünde kusursuzdum, 2 Suç işlemekten sakındım.
24 Bu yüzden RAB beni doğruluğuma 2 Ve gözünde pak olan ellerime göre ödüllendirdi.
25 Sadık kuluna sadakat gösterir, 2 Kusursuz olana kusursuz davranırsın.
26 Pak olanla pak olur, 2 Eğriye eğri davranırsın.
27 Alçakgönüllüleri kurtarır, 2 Gururluların başını eğersin.
28 Işığımın kaynağı sensin, ya RAB, Tanrım! 2 Karanlığımı aydınlatırsın.
29 Desteğinle akıncılara saldırır, 2 Seninle surları aşarım, Tanrım.
30 Tanrının yolu kusursuzdur, 2 RABbin sözü arıdır. 2 O kendisine sığınan herkesin kalkanıdır.
31 Var mı RABden başka tanrı? 2 Tanrımızdan başka kaya var mı?
32 Tanrı beni güçle donatır, 2 Yolumu kusursuz kılar.
33 Ayaklar verdi bana, geyiklerinki gibi, 2 Doruklarda tutar beni.
34 Bana savaşmayı öğretti, 2 Kollarımla tunç bir yayı gereyim diye.
35 Bana zafer kalkanını bağışlarsın, 2 Sağ elin destekler, 2 Alçakgönüllülüğün yüceltir beni.
36 Bastığım yerleri genişletirsin, 2 Burkulmaz bileklerim.
37 Kovalayıp yetiştim düşmanlarıma, 2 Hepsi yok olmadan geri dönmedim.
38 Ezdim onları, kalkamaz oldular, 2 Ayaklarımın altına serildiler.
39 Savaş için beni güçle donattın, 2 Bana başkaldıranları önümde yere serdin.
40 Düşmanlarımı kaçmak zorunda bıraktın, 2 Benden nefret edenleri yok ettim.
41 Feryat ettiler, ama kurtaran çıkmadı; 2 RABbi çağırdılar, ama O yanıt vermedi.
42 Ezdim onları, rüzgarın savurduğu toza döndüler, 2 Sokak çamuru gibi savurup attım.
43 Halkımın çekişmelerinden beni kurtardın, 2 Ulusların önderi yaptın, 2 Tanımadığım halklar bana kulluk ediyor.
44 Duyar duymaz sözümü dinlediler, 2 Yabancılar bana yaltaklandılar.
45 Yabancıların betleri benizleri attı, 2 Titreyerek çıktılar kalelerinden.
46 RAB yaşıyor! Kayama övgüler olsun! 2 Yücelsin kurtarıcım Tanrı!
47 Odur öcümü alan, 2 Halkları bana bağımlı kılan.
48 Düşmanlarımdan kurtarır, 2 Başkaldıranlardan üstün kılar beni, 2 Zorbaların elinden alır.
49 Bunun için uluslar arasında sana şükredeceğim, ya RAB, 2 Adını ilahilerle öveceğim.
50 RAB kralını büyük zaferlere ulaştırır, 2 Meshettiği krala, Davut'a ve soyuna 2 Sonsuza dek sevgi gösterir.
1 Veisuunjohtajalle; Herran palvelijan Daavidin virsi, jonka sanat hän puhui Herralle sinä päivänä, jona Herra oli pelastanut hänet kaikkien hänen vihollistensa vallasta ja Saulin kädestä. (H18:2) Hän sanoi: Sydämestäni minä rakastan sinua, Herra, minun voimani,
2 (H18:3) Herra, minun kallioni, linnani ja pelastajani, minun Jumalani, vuoreni, jonka turviin minä pakenen, minun kilpeni, autuuteni sarvi ja varustukseni.
3 (H18:4) Ylistetty olkoon Herra! -niin minä huudan, ja vihollisistani minä pelastun.
4 (H18:5) Kuoleman paulat piirittivät minut, turmion virrat peljästyttivät minut.
5 (H18:6) Tuonelan paulat kietoivat minut, kuoleman ansat yllättivät minut.
6 (H18:7) Ahdistuksessani minä rukoilin Herraa ja huusin avuksi Jumalaani; hän kuuli minun ääneni temppelistänsä, ja minun huutoni hänen edessään kohosi hänen korviinsa.
7 (H18:8) Silloin maa huojui ja järisi, vuorten perustukset järkkyivät; ne horjuivat, sillä hänen vihansa syttyi.
8 (H18:9) Savu suitsusi hänen sieraimistaan, kuluttava tuli hänen suustansa, palavat hiilet hehkuivat hänestä.
9 (H18:10) Hän notkisti taivaat ja astui alas, synkkä pilvi jalkojensa alla.
10 (H18:11) Ja hän ajoi kerubin kannattamana ja lensi, ja hän liiti tuulen siivillä;
11 (H18:12) hän pani pimeyden verhoksensa, majaksensa yltympäri: mustat vedet, paksut pilvet.
12 (H18:13) Hohteesta, joka kävi hänen edellänsä, purkautuivat pilvet rakeiksi ja palaviksi hiiliksi.
13 (H18:14) Ja Herra jylisi taivaassa, Korkein antoi äänensä kaikua, tulla rakeita ja palavia hiiliä.
14 (H18:15) Hän lennätti nuolensa ja hajotti heidät, paljon salamoita ja kauhistutti heidät.
15 (H18:16). Silloin vetten syvyydet tulivat näkyviin, ja maanpiirin perustukset paljastuivat sinun nuhtelustasi, Herra, sinun vihasi hengen puuskauksesta.
16 (H18:17) Hän ojensi kätensä korkeudesta ja tarttui minuun, veti minut ylös suurista vesistä;
17 (H18:18) hän pelasti minut voimallisesta vihollisestani, minun vihamiehistäni, sillä he olivat minua väkevämmät.
18 (H18:19) He hyökkäsivät minun kimppuuni hätäni päivänä, mutta Herra tuli minun tuekseni.
19 (H18:20) Hän toi minut avaraan paikkaan, hän vapautti minut, sillä hän oli mielistynyt minuun.
20 (H18:21) Herra tekee minulle minun vanhurskauteni mukaan, minun kätteni puhtauden mukaan hän minulle maksaa.
21 (H18:22) Sillä minä olen noudattanut Herran teitä enkä ole luopunut pois Jumalastani, jumalattomuuteen.
22 (H18:23) Kaikki hänen oikeutensa ovat minun silmieni edessä, enkä minä hänen käskyjänsä syrjään sysää.
23 (H18:24) Minä olen vilpitön häntä kohtaan ja varon itseni pahoista teoista.
24 (H18:25) Sentähden Herra palkitsee minulle minun vanhurskauteni mukaan, sen mukaan kuin käteni ovat puhtaat hänen silmiensä edessä.
25 (H18:26) Hurskasta kohtaan sinä olet hurskas, nuhteetonta kohtaan nuhteeton;
26 (H18:27) puhdasta kohtaan sinä olet puhdas, mutta kieroa kohtaan nurja.
27 (H18:28) Sillä sinä pelastat nöyrän kansan, mutta ylpeät silmät sinä painat alas.
28 (H18:29) Sillä sinä annat minun lamppuni loistaa; Herra, minun Jumalani, valaisee minun pimeyteni.
29 (H18:30) Sinun avullasi minä hyökkään rosvojoukkoa vastaan; Jumalani avulla minä ryntään ylitse muurin.
30 (H18:31) Jumalan tie on nuhteeton, Herran sana tulessa koeteltu. Hän on kaikkien kilpi, jotka häneen turvaavat.
31 (H18:32) Sillä kuka muu on Jumala kuin Herra, ja kuka pelastuksen kallio, paitsi meidän Jumalamme-
32 (H18:33) se Jumala, joka minut voimalla vyöttää ja tekee minun tieni nuhteettomaksi,
33 (H18:34) tekee minun jalkani nopeiksi niinkuin peurat ja asettaa minut kukkuloilleni,
34 (H18:35) joka opettaa minun käteni sotimaan ja käsivarteni vaskijousta jännittämään!
35 (H18:36) Sinä annat minulle pelastuksen kilven, ja sinun oikea kätesi minua tukee; sinun laupeutesi tekee minut suureksi.
36 (H18:37) Sinä annat minun askeleilleni avaran tilan, ja minun jalkani eivät horju.
37 (H18:38) Minä ajan vihollisiani takaa ja saavutan heidät enkä palaja, ennenkuin teen heistä lopun;
38 (H18:39) minä murskaan heidät, niin etteivät voi nousta, he sortuvat minun jalkojeni alle.
39 (H18:40) Sinä vyötät minut voimalla sotaan, sinä painat vastustajani minun alleni.
40 (H18:41) Sinä ajat minun viholliseni pakoon, ja vihamieheni minä hukutan.
41 (H18:42) He huutavat, mutta pelastajaa ei ole, huutavat Herraa, mutta hän ei heille vastaa.
42 (H18:43) Minä survon heidät tomuksi tuuleen, viskaan heidät niinkuin loan kadulle.
43 (H18:44) Sinä pelastat minut kansan riidoista, sinä asetat minut pakanain pääksi, kansat, joita minä en tunne, palvelevat minua.
44 (H18:45) Jo korvan kuulemalta he minua tottelevat; muukalaiset matelevat minun edessäni.
45 (H18:46) Muukalaiset masentuvat ja tulevat vavisten varustuksistansa.
46 (H18:47) Herra elää! Kiitetty olkoon minun kallioni ja ylistetty minun pelastukseni Jumala,
47 (H18:48) Jumala, joka hankkii minulle koston ja saattaa kansat minun valtani alle;
48 (H18:49) sinä, joka pelastat minut vihollisistani ja korotat minut vastustajaini ylitse ja päästät minut väkivaltaisesta miehestä.
49 (H18:50) Sentähden minä ylistän sinua, Herra, kansojen keskuudessa ja veisaan sinun nimesi kiitosta,
50 (H18:51) sinun, joka annat kuninkaallesi suuren avun ja teet laupeuden voidellullesi, Daavidille ja hänen jälkeläisilleen, iankaikkisesti.