1 Ya RAB, sana sığınıyorum. 2 Utandırma beni hiçbir zaman! 2 Adaletinle kurtar beni!

2 Kulak ver bana, 2 Çabuk yetiş, kurtar beni; 2 Bir kaya ol bana sığınmam için, 2 Güçlü bir kale ol kurtulmam için!

3 Madem kayam ve kalem sensin, 2 Öncülük et, yol göster bana 2 Kendi adın uğruna.

4 Bana kurdukları tuzaktan uzak tut beni, 2 Çünkü sığınağım sensin.

5 Ruhumu ellerine bırakıyorum, 2 Ya RAB, sadık Tanrı, kurtar beni.

6 Değersiz putlara bel bağlayanlardan tiksinirim, 2 RABbe güvenirim ben.

7 Sadakatinden ötürü sevinip coşacağım, 2 Çünkü düşkün halimi görüyor, 2 Çektiğim sıkıntıları biliyorsun,

8 Beni düşman eline düşürmedin, 2 Bastığım yerleri genişlettin.

9 Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım, 2 Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.

10 Ömrüm acıyla, 2 Yıllarım iniltiyle tükeniyor, 2 Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor, 2 Kemiklerim eriyor.

11 Düşmanlarım yüzünden rezil oldum, 2 Özellikle komşularıma. 2 Tanıdıklarıma dehşet salar oldum; 2 Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.

12 Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum, 2 Kırılmış bir çömleğe döndüm.

13 Birçoğunun fısıldaştığını duyuyorum, 2 Her yer dehşet içinde, 2 Bana karşı anlaştılar, 2 Canımı almak için düzen kurdular.

14 Ama ben sana güveniyorum, ya RAB, 2 ‹‹Tanrım sensin!›› diyorum.

15 Hayatım senin elinde, 2 Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden, 2 Ardıma düşenlerden.

16 Yüzün kulunu aydınlatsın, 2 Sevgi göster, kurtar beni!

17 Utandırma beni, ya RAB, sana sesleniyorum; 2 Kötüler utansın, ölüler diyarında sesleri kesilsin.

18 Sussun o yalancı dudaklar; 2 Doğru insana karşı 2 Gururla, tepeden bakarak, 2 Küçümseyerek konuşan dudaklar.

19 İyiliğin ne büyüktür, ya RAB, 2 Onu senden korkanlar için saklarsın, 2 Herkesin gözü önünde, 2 Sana sığınanlara iyi davranırsın.

20 İnsanların düzenlerine karşı, 2 Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin; 2 Saldırgan dillere karşı 2 Onları çardağında gizlersin.

21 RABbe övgüler olsun, 2 Kuşatılmış bir kentte 2 Sevgisini bana harika biçimde gösterdi.

22 Telaş içinde demiştim ki, 2 ‹‹Huzurundan atıldım!›› 2 Ama yardıma çağırınca seni, 2 Yalvarışımı işittin.

23 RABbi sevin, ey Onun sadık kulları! 2 RAB kendisine bağlı olanları korur, 2 Büyüklenenlerin ise tümüyle hakkından gelir.

24 Ey RAB'be umut bağlayanlar, 2 Güçlü ve yürekli olun!

1 Veisuunjohtajalle; Daavidin virsi. (H31:2) Herra, sinuun minä turvaan. Älä salli minun ikinä häpeään tulla, vapahda minut vanhurskaudessasi.

2 (H31:3) Kallista korvasi minun puoleeni, riennä, pelasta minut. Ole minulle turvakallio, vuorilinna, johon minut pelastat.

3 (H31:4) Sillä sinä olet minun kallioni ja linnani, ja nimesi tähden sinä minua johdat ja talutat.

4 (H31:5) Sinä päästät minut verkosta, jonka he ovat eteeni virittäneet, sillä sinä olet minun turvani.

5 (H31:6) Sinun käteesi minä annan henkeni, sinä, Herra, lunastat minut, sinä uskollinen Jumala.

6 (H31:7) Minä vihaan niitä, jotka seuraavat turhia epäjumalia, mutta minä turvaan Herraan.

7 (H31:8) Minä iloitsen ja riemuitsen sinun armostasi, kun sinä katsoit minun kurjuuttani, tunsit minun sieluni ahdistukset,

8 (H31:9) etkä jättänyt minua vihollisen valtaan, vaan asetit minun jalkani aukealle.

9 (H31:10) Armahda minua, Herra, sillä minulla on ahdistus; minun silmäni on surusta riutunut, niin myös minun sieluni ja ruumiini.

10 (H31:11). Sillä minun elämäni kuluu murheessa ja minun vuoteni huokauksissa. Minun voimani on rauennut pahain tekojeni tähden, ja minun luuni ovat riutuneet.

11 (H31:12) Kaikkien ahdistajaini tähden minä olen pilkaksi tullut, ylenpalttiseksi pilkaksi naapureilleni, peljätykseksi tuttavilleni; jotka minut kadulla näkevät, pakenevat minua.

12 (H31:13) Minä olen unhottunut ihmisten mielistä niinkuin kuollut, minä olen kuin rikottu astia.

13 (H31:14) Sillä minä kuulen monen parjaukset, kauhua kaikkialta, kun he keskenänsä pitävät neuvoa minua vastaan, aikovat ottaa minulta hengen.

15 (H31:16) Minun aikani ovat sinun kädessäsi, pelasta minut vihollisteni kädestä ja vainoojistani.

16 (H31:17) Valista kasvosi palvelijallesi, pelasta minut armossasi.

17 (H31:18) Herra, älä salli minun tulla häpeään, sillä sinua minä huudan avukseni. Jumalattomat tulkoot häpeään, vaietkoot ja vaipukoot tuonelaan.

18 (H31:19) Mykistykööt valheen huulet, jotka puhuvat vanhurskasta vastaan röyhkeästi, ylpeästi ja ylenkatseellisesti.

19 (H31:20) Kuinka suuri on sinun hyvyytesi, jonka talletat pelkääväisillesi ja jota osoitat sinuun turvaaville ihmislasten edessä!

20 (H31:21) Sinä peität heidät kasvojesi suojaan ihmisten salavehkeiltä; sinä kätket heidät turvaan kielten riidalta.

21 (H31:22) Kiitetty olkoon Herra, sillä hän osoitti minulle ihmeellisen armonsa piiritetyssä kaupungissa.

23 (H31:24) Rakastakaa Herraa, kaikki hänen hurskaansa. Herra varjelee uskolliset, mutta ylpeileväisille hän kostaa monin kerroin.

24 (H31:25) Olkaa lujat, ja olkoon teidän sydämenne rohkea, te kaikki, jotka Herraa odotatte.