1 Peygamber Habakkuka bir görümde verilen bildiridir.

2 Ya RAB, ne zamana dek seni yardıma çağıracağım, 2 Beni duymuyor musun? 2 ‹‹Zorbalık var›› diye haykırıyorum sana, 2 Ama kurtarmıyorsun!

3 Bunca kötülüğü bana neden gösteriyorsun, 2 Nasıl hoş görürsün bunca haksızlığı? 2 Nereye baksam şiddet ve zorbalık var. 2 Kavgaların, çekişmelerin sonu gelmiyor.

4 Bu yüzden yasa işlemez oldu, 2 Bir türlü yerini bulmuyor hak. 2 Kötüler doğruları kıskaca almış 2 Ve böylece adalet saptırılıyor.

5 ‹‹Bakın öbür uluslara, 2 Gördüklerinize büsbütün şaşacaksınız. 2 Sizin gününüzde öyle işler yapacağım ki, 2 Anlatsalar inanmayacaksınız.

6 Başkalarına ait toprakları ele geçirmek için 2 Dünyanın dört yanına yürüyen o acımasız ve saldırgan ulusu, 2 Kildanileri güçlendireceğim.

7 Dehşetli ve korkunçturlar, 2 Gururlu ve başlarına buyrukturlar.

8 Parstan çeviktir atları, 2 Aç kurttan daha azgın. 2 Atlıları yeri deşerek geliyor uzaklardan, 2 Avına saldıran kartal gibi uçuyorlar,

9 Yağmalamak için geliyor hepsi. 2 Orduları çöl rüzgarı gibi ilerliyor 2 Ve kum gibi tutsak topluyorlar.

10 Küçümsüyorlar kralları, 2 Yöneticilerle alay ediyorlar. 2 Dudak büküyorlar bütün surlu kentlere, 2 Önlerine toprak yığıp onları ele geçiriyorlar.

11 Rüzgar gibi geçip gidiyorlar. 2 Bu suçlu adamların ilahları kendi güçleridir.››

12 Ya RAB, kutsal Tanrım, 2 Öncesizlikten beri var olan sen değil misin? 2 Sen ölmeyeceksin. 2 Ya RAB, bizi yargılamak için Kildanileri mi seçtin? 2 Ey sığınağımız, onlara mı verdin cezalandırma yetkisini? ölmeyeceğiz››.

13 Kötüye bakamayacak kadar saftır gözlerin. 2 Haksızlığı hoş göremezsin. 2 Öyleyse nasıl hoş görürsün 2 Bu hain adamları? 2 Doğrular kötülere yem olurken 2 Neden susuyorsun?

14 İnsanları denizdeki balıklara, 2 Yöneticiden yoksun sürüngenlere çevirdin.

15 Kildaniler onları oltayla, ağla, 2 Serpme ağla tutar gibi tutuyor 2 Ve sevinç çığlıkları atıyorlar.

16 Kurban kesiyorlar ağlarına bu yüzden. 2 Kendilerine lezzetli ve bol yiyecek sağlayan ağları için buhur yakıyorlar.

17 Ağlarını durmadan boşaltmaya, 2 Ulusları acımasızca öldürmeye devam edecekler mi?

1 Die Last, welche der Prophet Habakuk geschaut hat:

2 Wie lange, o HERR, soll ich zu dir schreien, ohne daß du hörst, dir Unrecht klagen, ohne daß du hilfst?

3 Warum lässest du mich Elend sehen und schaust dem Jammer zu? Gewalttat und Frevel werden vor meinen Augen begangen, es entsteht Hader, und Streit erhebt sich.

4 Darum erlahmt das Gesetz, und das Recht bricht nimmermehr durch; denn der Gottlose umringt den Gerechten; darum kommt das Urteil verkehrt heraus!

5 Seht, ihr Verächter, und schaut umher, verwundert und entsetzt euch! Denn ich tue ein Werk in euren Tagen; ihr würdet es nicht glauben, wenn man es erzählte!

6 Denn siehe, ich erwecke die Chaldäer, ein bitterböses und behendes Volk, das die Breiten der Erde durchzieht, um Wohnsitze zu erobern, die ihm nicht gehören.

7 Es ist schrecklich und furchtbar; sein Recht und sein Ansehen gehen von ihm selber aus.

8 Schneller als Pardel sind seine Rosse und grimmiger als Wölfe am Abend; seine Reiter kommen im Galopp daher, von fernher kommen die Reiter; sie fliegen daher wie ein Adler, der zum Fraße eilt.

9 Nur auf Gewalttaten geht es aus, sein Angesicht ist stracks nach vorn gerichtet, und es bringt Gefangene ein wie Sand.

10 Es spottet der Könige, und Fürsten sind ihm ein Spaß; es lacht aller Festungen, schüttet Erde auf und erobert sie.

11 Dann gewinnt es neuen Mut, geht zu weit und versündigt sich; denn diese seine Kraft macht es zu seinem Gott.

12 Bist du, o HERR, nicht von Anfang an mein Gott, mein Heiliger? Wir werden nicht sterben. HERR, zum Gericht hast du ihn bestellt, und zur Strafe hast du, o Fels, ihn verordnet.

13 Deine Augen sind so rein, daß sie das Böse nicht sehen können; du kannst dem Jammer nicht zuschauen. Warum siehst du denn den Frevlern schweigend zu, während der Gottlose den verschlingt, der gerechter ist als er?

14 Du lässest die Menschen so behandeln wie die Fische im Meer, wie Gewürm, das keinen Herrscher hat.

15 Er fischt sie alle mit der Angel heraus, fängt sie mit seinem Netz und sammelt sie in sein Garn; darüber freut er sich und frohlockt.

16 Darum opfert er auch seinem Netz und räuchert seinem Garn; denn ihnen verdankt er seine fetten Bissen und seine kräftige Nahrung.

17 Sollte er aber darum sein Netz beständig auswerfen und ohne Erbarmen Völker erwürgen?