1 Tanrının Antlaşma Sandığını getirip Davutun bu amaçla kurduğu çadırın içine koydular. Tanrıya yakmalık sunular ve esenlik sunuları sundular.

2 Davut yakmalık sunuları ve esenlik sunularını sunmayı bitirince, RABbin adıyla halkı kutsadı.

3 Ardından erkek, kadın her İsrailliye birer somun ekmekle birer hurma ve üzüm pestili dağıttı.

4 RABbin Antlaşma Sandığı önünde hizmet etmek, İsrailin Tanrısı RABbi anmak, Ona şükretmek ve övgüler sunmak için bazı Levilileri atadı.

5 Bunların önderi Asaf, yardımcısı Zekeriyaydı. Öbürleri Yeiel, Şemiramot, Yehiel, Mattitya, Eliav, Benaya, Ovet-Edom ve Yeieldi. Bunlar çenk ve lir, Asaf yüksek sesli zil,

6 Kâhin Benaya ile Yahaziel de Tanrının Antlaşma Sandığı önünde sürekli borazan çalacaklardı.

7 O gün Davut RABbe şükretme işini ilk kez Asafla kardeşlerine verdi.

8 RABbe şükredin, Onu adıyla çağırın, 2 Halklara duyurun yaptıklarını!

9 Onu ezgilerle, ilahilerle övün, 2 Bütün harikalarını anlatın!

10 Kutsal adıyla övünün, 2 Sevinsin RABbe yönelenler!

11 RABbe ve Onun gücüne bakın, 2 Durmadan Onun yüzünü arayın!

12 Ey sizler, kulu İsrailin soyu, 2 Seçtiği Yakupoğulları, 2 Onun yaptığı harikaları, 2 Olağanüstü işlerini 2 Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!

14 Tanrımız RAB Odur, 2 Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.

15 Onun antlaşmasını, 2 Bin kuşak için verdiği sözü, 2 İbrahimle yaptığı antlaşmayı, 2 İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsayın.

17 ‹‹Hakkınıza düşen mülk olarak 2 Kenan ülkesini size vereceğim›› diyerek, 2 Bunu Yakup için bir kural, 2 İsraille sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.

19 O zaman bir avuç insandınız, 2 Sayıca az ve ülkeye yabancıydınız.

20 Bir ulustan öbürüne, 2 Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.

21 RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, 2 Onlar için kralları bile payladı:

22 ‹‹Meshettiklerime dokunmayın, 2 Peygamberlerime kötülük etmeyin!›› dedi.

23 Ey bütün dünya, ezgiler söyleyin RABbe! 2 Her gün duyurun kurtarışını!

24 Görkemini uluslara, 2 Harikalarını bütün halklara anlatın!

25 Çünkü RAB uludur, yalnız O övgüye değer, 2 İlahlardan çok Ondan korkulur.

26 Halkların bütün ilahları bir hiçtir, 2 Oysa gökleri yaratan RABdir.

27 Yücelik, ululuk Onun huzurundadır, 2 Güç ve sevinç Onun konutundadır.

28 Ey bütün halklar, RABbi övün, 2 RABbin gücünü, yüceliğini övün,

29 RABbin görkemini adına yaraşır biçimde övün, 2 Sunular getirip Onun önüne çıkın! 2 Kutsal giysiler içinde RABbe tapının!

30 Titreyin Onun önünde, ey bütün yeryüzündekiler! 2 Dünya sağlam kurulmuş, sarsılmaz.

31 Sevinsin gökler, coşsun yeryüzü, 2 Uluslar arasında, ‹‹RAB egemenlik sürüyor!›› densin.

32 Gürlesin deniz içindekilerle birlikte, 2 Bayram etsin kırlar ve üzerindekiler!

33 O zaman RABbin önünde ormanın ağaçları 2 Sevinçle haykıracak. 2 Çünkü O yeryüzünü yargılamaya geliyor.

34 RABbe şükredin, çünkü O iyidir, 2 Sevgisi sonsuzdur.

35 Şöyle seslenin: 2 ‹‹Kurtar bizi, ey kurtarıcımız Tanrı, 2 Topla bizi, ulusların arasından çıkar. 2 Kutsal adına şükredelim, 2 Yüceliğinle övünelim.

36 İsrailin Tanrısı RABbe 2 Öncesizlikten sonsuza dek övgüler olsun!›› Bütün halk, ‹‹Amin!›› diyerek RABbe övgüler sundu.

37 Davut RABbin Antlaşma Sandığının önünde günlük işlerde sürekli hizmet etmeleri için Asafla Levili kardeşlerini atadı.

38 Onlarla birlikte hizmet etmeleri için Ovet-Edomla altmış sekiz Levili akrabasını da atadı. Yedutun oğlu Ovet-Edomla Hosa kapı nöbetçileriydi.

39 Davut Kâhin Sadokla öbür kâhin kardeşlerini Givondaki tapınma yerinde, RABbin Çadırının bulunduğu yerde görevlendirdi.

40 Bunlar RABbin İsraile verdiği yasada yazılanlar uyarınca, sabah akşam, düzenli olarak yakmalık sunu sunağında RABbe sunular sunacaklardı.

41 Onlarla birlikte Hemanla Yedutunu ve RABbin sonsuz sevgisi için şükretsinler diye özel olarak seçilen öbürlerini de görevlendirdi.

42 Hemanla Yedutun borazanlardan, zillerden ve Tanrıyı öven ezgiler için gereken öbür çalgılardan sorumluydu. Yedutunoğullarını da kapıda nöbetçi olarak görevlendirdi.

43 Sonra herkes evine döndü. Davut da ailesini kutsamak için evine döndü.

1 Levaram a arca de Deus, e colocaram-na no meio da tenda que Davi tinha armado; e ofereceram holocaustos e ofertas pacíficas diante de Deus.

2 Tendo Davi acabado de oferecer os holocaustos e ofertas pacíficas, abençoou ao povo em nome de Jeová.

3 Distribuiu a todos de Israel um por um, tanto a homens como a mulheres, um pão, um pedaço de carne, e um cacho de passas.

4 Designou dentre os levitas os que haviam de ministrar diante da arca de Jeová, e de celebrar e louvar a Jeová e de lhe agradecer, a saber:

5 Asafe, o chefe, Zacarias, o segundo depois dele, Jeiel, Semiramote, Jeiel, Matitias, Eliabe, Benaia, Obede-Edom e Jeiel, com alaúdes e harpas, e Asafe com címbalos que soavam alto;

6 e os sacerdotes Benaia e Jaaziel tocavam continuamente as trombetas diante da arca da aliança de Deus.

7 Então nesse dia foi que Davi pela primeira vez ordenou que pelo ministério de Asafe e de seus irmãos, se dessem ações de graças.

8 Louvai a Jeová, invocai o seu nome; Fazei conhecidos entre os povos os seus feitos.

9 Cantai-lhe, cantai-lhe louvores; Falai de todas as suas obras maravilhosas.

10 Gloriai-vos no seu santo nome: Alegre-se o coração dos que buscam a Jeová.

11 Buscai a Jeová e a sua fortaleza, Buscai a sua face para sempre.

12 Lembrai-vos das obras maravilhosas que ele tem feito: Das suas maravilhas e dos juízos da sua boca,

13 Vós, semente de Israel, seu servo, Vós, filhos de Jacó, seus escolhidos.

14 Ele é Jeová nosso Deus: Os seus juízos estão em toda a terra.

15 Lembrai-vos para sempre da sua aliança: A palavra que prescreveu para mil gerações;

16 Da aliança que fez com Abraão, E do seu juramento a Isaque,

17 Ele a confirmou a Jacó como estatuto, A Israel como aliança eterna,

18 Dizendo: A ti te darei a terra de Canaã, A porção da vossa herança,

19 Sendo que éreis poucos em número, Sim, mui poucos, e peregrinos nela.

20 Andaram de nação em nação, E dum reino para outro povo.

21 A ninguém permitiu que lhes fizesse o mal, E por amor deles repreendeu a reis,

22 Dizendo: Não toqueis os meus ungidos, E não façais o mal aos meus profetas.

23 Cantai a Jeová, ó terra toda; Anunciai de dia em dia a sua salvação.

24 Publicai a sua glória entre as nações, As suas obras maravilhosas entre todos os povos,

25 Porque grande é Jeová, e mui digno de louvor: Ele é também mais temível do que todos os deuses.

26 Todos os deuses dos povos são ídolos, Mas Jeová fez os céus.

27 Honra e majestade acham-se diante dele, Fortaleza e alegria na sua morada.

28 Tributai a Jeová, ó famílias dos povos, Tributai a Jeová glória e fortaleza.

29 Tributai a Jeová a glória devida ao seu nome: Trazei uma oferta, e vinde à sua presença; Adorai a Jeová na beleza da santidade.

30 Trema diante dele toda a terra: O mundo se acha firmado, de maneira que se não pode mover.

31 Alegrem-se os céus e regozije-se a terra; Que digam entre as nações: Jeová reina.

32 Brama o mar e a sua plenitude, Exulte o campo e tudo quanto há nele;

33 Então as árvores do bosque cantarão de regozijo diante de Jeová, Porque ele vem julgar a terra.

34 Dai graças a Jeová, porque é bom; Pois a sua misericórdia dura para sempre.

35 E dizei: Salva-nos, ó Deus da nossa salvação, Ajunta-nos e livra-nos das nações, Para que demos graças ao teu santo nome, E exultemos em teu louvor.

36 Bendito seja Jeová, Deus de Israel, Desde a eternidade até a eternidade, Todo o povo disse: Amém, e louvou a Jeová.

37 Davi deixou ali perante a arca da aliança de Jeová a Asafe e seus irmãos, para ministrarem continuamente diante dela, segundo exigia a obra de cada dia;

38 também deixou a Obede-Edom com seus irmãos, em número de sessenta e oito; e a Obede-Edom, filho de Jedutum, e a Hosa, para serem porteiros:

39 e ao sacerdote Zadoque e aos sacerdotes, seus irmãos, diante do tabernáculo de Jeová, no alto que havia em Gibeom,

40 para oferecerem holocaustos a Jeová continuamente de manhã e de tarde sobre o altar de holocaustos, segundo tudo o que está escrito na lei que Jeová ordenou a Israel;

41 e juntamente com eles a Hemã, a Jedutum e aos mais que foram escolhidos, que foram nominalmente designados, para darem graças a Jeová, porque a sua misericórdia dura para sempre;

42 e com eles a Hemã e a Jedutum que tinham trombetas e címbalos para os que haviam de tocar alto, e instrumentos para os cânticos de Deus; e os filhos de Jedutum para serem porteiros,

43 Foi-se todo o povo cada um para sua casa; e voltou Davi para abençoar a sua casa.