1 Davutun son sözleri şunlardır: 2 ‹‹İşay oğlu Davut, 2 Tanrının yükselttiği adam, 2 Yakupun Tanrısının meshettiği, 2 İsrailin sevilen ezgi okuyucusu şöyle diyor:

2 RABbin Ruhu benim aracılığımla konuşuyor, 2 Sözü dilimin ucundadır.

3 İsrailin Tanrısı konuştu, 2 İsrailin kayası bana dedi ki, 2 ‹İnsanları doğrulukla 2 Ve Tanrı korkusuyla yöneten kişi,

4 Bulutsuz bir sabah, 2 Şafakta görünen gün ışığı gibidir, 2 Parlaklığı yağmurdan sonra topraktan ot bitirir.›

5 Soyum da Tanrıyla böyle değil mi? 2 O benimle sonsuza dek kalıcı, 2 Her yönüyle düzenli ve güvenilir bir antlaşma yaptı. 2 Kesin kurtuluşa ve her dileğime kavuşmamı O sağlamayacak mı?

6 Kötülere gelince, 2 Elle tutulamayan dikenler gibi 2 Tümü bir yana atılacak.

7 Dikenlere dokunan kişi, 2 Demir bir araçla 2 Ya da mızrağın sapıyla dokunur. 2 Dikenler oldukları yerde bütünüyle yakılacak.››

8 Davutun yiğit askerlerinin adları şunlardır: Esnili Adino diye de bilinen üç kişinin önderi Tahkemonlu Yoşeb-Başşevet bir saldırıda sekiz yüz kişiyi öldürdü.

9 İkincisi, Ahohlu Dodo oğlu Elazar. Pas-Dammimde savaşmak için toplanan Filistlilere meydan okuyan Davutun yanındaki üç yiğitten biriydi. İsrailliler o sırada geri çekilmişlerdi.

10 Ama Elazar yerinde durdu; eli yorulup kılıca yapışıncaya dek Filistlileri öldürdü. O gün RAB büyük bir zafer sağladı. İsrailliler yalnız yere serilenleri yağmalamak üzere Elazara döndüler. 1Ta.11:13).

11 Üçüncüsü, Hararlı Age oğlu Şammaydı. Filistliler Lahaydaki bir mercimek tarlasının yanında toplandıklarında, İsrailli askerler onların önünden kaçmıştı.

12 Ama Şamma tarlanın ortasında durup orayı savunmuş, Filistlileri öldürmüştü. RAB büyük bir zafer sağlamıştı.

13 Biçme zamanı Otuzlardan üçü Davutun yanına, Adullam Mağarasına gittiler. Bir Filist birliği Refaim Vadisinde ordugah kurmuştu.

14 Bu sırada Davut hisarda, ikinci Filist birliğiyse Beytlehemdeydi.

15 Davut özlemle, ‹‹Keşke biri Beytlehemde kapının yanındaki kuyudan bana su getirse!›› dedi.

16 Bu Üçler Filist ordugahının ortasından geçerek Beytlehemde kapının yanındaki kuyudan su çekip Davuta getirdiler. Ama Davut içmek istemedi; suyu yere dökerek RABbe sundu.

17 ‹‹Ya RAB, bunu yapmak benden uzak olsun!›› dedi, ‹‹Canlarını tehlikeye atıp giden bu üç kişinin kanını mı içeyim?›› Bu yüzden suyu içmek istemedi. Bu üç kişinin yiğitliği işte böyleydi.

18 Yoavın kardeşi, Seruya oğlu Avişay Üçlerin önderiydi. Mızrağını kaldırıp üç yüz kişiyi öldürdü. Bu yüzden Üçler kadar ünlendi.

19 Üçlerin en saygın kişisiydi ve onların önderi oldu. Ama Üçlerden sayılmadı.

20 Yehoyada oğlu Kavseelli Benaya yürekli bir savaşçıydı. Büyük işler başardı. Aslan yürekli iki Moavlıyı öldürdü. Ayrıca karlı bir gün çukura inip bir aslan öldürdü.

21 İri yarı bir Mısırlıyı da öldürdü. Mısırlının elinde mızrak vardı. Benaya sopayla onun üzerine yürüdü. Mızrağı elinden kaptığı gibi onu kendi mızrağıyla öldürdü.

22 Yehoyada oğlu Benayanın yaptıkları bunlardır. Bu sayede o da üç yiğitler kadar ünlendi.

23 Benaya Otuzlar arasında saygın bir yer edindiyse de, Üçlerden sayılmadı. Davut onu muhafız birliği komutanlığına atadı.

24 Otuzların arasında sayılan ötekiler şunlardır: Yoavın kardeşi Asahel, 2 Beytlehemli Dodo oğlu Elhanan,

25 İkisi de Harotlu olan Şamma ve Elika,

26 Paletli Heles, Tekoalı İkkeş oğlu İra,

27 Anatotlu Aviezer, Huşalı Mevunnay,

28 Ahohlu Salmon, Netofalı Mahray,

29 Netofalı Baana oğlu Helev, 2 Benyaminoğullarından Givalı Rivay oğlu İttay,

30 Piratonlu Benaya, Gaaş vadilerinden Hidday,

31 Arvalı Avialvon, Barhumlu Azmavet,

32 Şaalbonlu Elyahba, Yaşanın oğulları ve Yonatan,

33 Hararlı Şamma, Hararlı Şarar oğlu Ahiam,

34 Maakalı Ahasbay oğlu Elifelet, 2 Gilolu Ahitofel oğlu Eliam,

35 Karmelli Hesray, Aravlı Paaray,

36 Sovalı Natan oğlu Yigal, Gatlı Bani,

37 Ammonlu Selek, Seruya oğlu Yoavın silah taşıyıcısı Beerotlu Nahray,

38 Yattirli İra ve Garev,

39 Hititli Uriya. 2 Tümü otuz yedi kişiydi.

1 Estas são as últimas palavras de Davi. Diz Davi, filho de Jessé, E diz o homem que foi exaltado, O ungido do Deus de Jacó, E o suave salmista de Israel:

2 O espírito de Jeová fala por mim, E a sua palavra está na minha língua.

3 Disse-me o Deus de Israel, A Rocha de Israel falou: Aquele que domina sobre os homens com justiça, Que domina no temor de Deus,

4 Será como a luz da manhã ao sair do sol. Manhã sem nuvens, Quando, depois da chuva, o seu esplendor faz brotar da terra a relva.

5 Na verdade não é tal a minha casa para com Deus; Contudo estabeleceu comigo uma aliança eterna, Em tudo bem regulada e segura; Pois é ele toda a minha salvação e todo o meu desejo, Ainda que ele não a faz brotar agora.

6 Porém os ímpios serão todos lançados fora como os espinhos, Pois não podem ser tocados com a mão:

7 Mas para alguém os tocar Deve ser armado de ferro, e da haste duma lança; A fogo serão de todo queimados no seu lugar.

8 Estes são os nomes dos valentes: Josebe-Bassebete, taquemonita, chefe dos capitães; este era Adino o esnita...contra oitocentos mortos de uma vez.

9 Depois dele Eleazar, filho de Dodó, filho dum aoíta, um dos três valentes que estavam com Davi, quando desafiaram aos filisteus ali reunidos para a peleja, e quando os filhos de Israel se haviam retirado.

10 Este se levantou e feriu os filisteus até lhe cansar a mão e ficar pegada à espada. Naquele dia efetuou Jeová um grande livramento; e voltou o povo após Eleazar somente para tomar os despojos.

11 Depois dele era Samá, filho de Agé ararita. Os filisteus haviam-se ajuntado em Leí, onde havia um pedaço de terra cheio de lentilhas; e o povo fugiu de diante dos filisteus.

12 Porém este se pôs no meio do terreno, e o defendeu, e feriu os filisteus: e Jeová efetuou um grande livramento.

13 Três dos trinta cabeças desceram, e foram ter com Davi, no tempo da ceifa, à cova de Adulão; uma tropa dos filisteus acampava no vale de Refaim.

14 Davi estava então no lugar forte, e em Belém a guarnição dos filisteus.

15 Davi teve desejos, e disse: Quem me dera beber água do poço que está junto à porta de Belém!

16 Os três valentes romperam pelo arraial dos filisteus, e tiraram água do poço que estava junto à porta de Belém, tomaram-na e a trouxeram a Davi. Ele não a quis beber, porém a derramou para Jeová.

17 Disse: Guarda-me, Jeová, de que tal faça; este é o sangue dos homens que foram a risco das suas vidas. Por isso não a quis beber. Estas coisas fizeram os três valentes.

18 Abisai, irmão de Joabe, filho de Zeruia, era cabeça dos três. Este levantou a sua lança contra trezentos e os matou, e tinha nome entre os três.

19 Não era ele mais insigne do que os três? portanto se lhes tornou o cabeça; contudo não chegou aos três primeiros nomeados.

20 Benaia, filho de Joiada, filho dum homem de Cabzeel, valente e de grandes feitos; matou os dois filhos de Ariel de Moabe. Desceu e matou um leão na cova em dia de neve.

21 Foi ele quem matou a um egípcio, homem de boa aparência; o egípcio tinha na mão uma lança, mas Benaia desceu a ele com um cajado, arrebatou-lhe da mão a lança, e matou-o com ela.

22 Estas coisas fez Benaia, filho de Joiada, e tinha nome entre os três valentes.

23 Ele era mais insigne do que os trinta, porém não chegou aos três primeiros. Davi pô-lo sobre a sua guarda.

24 Asael, irmão de Joabe, era um dos trinta; El-Hanã, filho de Dedó, de Belém;

25 Samá harodita, Elica harodita;

26 Helez paltita, Ira, filho Iques Tecoita;

27 Abiezer natotita; Mebunai husatita;

28 Zalmom aoíta, Maarai netofatita;

29 Helebe, filho de Baaná netofatita, Itai, filho de Ribai de Gibeá dos filhos de Benjamim.

30 Benaia piratonita, Hidai das torrentes de Gaás;

31 Abi-Albom arbatita, Azmavete barumita;

32 Eliaba saalbonita, dos filhos de Jásen; Jônatas;

33 Samá ararita, Aião, filho de Sarar ararita;

34 Elifelete, filho de Aasbai, filho do maacatita, Eliã, filho de Aitofel gilonita;

35 Hezrai carmelita, Paarai arbita;

36 Igal, filho de Natã de Zobá, Bani gadita;

37 Zeleque amonita, Naarai beerotita, que levavam as armas de Joabe, filho de Zeruia;

38 Ira itrita, Garebe itrita;

39 e Urias heteu: por todos trinta e sete.