1 Egemen RAB bana şunu gösterdi: Baktım bir sepet olgun meyve.
2 Bana, ‹‹Ne görüyorsun, Amos?›› diye sordu. ‹‹Bir sepet olgun meyve›› diye yanıtladım. Bunun üzerine RAB, ‹‹Halkım İsrailin sonu geldi›› dedi, ‹‹Bir daha onları esirgemeyeceğim.
3 O gün saraydaki türküler yas çığlıklarına dönecek.›› Egemen RAB, ‹‹Her yer atılmış cesetlerle dolacak, sessizlik hüküm sürecek›› diyor. çağrıştırıyor.
4 Dinleyin bunu, ey yoksulu çiğneyenler, 2 Ülkedeki mazlumları yok edenler!
5 Diyorsunuz ki, 2 ‹‹Yeni Ay Töreni geçse de tahılımızı satsak, 2 Şabat Günü geçse de buğdayımızı satışa çıkarsak. 2 Ölçeğifı küçültüp fiyatı yükseltsek, 2 Hileli tartı kullanıp ağırlık taşı.
6 Yoksulları gümüş, 2 Mazlumları bir çift çarık karşılığında satın alsak. 2 Buğday yerine süprüntüsünü satsak.››
7 Yakup soyunun gurur duyduğu RAB kendi başı üstüne ant içti: 2 ‹‹Onların yaptıklarının hiçbirini asla unutmayacağım.
8 Bu yüzden yer sarsılmayacak mı, 2 Üzerinde yaşayan herkes yas tutmayacak mı? 2 Bütün yer Nil gibi yükselecek, 2 Kabarıp yine inecek Mısırın ırmağı gibi.››
9 ‹‹O gün›› diyor Egemen RAB, 2 ‹‹Öğleyin güneşi batıracağım, 2 Güpegündüz yeryüzünü karartacağım.
10 Bayramlarınızı yasa, 2 Bütün ezgilerinizi ağıta döndüreceğim. 2 Her bele çul kuşattıracağım, 2 Her başın saçını yoldurtacağım. 2 O günü biricik oğulun ardından tutulan yasa çevirecek, 2 Sonunu acı getireceğim.
11 ‹‹İşte günler geliyor, 2 Ülkeye kıtlık göndereceğim›› 2 Diyor Egemen RAB, 2 ‹‹Ekmek ya da su kıtlığı değil, 2 RABbin sözlerine susamışlık göndereceğim.
12 RABbin sözünü bulmak için 2 İnsanlar denizden denize, 2 Kuzeyden doğuya dek dolaşacak, 2 Oraya buraya koşacak, ama bulamayacaklar.
13 O gün güzel kızlar, 2 Yiğitler susuzluktan bayılacak.
14 Samiriye tanrıçası Aşima üzerine ant içenler, 2 ‹Ey Dan, senin ilahının başı üzerine› 2 Ve, ‹Beer-Şeva ilahının başı üzerine› diyenler 2 Düşecek ve bir daha kalkmayacak.››
1 Mostrou-me o Senhor Jeová esta visão-um cesto de frutos do verão,
2 e perguntou: Que vês tu agora Amós? Eu respondi: Um cesto de frutos do verão. Então me disse Jeová: O fim é vindo sobre o meu povo de Israel; não tornarei mais a passar por ele.
3 Os cânticos do templo serão gritos de dor naquele dia, diz o Senhor Jeová; muitos serão os cadáveres; em todos os lugares serão lançados fora em silêncio.
4 Ouvi isto, vós que pisais os necessitados, e fazeis perecer os pobres da terra,
5 dizendo: Quando passará a lua nova, para vendermos grão? e o sábado, para expormos trigo? diminuindo o efa, aumentando o siclo e servindo-nos de balanças falsas
6 para comprarmos os pobres por dinheiro, e os necessitados por um par de sapatos, e para vendermos o refugo do trigo.
7 Jurou Jeová pela glória de Jacó: Certamente nunca me esquecerei de nenhuma das suas obras.
8 Por causa disto não se comoverá a terra, e não chorará todo o que nela habitar? sim toda ela se levantará como o Rio, será agitada e se diminuirá como o Rio do Egito.
9 Acontecerá naquele dia, diz o Senhor Jeová, que farei que o sol se ponha ao meio dia, e cobrirei de trevas a terra no claro dia.
10 Converterei as vossas festas em luto, e todos os vossos cânticos em pranto; porei sacos sobre todos os lombos e calva sobre todas as cabeças; farei que isso seja como o luto por um filho único, e o seu fim como um dia de amargura.
11 Eis que vêm os dias, diz o Senhor Jeová, em que enviarei fome sobre a terra, não fome de pão nem sede de água, mas de ouvir as palavras de Jeová.
12 Andarão errantes de mar a mar, e do norte até o oriente; correrão por toda a parte para buscar a palavra de Jeová, e não a acharão.
13 Naquele dia desmaiarão à sede as virgens formosas e os mancebos.
14 Os que juram pelo pecado de Samaria, e dizem: Pela vida do teu Deus, ó Dã; e: Pelo caminho de Berseba; até eles cairão, e não se levantarão nunca.