1 Gece boyunca yatağımda 2 Sevgilimi aradım, 2 Aradım, ama bulamadım.

2 ‹‹Kalkıp kenti dolaşayım, 2 Sokaklarda, meydanlarda sevgilimi arayayım›› dedim, 2 Aradım, ama bulamadım.

3 Kenti dolaşan bekçiler buldu beni, 2 ‹‹Sevgilimi gördünüz mü?›› diye sordum.

4 Onlardan ayrılır ayrılmaz 2 Sevgilimi buldum. 2 Tuttum onu, bırakmadım; 2 Annemin evine, 2 Beni doğuran kadının odasına götürünceye dek.

5 Dişi ceylanlar, 2 Yabanıl dişi geyikler üstüne 2 Ant içiriyorum size, ey Yeruşalim kızları! 2 Aşkımı ayıltmayasınız, uyandırmayasınız diye, 2 Gönlü hoş olana dek.

6 Kimdir bu kırdan çıkan, 2 Bir duman sütunu gibi, 2 Tüccarın türlü türlü baharatıyla, 2 Mür ve günnükle tütsülenmiş?

7 İşte Süleymanın tahtırevanı! 2 İsrailli yiğitlerden 2 Altmış kişi eşlik ediyor ona.

8 Hepsi kılıç kuşanmış, eğitilmiş savaşçı. 2 Gecenin tehlikelerine karşı, 2 Hepsinin kılıcı belinde.

9 Kral Süleyman tahtırevanı 2 Lübnan ağaçlarından yaptı.

10 Direklerini gümüşten, 2 Tabanını altından yaptı. 2 Koltuğu mor kumaşla kaplıydı. 2 İçini sevgiyle döşemişti Yeruşalim kızları.

11 Dışarı çıkın, ey Siyon kızları! 2 Düğününde, mutlu gününde 2 Annesinin verdiği tacı giymiş Kral Süleyman'ı görün.

1 De noite no meu leito, busquei aquele, a quem a minha alma ama: Busquei-o, porém não o achei.

2 Levantar-me-ei, pois, e rodearei a cidade; Pelas ruas e pelas praças Buscarei aquele a quem a minha alma ama: Busquei-o, porém não o achei.

3 Encontraram-me os guardas que rondam a cidade, Aos quais disse eu: Vistes, porventura, aquele a quem a minha alma ama?

4 Apenas me tinha apartado deles, Quando achei aquele a quem a minha alma ama. Agarrei-me a ele, e não o deixei ir embora, Até tê-lo eu introduzido na casa de minha mãe, E na câmara daquela que me concebeu.

5 Eu vos conjuro, filhas de Jerusalém, Pelas veadas e pelas gazelas do campo, Que não acordeis nem desperteis o amor, Até que queira.

6 Quem é esta que sobe do deserto como colunas de fumo, Perfumada de mirra e de incenso, De toda a sorte de pós aromáticos do mercador?

7 Eis aí a liteira de Salomão: Rodeiam-na sessenta valentes, Dos poderosos de Israel.

8 Todos eles manejam a espada, e são destros na guerra; Cada um tem a sua espada à coxa Por causa dos temores noturnos.

9 O rei Salomão fez para si um palanquim, De madeira do Líbano.

10 Fez-lhe as colunas de prata, E a base de ouro, e o assento de púrpura, Sendo-lhe o interior ornado com amor, Pelas filhas de Jerusalém.

11 Saí, filhas de Sião, e contemplai o rei Salomão, Com a coroa de que sua mãe o coroou no dia do seu desposório, E no dia do júbilo do seu coração.