1 Bahçeme girdim, kızkardeşim, yavuklum, 2 Mürümü topladım baharatımla, 2 Gümecimi, balımı yedim, 2 Şarabımı, sütümü içtim. Yiyin, için, ey dostlar! 2 Mest olun aşktan, ey sevgililer!

2 Ben uyuyordum ama yüreğim uyanıktı. 2 Dinleyin! Sevgilim kapıyı vuruyor. 2 ‹‹Aç bana, kızkardeşim, aşkım, eşsiz güvercinim! 2 Sırılsıklam oldu başım çiyden, 2 Kaküllerim gecenin neminden.››

3 Entarimi çıkardım, 2 Yine giyinmeli miyim? 2 Ayaklarımı yıkadım, 2 Yine kirletmeli miyim?

4 Kapı deliğinden uzattı elini sevgilim, 2 Aşk duygularım kabardı onun için.

5 Kalktım, sevgilime kapıyı açayım diye, 2 Mür elimden damladı, 2 Parmaklarımdan aktı 2 Sürgü tokmakları üzerine.

6 Kapıyı açtım sevgilime, 2 Ama sevgilim yoktu, gitmişti! 2 Kendimden geçmişim o konuşurken. 2 Aradım onu, ama bulamadım, 2 Seslendim, ama yanıt vermedi.

7 Kenti dolaşan bekçiler buldu beni, 2 Dövüp yaraladılar. 2 Sur bekçileri alıp götürdü şalımı.

8 Size ant içiriyorum, ey Yeruşalim kızları! 2 Eğer sevgilimi bulursanız, 2 Söyleyin ona, aşk hastasıyım ben.

9 Farkı ne sevgilinin öbürlerinden, 2 Ey güzeller güzeli? 2 Farkı ne ki, bize böyle ant içiriyorsun?

10 Sevgilimin teni pembe-beyaz, ışıl ışıl yanıyor! 2 Göze çarpıyor on binler arasında.

11 Başı saf altın, 2 Kakülleri kıvır kıvır, kuzgun gibi siyah.

12 Akarsu kıyısındaki 2 Güvercinler gibi gözleri; 2 Sütle yıkanmış, 2 Yuvasındaki mücevher sanki.

13 Yanakları güzel kokulu tarhlar gibi, 2 Nefis kokular saçıyor. 2 Dudakları zambak gibi, 2 Mür yağı damlatıyor.

14 Elleri, üzerine sarı yakut kakılmış altın çubuklar, 2 Gövdesi laciverttaşıyla süslenmiş cilalı fildişi.

15 Mermer sütun bacakları 2 Saf altın ayaklıklar üzerine kurulmuş. 2 Boyu bosu Lübnan dağları gibi, 2 Lübnanın sedir ağaçları gibi eşsiz.

16 Ağzı çok tatlı, 2 Tepeden tırnağa güzel. 2 İşte böyledir sevgilim, böyledir yarim, ey Yeruşalim kızları!

1 Já entrei no meu jardim, irmã minha, noiva minha; Colhi a minha mirra com o meu bálsamo; Comi o meu favo com o meu mel; Bebi o meu vinho com o meu leite: Comei, amigos, Bebei, sim, embriagai-vos, caríssimos.

2 Eu estava dormindo, mas o meu coração vigiava; É a voz do meu amado que bate, dizendo: Abre-me, irmã minha, amada minha, pomba minha, imaculada minha, Porque a minha cabeça está coberta de orvalho, As minhas guedelhas, das gotas da noite.

3 Já despi a minha túnica; como a vestirei? Lavei os meus pés; como os tornarei a sujar?

4 O meu amado meteu a mão pelo buraco da porta, E o meu coração estremeceu por amor dele.

5 Eu me levantei para abrir ao meu amado; As minhas mãos destilaram mirra, E os meus dedos mirra líquida, Sobre a aldrava do ferrolho.

6 Eu abri ao meu amado, Mas ele tinha-se retirado e tinha ido embora. A minha alma desfaleceu quando ele falou. Busquei-o, porém não o pude encontrar; Chamei-o, mas ele não me respondeu.

7 Encontraram-me os guardas que rondam a cidade, Bateram-me, feriram-me; Os guardas dos muros tiraram-me o meu manto.

8 Conjuro-vos, filhas de Jerusalém, que, se encontrardes o meu amado, Lhe façais saber que desfaleço de amor.

9 Que é o teu amado mais do que outro amado, Ó tu, a mais bela das mulheres? Que é o teu amado mais do que outro amado, Que assim nos conjuras?

10 O meu amado é cândido e rubicundo, O primeiro entre dez mil.

11 A sua cabeça é como o ouro mais apurado, As suas guedelhas são crespas e pretas como o corvo.

12 Os seus olhos são como pombas junto às torrentes das águas, Lavados em leite, como pedras bem ajustadas no engaste.

13 As suas faces são como canteiros de bálsamo, como montões de plantas aromáticas, Os seus lábios são como açucenas que destilam mirra líquida.

14 As suas mãos são como cilindros de ouro, guarnecidos de crisólitos, O seu corpo é como obra de marfim, coberta de safiras.

15 As suas pernas são como colunas de mármore branco, colocadas sobre bases de ouro, O seu aspecto é como o Líbano, distinto como os cedros.

16 O seu falar é muitíssimo suave; ele é inteiramente precioso. Tal é o meu amado, e tal é o meu amigo, Ó filhas de Jerusalém.