1 Keşke kardeşim olsaydın, 2 Annemin memelerinden süt emmiş. 2 Dışarıda görünce öperdim seni, 2 Kimse de kınamazdı beni.

2 Önüne düşer, 2 Beni eğiten 2 Annemin evine götürürdüm seni; 2 Sana baharatlı şarapla 2 Kendi narlarımın suyundan içirirdim.

3 Sol eli başımın altında, 2 Sağ eli sarsın beni.

4 Ant içiriyorum size, ey Yeruşalim kızları! 2 Aşkımı ayıltmayasınız, uyandırmayasınız diye, 2 Gönlü hoş olana dek.

5 Kim bu, 2 Sevgilisine yaslanarak çölden çıkan? Elma ağacı altında uyandırdım seni, 2 Orada doğum sancıları çekti annen, 2 Orada doğum sancıları çekip doğurdu seni.

6 Beni yüreğinin üzerine bir mühür gibi, 2 Kolunun üzerine bir mühür gibi yerleştir. 2 Çünkü sevgi ölüm kadar güçlü, 2 Tutku ölüler diyarı kadar katıdır. 2 Alev alev yanar, 2 Yakıp bitiren ateş gibi.

7 Sevgiyi engin sular söndüremez, 2 Irmaklar süpürüp götüremez. 2 İnsan varını yoğunu sevgi uğruna verse bile, 2 Yine de hor görülür!

8 Küçük bir kızkardeşimiz var, 2 Daha memeleri çıkmadı. 2 Ne yapacağız kızkardeşimiz için, 2 Söz kesileceği gün?

9 Eğer o bir sursa, 2 Üzerine gümüş mazgallı siper yaparız; 2 Eğer bir kapıysa, 2 Sedir tahtalarıyla onu kaplarız.

10 Ben bir surum, memelerim de kuleler gibi, 2 Böylece hoşnut eden biri oldum onun gözünde.

11 Süleymanın bağı vardı Baal-Hamonda, 2 Kiraya verdi bağını; 2 Her biri bin gümüş öderdi ürünü için.

12 Benim bağım kendi emrimde, 2 Bin gümüş senin olsun, ey Süleyman, 2 İki yüz gümüş de ürününe bakan kiracıların.

13 Ey sen, bahçelerde oturan kadın, 2 Arkadaşlar kulak veriyor sesine, 2 Bana da duyur onu.

14 Koş, sevgilim, 2 Mis kokulu dağların üzerinde bir ceylan gibi, 2 Geyik yavrusu gibi ol!

1 Oxalá que fosses como meu irmão, Que mamou os peitos de minha mãe! Quando eu te encontrasse lá fora, eu te beijaria, E ninguém me poderia desprezar.

2 Eu te levaria e te introduziria na casa de minha mãe, E tu me instruirias. Eu te daria de beber vinho aromático, O mosto das minhas romãs.

3 A sua mão esquerda estaria debaixo da minha cabeça, E a sua direita me abraçaria.

4 Conjuro-vos, filhas de Jerusalém, Que não acordeis nem desperteis o amor, Até que queira.

5 Quem é esta que sobe do deserto, Apoiada em seu amado? Debaixo da macieira te despertei; Ali tua mãe te deu à luz com dores, Ali esteve com dores a que te deu à luz.

6 Põe-me como selo sobre o teu coração, como selo sobre o teu braço, Pois o amor é forte como a morte; O ciúme é cruel como a sepultura. Os seus brilhos são brilhos de fogo, A chama de Jeová.

7 Muitas águas não podem extinguir o amor, Nem os rios podem afogá-lo. Se o homem desse todos os bens da sua casa pelo amor, Ele seria de todo desprezado.

8 Temos uma irmã menor, Que ainda não tem seios; Que faremos por nossa irmã, Quando chegar o dia de ser pedida em casamento?

9 Se ela for um muro, Edificaremos sobre ele uma torrezinha de prata; Se ela for uma porta, Cercá-la-emos com tábuas de cedro.

10 Eu sou um muro, e os meus seios são como as suas torres; Tornei-me aos olhos dele como a que acha paz.

11 Salomão teve uma vinha em Baal-Hamom: Arrendou-a a uns guardas; Cada um pelo fruto dela devia trazer mil siclos de prata.

12 A minha que me pertence está ao meu dispor; Tu, ó Salomão, terás os mil siclos, E os que guardam o fruto dela, duzentos.

13 Ó tu, que habitas nos jardins, Os companheiros estão atentos para ouvir a tua voz; Digna-te de fazer-me ouvi-la.

14 Apressa-te, amado meu, E sê tu como o veado ou como o filho da gazela Sobre os montes de aromas.