1 Ekmeğini suya at, 2 Çünkü günler sonra onu bulursun. alıp paranı ticarete yatırarak geçimini sağla›› ya da ‹‹İhtiyacı olanlara ver›› anlamına gelir.

2 Yedi, hatta sekiz kişiye pay ver, 2 Çünkü ülkenin başına ne felaket geleceğini bilemezsin.

3 Bulutlar su yüklüyse, 2 Yeryüzüne döker yağmurlarını. 2 Ağaç ister güneye ister kuzeye devrilsin, 2 Devrildiği yerde kalır.

4 Rüzgarı gözeten ekmez, 2 Bulutlara bakan biçmez.

5 Ana rahmindeki çocuğun nasıl ruh ve beden aldığını bilmediğin gibi, 2 Her şeyi yaratan Tanrının yaptıklarını da bilemezsin.

6 Tohumunu sabah ek, 2 Akşam da elin boş durmasın. 2 Çünkü bu mu iyi, şu mu, 2 Yoksa ikisi de aynı sonucu mu verecek, bilemezsin.

7 Işık tatlıdır, 2 Güneşi görmek güzeldir.

8 Evet, insan uzun yıllar yaşarsa, 2 Sevinçle yaşasın. 2 Ama karanlık günleri unutmasın, 2 Çünkü onlar da az değil. 2 Gelecek her şey boştur.

9 Ey delikanlı, gençliğinle sevin, 2 Bırak gençlik günlerinde yüreğin sevinç duysun. 2 Gönlünün isteklerini, gözünün gördüklerini izle, 2 Ama bil ki, bütün bunlar için Tanrı seni yargılayacaktır.

10 Öyleyse at tasayı yüreğinden, 2 Uzaklaştır derdi bedeninden. 2 Çünkü gençlik de dinçlik de boştur.

1 Lança o teu pão sobre as águas, porque depois de muitos dias o acharás.

2 Reparte com sete e ainda com oito, porque não sabes que mal haverá sobre a terra.

3 Se as nuvens estiverem cheias de chuva, derramam-na sobre a terra; e se a árvore cair para o sul, ou para o norte, no lugar em que cair, aí ficará.

4 Quem observa o vento, não semeará; e quem atenta para as nuvens, não ceifará.

5 Como tu não sabes qual seja o caminho do vento, nem de que maneira se formam os ossos no ventre da mulher grávida; assim não conheces as obras de Deus que tudo faz.

6 Semeia de manhã a tua semente, e de tarde não deixes repousar a tua mão; pois não sabes qual das duas prosperará, se esta ou aquela, ou se ambas serão igualmente boas.

7 Na verdade a luz é doce, e agradável é aos olhos ver o sol.

8 Se, pois, o homem viver muitos anos, regozije-se em todos eles; contudo lembre-se dos dias das trevas, porque hão de ser muitos. Tudo o que há de vir, é vaidade.

9 Regozija-te, mancebo, na tua mocidade; anime-te o teu coração nos dias da tua mocidade, e anda pelo caminho do teu coração e pela vista dos teus olhos; mas sabe que por todas estas coisas Deus te trará a juízo.

10 Portanto afasta do teu coração o desgosto, e alonga da tua carne o mal, pois a mocidade e a flor dos anos são vaidade.