1 RAB Musaya, ‹‹Sen, Harun, Nadav, Avihu ve İsrail ileri gelenlerinden yetmiş kişi bana gelin›› dedi, ‹‹Bana uzaktan tapın.

2 Yalnız sen bana yaklaşacaksın. Ötekiler yaklaşmamalı. Halk seninle dağa çıkmamalı.››

3 Musa gidip RABbin bütün buyruklarını, ilkelerini halka anlattı. Herkes bir ağızdan, ‹‹RABbin her söylediğini yapacağız›› diye karşılık verdi.

4 Musa RABbin bütün buyruklarını yazdı. Sabah erkenden kalkıp dağın eteğinde bir sunak kurdu, İsrailin on iki oymağını simgeleyen on iki taş sütun dikti.

5 Sonra İsrailli gençleri gönderdi. Onlar da RABbe yakmalık sunular sundular, esenlik kurbanları olarak boğalar kestiler.

6 Musa kanın yarısını leğenlere doldurdu, öbür yarısını sunağın üzerine döktü.

7 Sonra antlaşma kitabını alıp halka okudu. Halk, ‹‹RABbin her söylediğini yapacağız, Onu dinleyeceğiz›› dedi.

8 Musa leğenlerdeki kanı halkın üzerine serpti ve, ‹‹Bütün bu sözler uyarınca, RABbin sizinle yaptığı antlaşmanın kanı budur›› dedi.

9 Sonra Musa, Harun, Nadav, Avihu ve İsrail ileri gelenlerinden yetmiş kişi dağa çıkarak

10 İsrailin Tanrısını gördüler. Tanrının ayakları altında laciverttaşını andıran bir döşeme vardı. Gök gibi duruydu.

11 Tanrı İsrail soylularına zarar vermedi. Tanrıyı gördüler, sonra yiyip içtiler.

12 RAB Musaya, ‹‹Dağa, yanıma gel›› dedi, ‹‹Burada bekle, halkın öğrenmesi için üzerine yasalarla buyrukları yazdığım taş levhaları sana vereceğim.››

13 Musayla yardımcısı Yeşu hazırlandılar. Musa Tanrı Dağına çıkarken,

14 İsrail ileri gelenlerine, ‹‹Geri dönünceye kadar bizi burada bekleyin›› dedi, ‹‹Harunla Hur aranızda; kimin sorunu olursa onlara başvursun.››

15 Musa dağa çıkınca, bulut dağı kapladı.

16 RABbin görkemi Sina Dağının üzerine indi. Bulut dağı altı gün örttü. Yedinci gün RAB bulutun içinden Musaya seslendi.

17 RABbin görkemi İsraillilere dağın doruğunda yakıcı bir ateş gibi görünüyordu.

18 Musa bulutun içinden dağa çıktı. Kırk gün kırk gece dağda kaldı.

1 Disse também Deus a Moisés: Sobe a Jeová, tu, e Arão, e Nadabe, e Abiú, e setenta anciãos de Israel; e adorai de longe.

2 Só Moisés se chegará a Jeová; mas os outros não se chegarão, nem o povo subirá com ele.

3 Veio Moisés e referiu ao povo todas as palavras de Jeová e todas as ordenações; todo o povo respondeu a uma voz: Faremos tudo o que Jeová tem dito.

4 Moisés escreveu todas as palavras de Jeová e, tendo se levantado de manhã cedo, erigiu um altar ao pé do monte, e doze colunas segundo as doze tribos de Israel.

5 Enviou mancebos dentre os filhos de Israel, os quais ofereceram holocaustos, e sacrificaram a Jeová sacrifícios pacíficos de bois.

6 Moisés tomou uma metade do sangue, e pô-lo em bacias; e a outra metade aspergiu sobre o altar.

7 Tomou o livro da aliança, e leu, ouvindo-o o povo; o qual disse: Faremos tudo o que Jeová tem dito, e seremos obedientes.

8 Então, tomando Moisés o sangue, o aspergiu sobre o povo e disse: Eis o sangue da aliança que Jeová fez convosco sob todas estas condições.

9 Subiram Moisés e Arão, e Nadabe, e Abiú, e setenta dos anciãos de Israel;

10 viram ao Deus de Israel, e debaixo dos seus pés havia como uma obra de safira lúcida, e como o próprio céu na sua claridade.

11 Sobre os nobres dos filhos de Israel Deus não estendeu a mão; eles viram a Deus, comeram e beberam.

12 Disse Jeová a Moisés: Sobe a mim ao monte, e deixa-te estar ali; dar-te-ei as tábuas de pedra e a lei e os mandamentos, que tenho escrito, para que os ensines.

13 Levantou-se Moisés com Josué, seu servidor; e subindo Moisés ao monte de Deus,

14 disse aos anciãos: Esperai-nos aqui, até que nos tornemos para vós. Eis que Arão e Hur ficam convosco; todo o que tiver uma questão chegue-se a eles.

15 Moisés subiu o monte, e uma nuvem cobriu o monte.

16 A glória de Jeová descansou sobre o monte de Sinai, e a nuvem o cobriu por seis dias; ao sétimo dia do meio da nuvem chamou a Moisés.

17 Era a aparência da glória de Jeová como um fogo consumidor sobre o cume do monte aos olhos dos filhos de Israel.

18 Tendo entrado Moisés pelo meio da nuvem, subiu o monte; e lá ficou quarenta dias e quarenta noites.