1 Moavla ilgili bildiri: Moavın Ar Kenti bir gecede viraneye döndü, yok oldu, 2 Moavın Kîr Kenti bir gecede viraneye döndü, yok oldu.

2 Bu yüzden Divon halkı ağlamak için tapınağa, 2 Tapınma yerlerine çıktı. 2 Moav halkı, Nevo ve Medeva için feryat ediyor. 2 İnsanlar saçlarını sakallarını kesiyor.

3 Çul giyiyorlar sokaklarda, 2 Damlarda, meydanlarda herkes feryat ediyor, 2 Gözyaşları sel gibi.

4 Heşbon ve Elalenin haykırışları 2 Yahasa ulaşıyor. 2 Moav askerleri bu yüzden feryat ediyor, 2 Yürekleri korku içinde.

5 Yüreğim sızlıyor Moav için. 2 Kaçanlar Soara, Eglat-Şelişiyaya ulaştı, 2 Ağlaya ağlaya çıkıyorlar Luhit Yokuşundan, 2 Horonayim yolunda yıkımlarına ağıt yakıyorlar.

6 Nimrim suları kuruduğu için otlar sararıp soldu. 2 Taze ot kalmadı, yeşillik yok artık.

7 Bu yüzden halk kazanıp biriktirdiği ne varsa, 2 Kavak Vadisi üzerinden taşıyacak.

8 Haykırışları Moav topraklarında yankılanıyor, 2 Feryatları Eglayime, Beer-Elime dek ulaştı.

9 Çünkü Dimon suları kan dolu, 2 Ama başına daha beterini getireceğim. 2 Moav'dan kaçıp kurtulanların, 2 Ülkede sağ kalanların üzerine aslan salacağım.

1 A sentença acerca de Moabe. Certamente de noite Ar-Moabe é devastada, é aniquilada; certamente de noite Quir-Moabe é devastada, é aniquilada.

2 Dibom sobe ao templo, aos altos, para chorar; no cume de Nebo e de Medeba pranteia Moabe. Em todas as suas cabeças há calva, e toda a barba é rapada.

3 Nas suas ruas cingem-se de saco; sobre os seus telhados e nas suas praças todos pranteiam, desatando-se em lágrimas.

4 Grita Hesbom, bem como Eleale: a sua voz ouve-se até Jaaz. Por isso os armados de Moabe gritam em alta voz; estremece-lhe a alma.

5 O meu coração geme sobre Moabe, cujos fugitivos vão até Zoar, novilha de três anos; pois vão subindo com choro pela encosta de Luíte, porque no caminho de Horonaim levantam um grito de destruição.

6 As águas de Ninrim tornam-se desoladas, porquanto já se secou a relva, se foi a erva verde e não há verdura alguma.

7 Portanto a abundância que tem adquirido, e o que tem guardado-levam-nos para além das torrentes dos salgueiros.

8 O grito de pranto já se fez ouvir em torno dos confins de Moabe; chegou até Eglaim o seu pranto, e até Beer-Elim o seu pranto.

9 As águas de Dimom estão cheias de sangue: porque ainda trarei mais sobre Dimom, um leão sobre aquele que escapa de Moabe, e sobre o que resta da terra.