1 Şamla ilgili bildiri: İşte Şam kent olmaktan çıkacak, 2 Enkaz yığınına dönecek.

2 Aroer kentleri terk edilecek, 2 Hayvan sürüleri orada yatacak, 2 Onları ürküten olmayacak.

3 Efrayimde surlu kent kalmayacak, 2 Şamın egemenliği yok olacak. 2 Sağ kalan Aramlıların onuru 2 İsrailin onuru gibi kırılacak. 2 Her Şeye Egemen RAB böyle diyor.

4 O gün Yakup soyunun görkemi sönecek, 2 Hepsi bir deri bir kemik kalacak.

5 İsrail, ekinin elle biçilip 2 Başakların devşirildiği bir tarla, 2 Refaim Vadisinde hasattan sonra 2 Başakların toplandığı bir tarla gibi olacak.

6 Çok az kişi kurtulacak. 2 Artakalanların sayısı, dövüldükten sonra tepesinde iki üç, 2 Dal uçlarında dört beş zeytin tanesi kalan 2 Zeytin ağacı gibi olacak. 2 İsrailin Tanrısı RAB böyle diyor.

7 O gün insanlar kendilerini yaratana bakacaklar, gözleri İsrailin Kutsalını görecek.

8 Elleriyle yaptıkları sunaklara, parmaklarıyla biçim verdikleri Aşera putlarına, buhur sunaklarına bakmayacaklar.

9 O gün İsrailin güçlü kentleri 2 İsraillilerden kaçan Amorlularla Hivlilerin 2 Terk ettiği kentler gibi ıssız olacak. ‹‹Orman ve dağ başı››.

10 Çünkü, ey İsrail, seni kurtaran Tanrıyı unuttun, 2 Sığındığın Kayayı anmaz oldun. 2 Bunun yerine, güzel fidanlar, ithal asmalar dikiyorsun. başka ulusların putları ya da başka uluslarla yapılan antlaşmalar kastediliyor.

11 Onlar diktiğin gün filizlenip 2 Ertesi sabah tomurcuklanabilir. 2 Ama hastalık ve dinmez acı gününde meyve vermeyecekler.

12 Eyvah, çok sayıda ulus kükrüyor, 2 Azgın deniz gibi gürlüyorlar. 2 Halklar güçlü sular gibi çağlıyor.

13 Halklar kabaran sular gibi çağlayabilir, 2 Ama Tanrı onları azarlayınca uzaklara kaçacaklar. 2 Rüzgarın önünde dağdaki saman ufağı gibi, 2 Kasırganın önünde diken yumağı gibi savrulacaklar.

14 Akşam dehşet saçıyorlardı, 2 Sabah olmadan yok olup gittiler. 2 Bizi yağmalayanların, bizi soyanların sonu budur.

1 A sentença acerca de Damasco. Eis que Damasco está removida para não mais ser cidade, e se tornará um montão de ruínas.

2 Abandonadas são as cidades de Aroer: hão de ser para os rebanhos, que aí se deitarão, e não haverá quem os espante.

3 Também de Efraim, a fortaleza cessará, e de Damasco o reino; e os restantes da Síria serão como a glória dos filhos de Israel, diz Jeová dos exércitos.

4 Naquele dia será atenuada a glória de Jacó, e a gordura da sua carne emagrecerá.

5 Será como quando o ceifador ajunta a cana do trigo e o seu braço colhe as espigas; sim como quando alguém colhe espigas no vale de Refaim.

6 Todavia ficarão nele uns rabiscos, como no varejar de uma oliveira, duas ou três azeitonas na ponta do ramo mais alto, quatro ou cinco nos ramos da árvore frutífera, diz Jeová, Deus de Israel.

7 Naquele dia olhará o homem para o seu Criador, e os seus olhos atentarão para o Santo de Israel.

8 Não olhará para os altares, obra das suas mãos, nem atentará para o que os seus dedos fizeram, para os aserins e para as imagens do sol.

9 Naquele dia as suas cidades fortificadas serão como os lugares abandonados nos bosques e no cume dos montes, abandonados à vista dos filhos de Israel: haverá uma desolação.

10 Porque te esqueceste do Deus da tua salvação, e não te lembraste da rocha da tua fortaleza; por isso fazes plantações deleitosas, e pões nela sarmentos de uma vide estranha.

11 No dia em que a plantares, fazes uma sebe ao redor e pela manhã fazes que a tua semente floresça: desvanece, porém, a ceifa no dia da enfermidade e das dores mortais.

12 Ai do bramido de muitos povos, que bramem como o bramido dos mares; e do rugido das nações que rugem como o rugido de grandes águas!

13 As nações rugirão como o rugido de grandes águas. Mas Deus as repreenderá, de maneira que fugirão para longe, e serão afugentadas como a palha dos montes diante do vento, e como o que é levado num redemoinho diante da tempestade.

14 No tempo da tarde, eis o terror; e antes de amanhecer o dia, já não existe. Este é o quinhão daqueles que nos despojam e a sorte dos que nos saqueiam.