1 Ey Yakup soyu, seni yaratan, 2 Ey İsrail, sana biçim veren RAB şimdi şöyle diyor: 2 ‹‹Korkma, çünkü seni kurtardım, 2 Seni adınla çağırdım, sen benimsin.

2 Suların içinden geçerken seninle olacağım, 2 Irmakların içinden geçerken su boyunu aşmayacak. 2 Ateşin içinde yürürken yanmayacaksın, 2 Alevler seni yakmayacak.

3 Çünkü senin Tanrın, İsrailin Kutsalı, 2 Seni kurtaran RAB benim. 2 Fidyen olarak Mısırı, 2 Sana karşılık Kûş ve Seva diyarlarını verdim.

4 Gözümde değerli ve saygın olduğun, 2 Seni sevdiğim için, senin yerine insanlar, 2 Canın karşılığında halklar vereceğim.

5 Korkma, çünkü seninleyim, 2 Soyundan olanları doğudan getireceğim, 2 Sizleri de batıdan toplayacağım.

6 ‹‹Kuzeye, ‹Ver›, güneye, ‹Alıkoyma; 2 Oğullarımı uzaktan, 2 Kızlarımı dünyanın dört bucağından getir› diyeceğim.

7 ‹Yüceliğim için yaratıp biçim verdiğim, 2 Adımla çağrılan herkesi, 2 Evet, oluşturduğum herkesi getirin› diyeceğim.››

8 Gözleri olduğu halde kör, 2 Kulakları olduğu halde sağır olan halkı öne getir.

9 Bütün uluslar bir araya gelsin, halklar toplansın. 2 İçlerinden hangisi bunları bildirebilir, 2 Olup bitenleri bize duyurabilir? 2 Tanıklarını çağırıp haklı olduklarını kanıtlasınlar, 2 Ötekiler de duyup, ‹‹Doğrudur›› desinler.

10 ‹‹Tanıklarım sizlersiniz›› diyor RAB, 2 ‹‹Seçtiğim kullar sizsiniz. 2 Öyle ki beni tanıyıp bana güvenesiniz, 2 Benim O olduğumu anlayasınız. 2 Benden önce bir tanrı olmadı, 2 Benden sonra da olmayacak.

11 ‹‹Ben, yalnız ben RABbim, 2 Benden başka kurtarıcı yoktur.

12 Ben bildirdim, ben kurtardım, ben duyurdum, 2 Aranızdaki yabancı ilahlar değil. 2 Tanıklarım sizsiniz›› diyor RAB, 2 ‹‹Tanrı benim,

13 Gün gün olalı ben Oyum. 2 Elimden kimse kurtaramaz. 2 Ben yaparım, kim engel olabilir?››

14 Kurtarıcınız RAB, İsrailin Kutsalı diyor ki, 2 ‹‹Uğrunuza Babil üzerine bir ordu göndereceğim. 2 Övündükleri gemilerle kaçan bütün Kildanilere 2 Boyun eğdireceğim.

15 Kutsalınız, İsrailin Yaratıcısı, 2 Kralınız RAB benim.››

16 Denizde geçit, azgın sularda yol açan, 2 Atlarla savaş arabalarını, 2 Yiğit savaşçıları ve orduyu 2 Yola çıkaran RAB şöyle diyor: 2 ‹‹Onlar yattı, kalkamaz oldu, 2 Fitil gibi bastırılıp söndürüldüler.

18 ‹‹Olup bitenlerin üzerinde durmayın, 2 Düşünmeyin eski olayları.

19 Bakın, yeni bir şey yapıyorum! 2 Olmaya başladı bile, farketmiyor musunuz? 2 Çölde yol, kurak topraklarda ırmaklar yapacağım.

20 Kır hayvanları, çakallarla baykuşlar beni yüceltecek. 2 Çünkü seçtiğim halkın içmesi için çölde su, 2 Kurak yerlerde ırmaklar sağladım.

21 Kendim için biçim verdiğim bu halk 2 Bana ait olan övgüleri ilan edecek.››

22 ‹‹Ne var ki, ey Yakup soyu, 2 Yakardığın ben değildim, 2 Benden usandın, ey İsrail.

23 Yakmalık sunu için bana davar getirmediniz, 2 Kurbanlarınızla beni onurlandırmadınız. 2 Sizi sunularla uğraştırmadım, 2 Günnük isteyerek sizi usandırmadım.

24 Benim için güzel kokulu kamış satın almadınız, 2 Doyurmadınız beni kurbanlarınızın yağıyla. 2 Tersine, beni günahlarınızla uğraştırdınız, 2 Suçlarınızla usandırdınız.

25 Kendi uğruna suçlarınızı silen benim, evet benim, 2 Günahlarınızı anmaz oldum.

26 ‹‹Geçmişi bana anımsatın, hesaplaşalım, 2 Haklı çıkmak için davanızı anlatın.

27 İlk atanız günah işledi, 2 Sözcüleriniz bana başkaldırdı.

28 Bu yüzden tapınak görevlilerini bayağılaştırdım; 2 Yakup soyunu bütünüyle yıkıma, 2 İsrail'i rezilliğe mahkûm ettim.››

1 Mas agora assim diz Jeová que te criou, ó Jacó, e que te formou, ó Israel: Não temas, porque te redimi; chamei-te pelo teu nome, tu és meu.

2 Quando passares pelas águas, serei contigo; quando passares pelos rios, não te submergirão; quando andares pelo fogo, não serás queimado, nem a chama arderá em ti.

3 Pois eu sou Jeová teu Deus, o Santo de Israel, teu Salvador; como teu resgate dei o Egito, em teu lugar a Etiópia e Sabá.

4 Visto que te tornas precioso aos meus olhos, e digno de honra e eu te amo, portanto darei homens por ti e povos pela tua vida.

5 Não temas, porque eu sou contigo; trarei do oriente a tua semente, e te congregarei do ocidente.

6 Direi ao norte: Dá; e ao sul: Não retenhas. Traze de longe meus filhos, e das extremidades da terra minhas filhas;

7 traze todo aquele que é chamado pelo meu nome, e que tenho criado para minha glória, e que formei e fiz.

8 Faze sair o povo cego e que tem olhos, e os surdos que têm ouvidos.

9 Sejam reunidas todas as nações, e congregados os povos; quem dentre eles pode anunciar isto, e mostrar-nos coisas já passadas? produzam as suas testemunhas para que sejam justificados: ou ouçam e digam: Verdade é.

10 Vós sois as minhas testemunhas, diz Jeová, o meu servo a quem escolhi, para que saibais, me acrediteis, e entendais que eu sou; antes de mim não se formou nenhum deus nem haverá depois de mim.

11 Eu, sim eu, sou Jeová; e fora de mim não há salvador.

12 Eu é que tenho anunciado, que tenho trazido a salvação e que tenho mostrado, e não houve entre vós deus estranho; portanto vós sois as minhas testemunhas, e eu sou Deus.

13 Sim, de hoje em diante eu sou, não há quem possa livrar da minha mão; operarei, e quem o impedirá?

14 Assim diz Jeová, vosso redentor, o Santo de Israel: Por amor de vós enviei contra Babilônia, e nos navios em que exultam, farei embarcar a todos eles como fugitivos, os caldeus.

15 Eu sou Jeová, o vosso Santo, o Criador de Israel, vosso Rei.

16 Assim diz Jeová, que prepara um caminho no mar e uma vereda nas águas impetuosas;

17 que faz sair o carro e o cavalo, o exército e a força ... eles juntos se deitam, nem se levantarão; estão extintos, apagados como uma torcida:

18 Não vos lembreis das coisas passadas, nem considereis as antigas.

19 Eis que estou para fazer uma coisa nova; agora sairá à luz; porventura não a conhecereis? Farei um caminho no deserto, e rios no ermo.

20 Os animais do campo me honrarão, os chacais e as avestruzes; porque porei águas no deserto, e rios no ermo, a fim de dar de beber ao meu povo, ao meu escolhido:

21 ao povo que formei para mim mesmo, a fim de que manifestassem o meu louvor.

22 Todavia não me tens invocado, ó Jacó; mas de mim te hás cansado, ó Israel.

23 Não me tens trazido o gado miúdo dos teus holocaustos, nem me tens honrado com os teus sacrifícios. Não te hei feito servir com ofertas, nem te hei cansado com incenso.

24 Não me tens comprado por dinheiro cana aromática, nem me tens enchido da gordura dos teus sacrifícios; mas me tens feito servir com os teus pecados, me tens cansado com as tuas iniqüidades.

25 Eu, eu mesmo sou o que apago as tuas transgressões por amor de mim; não me lembrarei dos teus pecados.

26 Aviva-me a memória, e juntos entremos em juízo: apresenta a tua causa, para que sejas justificado.

27 Teu primeiro pai pecou, e os teus intérpretes transgrediram contra mim.

28 Portanto profanarei os príncipes do santuário, e farei de Jacó um anátema, e de Israel um opróbrio.