1 ‹‹Ey Babil, erden kız, 2 İn aşağı, toprağa otur. 2 Ey Kildani kızı, 2 Tahtın yok artık, yere otur. 2 Bundan böyle, ‹Nazik, narin› demeyecekler sana.

2 Bir çift değirmen taşı al da un öğüt, 2 Çıkar peçeni, kaldır eteğini. 2 Baldırını aç, ırmaklardan geç.

3 Çıplaklığın sergilenecek, mahrem yerlerin görünecek. 2 Öç alacağım, kimseyi esirgemeyeceğim.››

4 Bizim kurtarıcımız 2 İsrailin Kutsalıdır. 2 Onun adı ‹‹Her Şeye Egemen RABdir!››

5 RAB diyor ki, ‹‹Ey Kildani kızı, 2 Karanlığa çekilip sessizce otur. 2 Çünkü bundan böyle ‹Ülkeler kraliçesi› demeyecekler sana.

6 Halkıma öfkelenmiş, 2 Mirasım olduğu halde onu bayağılaştırıp 2 Eline teslim etmiştim. 2 Ama sen onlara acımadın, 2 Yaşlılara bile çok ağır bir boyunduruk yükledin.

7 ‹Sonsuza dek kraliçe olacağım› diye düşünüyordun, 2 Bunları aklına getirmedin, sonuçlarını düşünmedin.

8 ‹‹Ey şimdi güvenlikte yaşayan zevk düşkünü, 2 İçinden, ‹Kraliçe benim, başkası yok; 2 Hiç dul kalmayacak, 2 Evlat acısı görmeyeceğim› diyorsun. 2 Dinle şimdi:

9 Bir gün içinde ikisi birden başına gelecek: 2 Çok sayıda büyüye, etkili muskalarına karşın 2 Hem dul kalacak, 2 Hem evlat acısını alabildiğine yaşayacaksın.

10 ‹‹Kötülüğüne güvendin, 2 ‹Beni gören yok› diye düşündün. 2 Bilgin ve bilgeliğin seni saptırdı. 2 İçinden, ‹Kraliçe benim, başkası yok› diyordun.

11 Ne var ki, felakete uğrayacaksın. 2 Onu durduracak büyü yok elinde, 2 Başına gelecek belayı önleyemeyeceksin. 2 Üzerine ansızın hiç beklemediğin bir yıkım gelecek.

12 Gençliğinden beri emek verdiğin 2 Muskalarına, çok sayıda büyüye devam et; 2 Belki yararını görür, 2 Kimilerini titretirsin.

13 Aldığın öğütlerin çokluğu 2 Seni tüketti. 2 Yıldız falcıların, yıldızbilimcilerin, 2 Ay başlarında ne olacağını bildirenlerin, 2 Şimdi kalksınlar da 2 Başına geleceklerden seni kurtarsınlar.

14 ‹‹Bak, hepsi anızdan farksız, 2 Ateş yakacak onları. 2 Canlarını alevden kurtaramayacaklar. 2 Ne ısınmak için kor, 2 Ne de karşısında oturulacak ateş olacak.

15 Emek verdiğin adamlar böyle olacak. 2 Gençliğinden beri alışveriş ettiğin herkes 2 Kendi yoluna gidecek, 2 Seni kurtaran olmayacak.››

1 Desce e assenta-te no pó, virgem filha de Babilônia; assenta-te no chão sem trono, filha dos caldeus. Pois não serás chamada mais mimosa e delicada.

2 Toma a mó, e moe a farinha; tira o teu véu e arranca a cauda da vestidura, descobre as pernas, e passa os rios.

3 A tua nudez será descoberta, ver-se-á a tua vergonha; tomarei vingança, e não pouparei a homem algum.

4 Quanto ao nosso redentor, Jeová dos exércitos é o seu nome, o Santo de Israel.

5 Senta-te calada, e entra nas trevas, filha dos caldeus; porque não serás chamada mais a senhora dos reinos.

6 Eu me agastei contra o meu povo, profanei a minha herança, e entreguei-os nas tuas mãos; tu não usaste de misericórdia com eles, sobre os velhos fizeste muito pesado o teu jugo.

7 Disseste: Eu serei senhora para sempre; assim não te importaste destas coisas, nem te lembraste do fim delas.

8 Agora, pois, ouve isto, tu a que estás entregue a prazeres, que habitas descuidada, e que dizes no teu coração: Eu sou, e fora de mim não há outra; não me sentarei como viúva, nem conhecerei a perda de filhos.

9 Porém num momento, num só dia, virão sobre ti ambos estes males, a perda de filhos e a viuvez-em toda a sua plenitude virão sobre ti apesar da multidão das tuas feitiçarias, e da grande abundância dos teus encantamentos.

10 Pois confiaste na tua maldade; disseste: Ninguém me vê. A tua sabedoria e a tua ciência, essas te perverteram. Disseste no teu coração: Eu sou, e fora de mim não há outra.

11 Por isso virá sobre ti o mal de que por encantamentos não saberás livrar-te, cairá sobre ti uma calamidade, que não poderás espiar, e virá sobre ti repentinamente uma desolação que ignorarás.

12 Deixa-te estar com os teus encantamentos e com a multidão das tuas feitiçarias, em que tens trabalhado desde a tua mocidade, para ver se acaso podes tirar algum proveito, se acaso podes prevalecer.

13 Tens-te cansado na multidão dos teus conselhos; apresentem-se, pois, e te salvem, os teus astrólogos, os que contemplam os astros, os que te anunciam de lua nova em lua nova o que há de vir sobre ti.

14 Eis que se tornarão como o restolho; o fogo os queimará, e eles não se poderão livrar do poder das chamas. Essas chamas não serão umas brasas a que se aquentem, nem fogo, para que diante dele se assentem.

15 Assim te virão a parar as coisas em que tens trabalhado; os que tiveram negócios contigo desde a tua mocidade andarão errantes, cada um para o seu lugar; não haverá quem te salve.