1 ‹‹Dinle, ey Yakup soyu! 2 İsrail adıyla anılan, Yahuda soyundan gelen, 2 RABbin adıyla ant içen sizler, 2 İsrailin Tanrısına yakarır, 2 Ama bunu doğrulukla, içtenlikle yapmazsınız.

2 Kutsal kentli olduğunuzu, 2 İsrailin Tanrısına dayandığınızı ileri sürersiniz. 2 Onun adı Her Şeye Egemen RABdir.

3 Olup bitenleri çok önceden bildirdim, 2 Ağzımı açıp duyurdum. 2 Ansızın yaptım ve gerçekleştiler.

4 İnatçı olduğunuzu, 2 Tunç alınlı, demir boyunlu olduğunuzu bildiğim için

5 Bunları size çok önceden bildirdim, 2 Olmadan önce duyurdum. 2 Yoksa, ‹Bunları yapan putlarımızdır, 2 Olmalarını buyuran 2 Oyma ve dökme putlarımızdır› derdiniz.

6 Bunları duydunuz, hepsini inceleyin. 2 Peki, kabul etmeyecek misiniz? 2 Şimdiden size yeni şeyler, 2 Bilmediğiniz gizli şeyler açıklayacağım.

7 Bunlar şimdi yaratılıyor, 2 Geçmişte değil; 2 Bugüne kadar duymadınız, 2 Yoksa, ‹Bunları biliyorduk› derdiniz.

8 Ne duydunuz, ne de anladınız, 2 Öteden beri kulaklarınız tıkalı. 2 Ne denli hain olduğunuzu biliyorum, 2 Doğuştan isyankâr olduğunuz biliniyor.

9 Adım uğruna öfkemi geciktiriyorum. 2 Ünümden ötürü kendimi tutuyorum, 2 Yoksa sizi yok ederdim.

10 Bakın, gümüşü arıtır gibi olmasa da sizleri arıttım, 2 Sıkıntı ocağında denedim.

11 Bunu kendim için, evet, kendim için yapıyorum. 2 Adımı bayağılaştırmanızı nasıl hoş görebilirim? 2 Bana ait olan onuru başkasına vermem.››

12 ‹‹Ey Yakup soyu, çağırdığım İsrail, beni dinle: 2 Ben Oyum; ilk Benim, son da Benim.

13 Yeryüzünün temelini elimle attım, 2 Gökleri sağ elim gerdi. 2 Onları çağırdığımda 2 Birlikte önümde dikilirler.

14 ‹‹Toplanıp dinleyin hepiniz: 2 Putlardan hangisi bunları önceden bildirebildi? 2 RABbin sevdiği kişi 2 Onun Babile karşı tasarladığını yerine getirecek. 2 Gücünü Kildanilere karşı kullanacak.

15 Ben, evet, ben söyledim, onu ben çağırdım, 2 Onu getirdim, görevini başaracak.

16 ‹‹Yaklaşın bana, dinleyin söyleyeceklerimi: 2 Başlangıçtan beri açıkça konuştum, 2 O zamandan bu yana oradayım.›› 2 Egemen RAB şimdi beni ve Ruhunu gönderiyor.

17 Sizleri kurtaran İsrailin Kutsalı RAB diyor ki, 2 ‹‹Yararlı olanı size öğreten, 2 Gitmeniz gereken yolda sizi yürüten 2 Tanrınız RAB benim.

18 ‹‹Keşke buyruklarıma dikkat etseydiniz! 2 O zaman esenliğiniz ırmak gibi, 2 Doğruluğunuz denizin dalgaları gibi olurdu.

19 Soyunuz kum gibi, 2 Torunlarınız kum taneleri gibi olurdu. 2 Adları ne unutulur, 2 Ne de huzurumdan yok olurdu.››

20 Babilden çıkın, Kildanilerden kaçın, 2 Sevinç çığlıklarıyla ilan edin bunu, 2 Haberini duyurun, dünyanın dört bucağına yayın. 2 ‹‹RAB, kulu Yakupun soyunu kurtardı›› deyin.

21 Onları çöllerden geçirirken susuzluk çekmediler, 2 Onlar için sular akıttı kayadan, 2 Kayayı yardı, sular fışkırdı.

22 ‹‹Kötülere esenlik yoktur›› diyor RAB.

1 Ouve isto, casa de Jacó, vós os que vos chamais do nome de Israel, e saístes das águas de Judá; que jurais pelo nome de Jeová, e fazeis menção do Deus de Israel, porém não em verdade nem em justiça.

2 Pois eles se chamam da cidade santa, e se firmam sobre o Deus de Israel; Jeová dos exércitos é o seu nome.

3 Há muito anunciei as coisas passadas; e da minha boca é que saíram, e as fiz ouvir. De repente as pus por obra, e elas aconteceram.

4 Porque eu sabia que és obstinado, que a tua cerviz é um nervo de ferro, e a tua testa de bronze;

5 por isso há muito eu as anunciei; antes que acontecessem, eu as manifestei: para que não dissesses: O meu ídolo é o que fez estas coisas, e a minha imagem esculpida e a minha imagem fundida as ordenaram.

6 Já o tens ouvido; olha para tudo isto; acaso vós não o anunciareis? desde agora te mostro coisas novas, coisas escondidas que não sabias.

7 São criadas agora, e não de há muito; e antes deste dia não as ouviste; para que não dissesses: Eis que eu já sabia.

8 Tu nem as ouviste, nem as soubeste, nem há muito que se lhe abriu o teu ouvido; porque eu sabia que procedeste mui perfidamente, e foste chamado transgressor desde o ventre.

9 Por amor do meu nome dilatarei a minha ira, e por causa do meu louvor me refrearei para contigo, a fim de que eu não te extermine.

10 Eis que eu te purifiquei, porém não como a prata; escolhi-te na fornalha da aflição.

11 Por amor de mim, por amor de mim o farei; pois como seria o meu nome profanado? A minha glória não a darei a outrem.

12 Escuta-me, ó Jacó, e tu, ó Israel, a quem eu chamei; eu sou o mesmo, eu sou o primeiro, também eu sou o último.

13 A minha mão é também a que fundou a terra, e a minha destra é a que estendeu os céus. Quando eu os chamar, eles se apresentarão juntos.

14 Ajuntai-vos, todos vós, e ouvi; qual dentre eles anunciou estas coisas? Aquele a quem Jeová amou, executará a sua vontade contra Babilônia, e o seu braço estará sobre os caldeus.

15 Eu, eu tenho falado; também já o chamei. Eu o trouxe, e o seu caminho será próspero.

16 Chegai-vos perto de mim, ouvi isto; desde o princípio não falei às escondidas; desde o tempo em que aconteceu, estava eu ali. Agora o Senhor Jeová me enviou, e o seu espírito.

17 Assim diz Jeová, teu redentor, o Santo de Israel: Eu sou Jeová teu Deus, que te ensino o que é útil, que te guio pelo caminho em que deves andar.

18 Oxalá que tivesses atendido aos meus mandamentos! então a tua paz teria sido como um rio, e a tua justiça como as ondas do mar:

19 teria sido a tua posteridade como a areia, e os que procedem das tuas entranhas como os seus grãos: não havia de ser o seu nome cortado nem destruído de diante de mim.

20 Saí de Babilônia, fugi dos caldeus. Anunciai com voz de júbilo, fazei ouvir isto, e levai-o até os fins da terra; dizei: Jeová remiu ao seu servo Jacó.

21 Eles não tinham sede quando os conduzia pelos desertos; da pedra lhes fez correr águas; fendeu a pedra, e as águas correram.

22 Para os ímpios não há paz, diz Jeová.