1 ‹‹O zaman›› diyor RAB, ‹‹Bütün İsrail boylarının Tanrısı olacağım, onlar da benim halkım olacaklar.››

2 RAB diyor ki, 2 ‹‹Kılıçtan kaçıp kurtulan halk çölde lütuf buldu. 2 Ben İsraili rahata kavuşturmaya gelirken,

3 Ona uzaktan görünüp şöyle dedim: 2 Seni sonsuz bir sevgiyle sevdim, 2 Bu nedenle sevecenlikle seni kendime çektim.

4 Seni yeniden bina edeceğim, 2 Yeniden bina edileceksin, ey erden kız İsrail! 2 Yine teflerini alacak, 2 Sevinçle coşup oynayanlara katılacaksın.

5 Samiriye dağlarında yine bağ dikeceksin; 2 Bağ dikenler üzümünü yiyecekler.

6 Efrayimin dağlık bölgesindeki bekçilerin, 2 ‹Haydi, Siyona, Tanrımız RABbe çıkalım 2 Diye bağıracakları bir gün var.››

7 RAB diyor ki, 2 ‹‹Yakup için sevinçle haykırın! 2 Ulusların başı olan için bağırın! 2 Övgülerinizi duyurun! 2 ‹Ya RAB, halkını, İsrailden sağ kalanları kurtar› deyin.

8 İşte, onları kuzey ülkesinden 2 Geri getirmek üzereyim; 2 Onları dünyanın dört bucağından toplayacağım. 2 Aralarında kör, topal, 2 Gebe kadın da, doğuran kadın da olacak. 2 Büyük bir topluluk olarak buraya dönecekler.

9 Ağlaya ağlaya gelecekler, 2 Benden yardım dileyenleri geri getireceğim. 2 Akarsular boyunca tökezlemeyecekleri 2 Düz bir yolda yürüteceğim onları. 2 Çünkü ben İsrailin babasıyım, 2 Efrayim de ilk oğlumdur.

10 ‹‹RABbin sözünü dinleyin, ey uluslar! 2 Uzaktaki kıyılara duyurun: 2 ‹İsraili dağıtan onu toplayacak, 2 Sürüsünü kollayan çoban gibi kollayacak onu› deyin.

11 Çünkü RAB Yakupu kurtaracak, 2 Onu kendisinden güçlü olanın elinden özgür kılacak.

12 Siyonun yüksek tepelerine gelip 2 Sevinçle haykıracaklar. 2 RABbin verdiği iyilikler karşısında 2 -Tahıl, yeni şarap, zeytinyağı, 2 Davar ve sığır yavruları karşısında- 2 Yüzleri sevinçle parlayacak. 2 Sulanmış bahçe gibi olacak, 2 Bir daha solmayacaklar.

13 O zaman erden kızlar, genç yaşlı erkekler 2 Hep birlikte oynayıp sevinecek. 2 Yaslarını coşkuya çevirecek, 2 Üzüntülerini avutup onları sevindireceğim.

14 Kâhinleri bol yiyecekle doyuracağım, 2 Halkım iyiliklerimle doyacak›› diyor RAB.

15 RAB diyor ki, 2 ‹‹Ramada bir ses duyuldu, 2 Ağlayış ve acı feryat sesleri! 2 Çocukları için ağlayan Rahel avutulmak istemiyor. 2 Çünkü onlar yok artık!››

16 RAB diyor ki, 2 ‹‹Sesini ağlamaktan, 2 Gözlerini yaş dökmekten alıkoy. 2 Çünkü verdiğin emek ödüllendirilecek›› diyor RAB. 2 ‹‹Halkım düşman ülkesinden geri dönecek.

17 Geleceğin için umut var›› diyor RAB. 2 ‹‹Çocukların yurtlarına dönecekler.

18 ‹‹Efrayimin inlemelerini kuşkusuz duydum: 2 ‹Beni eğitilmemiş dana gibi yola getirdin 2 Ve yola geldim. 2 Beni geri getir, döneyim. 2 Çünkü RAB Tanrım sensin.

19 Yanlış yola saptıktan sonra pişman oldum. 2 Aklım başıma gelince bağrımı dövdüm. 2 Gençliğimdeki ayıplarımdan utandım, 2 Rezil oldum.›

20 ‹‹Efrayim değerli oğlum değil mi? 2 Hoşnut olduğum çocuk değil mi? 2 Kendisi için ne dersem diyeyim, 2 Onu hiç unutmuyorum. 2 Bu yüzden yüreğim sızlıyor, 2 Çok acıyorum ona›› diyor RAB.

21 ‹‹Kendin için yol işaretleri koy, 2 Direkler dik. 2 Yolunu, gittiğin yolu iyi düşün. 2 Geri dön, ey erden kız İsrail, kentlerine dön!

22 Ne zamana dek bocalayıp duracaksın, ey dönek kız? 2 RAB dünyada yeni bir şey yarattı: 2 Kadın erkeği koruyacak.››

23 İsrailin Tanrısı, Her Şeye Egemen RAB şöyle diyor: ‹‹Yahuda ve kentlerindeki halkı eski gönençlerine kavuşturduğum zaman yine şu sözleri söyleyecekler: ‹RAB sizi kutsasın, 2 Ey doğruluk yurdu, ey kutsal dağ!›

24 Halk, ırgatlar, sürüleriyle dolaşan çobanlar Yahudada ve kentlerinde birlikte yaşayacak.

25 Yorgun cana kana kana içirecek, bitkin canı doyuracağım.››

26 Bunun üzerine uyanıp baktım. Uykum bana tatlı geldi.

27 ‹‹İsrail ve Yahudada insan ve hayvan tohumu ekeceğim günler yaklaşıyor›› diyor RAB,

28 ‹‹Kökünden söküp yok etmek, yerle bir edip yıkmak, yıkıma uğratmak için onları nasıl gözledimse, kurup dikmek için de gözleyeceğim›› diyor RAB.

29 ‹‹O günler insanlar artık, ‹Babalar koruk yedi, 2 Çocukların dişleri kamaştı

30 Herkes kendi suçu yüzünden ölecek. Koruk yiyenin dişleri kamaşacak.

31 ‹‹İsrail halkıyla ve Yahuda halkıyla 2 Yeni bir antlaşma yapacağım günler geliyor›› diyor RAB,

32 ‹‹Atalarını Mısırdan çıkarmak için 2 Ellerinden tuttuğum gün 2 Onlarla yaptığım antlaşmaya benzemeyecek. 2 Onların kocası olmama karşın, 2 Bozdular o antlaşmamı›› diyor RAB.

33 ‹‹Ama o günlerden sonra İsrail halkıyla 2 Yapacağım antlaşma şudur›› diyor RAB, 2 ‹‹Yasamı içlerine yerleştirecek, 2 Yüreklerine yazacağım. 2 Ben onların Tanrısı olacağım, 2 Onlar da benim halkım olacak.

34 Bundan böyle kimse komşusunu ya da kardeşini, 2 ‹RABbi tanıyın› diye eğitmeyecek. 2 Çünkü küçük büyük hepsi 2 Tanıyacak beni›› diyor RAB. 2 ‹‹Çünkü suçlarını bağışlayacağım, 2 Günahlarını artık anmayacağım.››

35 Gündüz ışık olsun diye güneşi sağlayan, 2 Gece ışık olsun diye ayı, yıldızları düzene koyan, 2 Dalgaları kükresin diye denizi kabartan RAB 2 -Onun adı Her Şeye Egemen RABdir- diyor ki,

36 ‹‹Eğer kurulan bu düzen önümden kalkarsa, 2 İsrail soyu sonsuza dek 2 Önümde ulus olmaktan çıkar›› diyor RAB.

37 RAB şöyle diyor: 2 ‹‹Gökler ölçülebilse, 2 Dünyanın temelleri incelenip anlaşılabilse, 2 İsrail soyunu bütün yaptıkları yüzünden 2 Reddederim›› diyor RAB.

38 ‹‹Yeruşalim Kentinin Hananel Kulesinden Köşe Kapısına dek benim için yeniden kurulacağı günler geliyor›› diyor RAB,

39 ‹‹Ölçü ipi oradan Garev Tepesine doğru uzayıp Goaya dönecek.

40 Ölülerle küllerin atıldığı bütün vadi, Kidron Vadisi'ne dek uzanan tarlalar, doğuda At Kapısı'nın köşesine dek RAB için kutsal olacak. Kent bir daha kökünden sökülmeyecek, sonsuza dek yıkılmayacak.››

1 Naquele tempo, diz Jeová, serei o Deus de todas as famílias de Israel, e elas serão o meu povo.

2 Assim diz Jeová: O povo que escapou da espada achou graça no deserto. Eu irei e darei descanso a Israel.

3 Da terra longínqua apareceu-me Jeová, dizendo: Com amor eterno te amei, portanto com benignidade te atraí.

4 De novo te edificarei, e serás edificada, virgem de Israel; ainda serás adornada com os teus atabales, e sairás nas danças dos que se alegram.

5 Ainda plantarás vinhas nos montes da Samaria; plantarão os plantadores, e lograrão os frutos delas.

6 Pois haverá um dia em que os vigias sobre os planaltos de Efraim gritarão: Levantai-vos, e subamos a Sião, a Jeová nosso Deus.

7 Pois assim diz Jeová: Cantai sobre Jacó com alegria, e exultai sobre a cabeça das nações; publicai, louvai e dizei: Salva, Jeová, ao teu povo, o resto de Israel.

8 Eis que os trarei da terra boreal, e os congregarei dos últimos confins da terra, e juntamente com eles o cego, o coxo, a mulher grávida e a que está do parto: voltarão para aqui uma grande companhia.

9 Com choro virão, e com súplicas os levarei; guiá-los-ei aos ribeiros de águas por um caminho plano, em que não tropeçarão. Pois tornei-me pai de Israel, e Efraim é o meu primogênito.

10 Ouvi, nações, a palavra de Jeová, e anunciai-a às ilhas remotas; dizei: Aquele que espalhou a Israel, congregá-lo-á, e o guardará, como pastor o seu rebanho.

11 Pois Jeová resgatou a Jacó, e o remiu da mão de quem era mais forte do que ele.

12 Virão e cantarão de júbilo na altura de Sião, e correrão à bondade de Jeová; ao trigo, e ao mosto, e ao azeite, e às crias das ovelhas e das vacas; a sua alma será como jardim regado; e nunca mais desfalecerão.

13 Então se alegrará a virgem na dança, como também os mancebos e os velhos juntamente; porque converterei o seu pranto em gozo, os consolarei e os alegrarei, passada a sua tristeza.

14 Saciarei de gordura a alma dos sacerdotes, e o meu povo se fartará com a minha bondade, diz Jeová.

15 Assim diz Jeová: Ouviu-se um clamor em Ramá, lamento e choro amargo, era Raquel chorando a seus filhos. Ela não quer ser consolada acerca de seus filhos, porque já não existem.

16 Assim diz Jeová: Faze a tua voz cessar de chorar, e de verterem lágrimas os teus olhos; porque há recompensa para a tua obra, diz Jeová; os teus filhos voltarão da terra do inimigo.

17 Há esperança para o teu futuro, diz Jeová, e teus filhos voltarão para os seus termos.

18 Na verdade ouvi a Efraim queixando-se e dizendo: Castigaste-me, e sofri o castigo como novilho ainda não domado. Converte-me, e serei convertido; pois tu és Jeová, meu Deus.

19 Certamente depois que me converti, arrependi-me; depois que fui instruído, bati na coxa. Fiquei envergonhado e confundido, porque suportei o opróbrio da minha mocidade.

20 Acaso é Efraim meu querido filho? é ele criança em quem me deleito? pois quantas vezes falo contra ele, tantas vezes me lembro dele ternamente. Comovem-se as minhas entranhas por ele; certamente me compadecerei dele, diz Jeová.

21 Põe-te marcos, faze-te postes que te guiem; dirige o teu coração à estrada, ao caminho por que tu foste: volta, virgem de Israel, volta para essas tuas cidades.

22 Até quando andarás errante, filha apóstata? pois Jeová criou uma coisa nova sobre a terra: uma mulher cercará a um varão.

23 Assim diz Jeová dos exércitos, Deus de Israel: Ainda proferirão este dito na terra de Judá, e nas suas cidades, quando eu fizer voltar o seu cativeiro: Jeová te abençoe, ó morada da justiça, ó monte da santidade!

24 Nele habitarão Judá e todas as suas cidades juntamente; os lavradores e os que pastoreiam os rebanhos.

25 Pois saciei a alma cansada, e fartei toda a alma desfalecida.

26 Nisto despertei, e olhei; e o meu sono foi doce para mim.

27 Eis que vêm os dias, diz Jeová, em que semearei a casa de Israel e a casa de Judá com a semente de homens, e com a semente de animais.

28 Assim como vigiei sobre eles para arrancar, para demolir, para subverter, para destruir e para afligir, do mesmo modo vigiarei sobre eles para edificar e para plantar, diz Jeová.

29 Naqueles dias não dirão mais: Os pais comeram uvas verdes, e os dentes dos filhos se embotaram.

30 Mas cada um morrerá pela sua iniqüidade; todo o homem que comer uvas verdes, a esse é que lhe ficarão botos os dentes.

31 Eis que vêm os dias, diz Jeová, em que farei uma nova aliança com a casa de Israel e com a casa de Judá,

32 não segundo a aliança que fiz com seus pais no dia em que os tomei pela mão para os tirar da terra do Egito (essa minha aliança, eles a invalidaram, ainda que me desposei com eles, diz Jeová).

33 Mas esta é a aliança que farei com a casa de Israel depois daqueles dias, diz Jeová: Imprimirei a minha lei no seu interior, e a escreverei no seu coração; eu serei o seu Deus, e eles serão o meu povo;

34 não ensinará mais cada um ao seu próximo, dizendo: Conhece a Jeová; porque todos me conhecerão desde o menor até o maior deles, diz Jeová. Pois perdoarei a sua iniqüidade, e não me lembrarei mais dos seus pecados.

35 Assim diz Jeová, que dá o sol para a luz do dia, e as ordenanças da lua e das estrelas para a luz da noite, que agita o mar, de maneira que bramem as suas ondas. Jeová dos exércitos é o seu nome.

36 Se estas ordenanças faltarem diante de mim, cessará também a linhagem de Israel de ser uma nação diante de mim para sempre.

37 Assim diz Jeová: Se puder ser medido o céu lá em cima, e se puderem ser sondados os fundamentos da terra cá em baixo, também eu rejeitarei toda a linhagem de Israel, por tudo quanto têm feito, diz Jeová.

38 Eis que vêm os dias, diz Jeová, em que a cidade será edificada para Jeová desde a torre de Hananeel até a porta da esquina.

39 O cordel da medida ainda se estenderá em linha direta até o outeiro de Garebe, e dará volta até Goá.

40 O vale inteiro dos cadáveres e da cinza, e todos os campos até a torrente de Cedrom, até a esquina da porta dos cavalos para o oriente, será tudo santo a Jeová; nunca mais será arrancado, nem demolido.