1 Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:
2 ‹‹Ne zaman bitecek bu sözler? 2 Biraz anlayışlı olun da konuşalım.
3 Niçin hayvan yerine konuyoruz, 2 Gözünüzde aptal sayılıyoruz?
4 Sen kendini öfkenle paralıyorsun, 2 Senin uğruna dünyadan vaz mı geçilecek? 2 Kayalar yerini mi değiştirecek?
5 ‹‹Evet, kötünün ışığı sönecek, 2 Ateşinin alevi parlamayacak.
6 Çadırındaki ışık karanlığa dönecek, 2 Yanındaki kandil sönecek.
7 Adımlarının gücü zayıflayacak, 2 Kurduğu düzene kendi düşecek.
8 Ayakları onu ağa götürecek, 2 Kendi ayağıyla tuzağa basacak.
9 Topuğu kapana girecek, 2 Tuzak onu kapacak.
10 Toprağa gizlenmiş bir ilmek, 2 Yoluna koyulmuş bir kapan bekliyor onu.
11 Dehşet saracak onu her yandan, 2 Her adımında onu kovalayacak.
12 Gücünü kıtlık kemirecek, 2 Tökezleyince, felaket yanında bitiverecek.
13 Derisini hastalık yiyecek, 2 Kollarıyla bacaklarını ölüm yutacak.
14 Güvenli çadırından atılacak, 2 Dehşet kralının önüne sürüklenecek.
15 Çadırında ateş oturacak, 2 Yurdunun üzerine kükürt saçılacak.
16 Kökleri dipten kuruyacak, 2 Dalları üstten solacak.
17 Ülkede anısı yok olacak, 2 Adı dünyadan silinecek.
18 Işıktan karanlığa sürülecek, 2 Dünyadan kovulacak.
19 Ne çocuğu ne torunu kalacak halkı arasında, 2 Yaşadığı yerde kimsesi kalmayacak.
20 Batıdakiler onun yıkımına şaşacak, 2 Doğudakiler dehşet içinde bakacak.
21 Evet, kötülerin yaşamı işte böyle son bulur, 2 Tanrı'yı tanımayanların varacağı yer budur.››
1 Então respondeu Bildade suíta:
2 Até quando andareis à caça de palavras? Entendei, e depois falaremos.
3 Por que somos reputados por animais, E feitos imundos aos vossos olhos?
4 Tu que te despedaças na tua ira, Acaso por amor de ti será abandonada a terra? Ou será a penha removida do seu lugar?
5 Na verdade a luz do iníquo se apagará, E não resplandecerá a chama do seu fogo.
6 A luz se obscurecerá na sua tenda, E a lâmpada que está por cima dele se apagará.
7 Estreitar-se-ão os passos do seu poder, E o seu conselho o derribará.
8 Pois pelos seus próprios pés é lançado na rede, E anda sobre as malhas.
9 O alçapé o apanha pelo calcanhar, E o laço o prende.
10 A corda está-lhe escondida na terra, E a armadilha na vereda.
11 De todos os lados o amedrontam terrores, E de perto perseguem-lhe os pés.
12 O seu vigor será consumido pela fome, E a calamidade estará pronta ao seu lado.
13 Serão devorados os membros do seu corpo; O primogênito da morte devorará os seus membros.
14 Será arrancado da sua tenda em que confia, Será levado ao rei dos terrores.
15 Na sua tenda habitarão os que não lhe pertencem, Espalhar-se-á enxofre sobre a sua habitação.
16 Por baixo as suas raízes secarão, E por cima murcharão os seus ramos.
17 A sua memória perecerá do país, E o seu nome não ficará sobre a face da terra.
18 Será lançado da luz para as trevas, E afugentado do mundo.
19 Não terá nem filho nem neto entre o seu povo, Nem alguém que fique onde ele peregrinava.
20 Os do ocidente pasmam do dia dele, Assim como se espantam os do oriente.
21 Na verdade tais são as moradas do ímpio, E este é o paradeiro daquele que não conhece a Deus.