1 Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:
2 ‹‹Sıkıntılı düşüncelerim beni yanıt vermeye zorluyor, 2 Bu yüzden çok heyecanlıyım.
3 Beni utandıran bir azar işitiyorum, 2 Anlayışım yanıt vermemi gerektiriyor.
4 ‹‹Bilmiyor musun eskiden beri, 2 İnsan dünyaya geldiğinden beri,
5 Kötünün zafer çığlığı kısadır, 2 Tanrısızın sevinciyse bir anlıktır.
6 Boyu göklere erişse, 2 Başı bulutlara değse bile,
7 Sonsuza dek yok olacak, kendi pisliği gibi; 2 Onu görmüş olanlar, ‹Nerede o?› diyecekler.
8 Düş gibi uçacak, bir daha bulunamayacak, 2 Gece görümü gibi yok olacak.
9 Kendisini görmüş olan gözler bir daha onu görmeyecek, 2 Yaşadığı yerde artık görünmeyecektir.
10 Çocukları yoksulların lütfunu dileyecek, 2 Malını kendi eliyle geri verecektir.
11 Kemiklerini dolduran gençlik ateşi 2 Kendisiyle birlikte toprakta yatacak.
12 ‹‹Kötülük ağzında tatlı gözükse, 2 Onu dilinin altına gizlese bile,
13 Tutsa, bırakmasa, 2 Damağının altına saklasa bile,
14 Yediği yiyecek midesinde ekşiyecek, 2 İçinde kobra zehirine dönüşecek.
15 Yuttuğu servetleri kusacak, 2 Tanrı onları midesinden çıkaracak.
16 Kobra zehiri emecek, 2 Engereğin zehir dişi onu öldürecek.
17 Akarsuların, bal ve ayran akan derelerin 2 Sefasını süremeyecek.
18 Zahmetle kazandığını 2 Yemeden geri verecek, 2 Elde ettiği kazancın tadını çıkaramayacak.
19 Çünkü yoksulları ezip yüzüstü bıraktı, 2 Kendi yapmadığı evi zorla aldı.
20 ‹‹Hırsı yüzünden rahat nedir bilmedi, 2 Serveti onu kurtaramayacak.
21 Yediğinden artakalan olmadı, 2 Bu yüzden bolluğu uzun sürmeyecek.
22 Varlık içinde yokluk çekecek, 2 Sıkıntı tepesine binecek.
23 Karnını tıka basa doyurduğunda, 2 Tanrı kızgın öfkesini ondan çıkaracak, 2 Üzerine gazap yağdıracak.
24 Demir silahtan kaçacak olsa, 2 Tunç ok onu delip geçecek.
25 Çekilince ok sırtından, 2 Parıldayan ucu ödünden çıkacak, 2 Dehşet çökecek üzerine.
26 Koyu karanlık onun hazinelerini gözlüyor. 2 Körüklenmemiş ateş onu yiyip bitirecek, 2 Çadırında artakalanı tüketecek.
27 Suçunu gökler açığa çıkaracak, 2 Yeryüzü ona karşı ayaklanacak.
28 Varlığını seller, 2 Azgın sular götürecek Tanrının öfkelendiği gün.
29 Budur kötünün Tanrı'dan aldığı pay, 2 Budur Tanrı'nın ona verdiği miras.››
1 Então respondeu Zofar naamatita:
2 Os meus pensamentos forçam-me a responder, Sinto-me agitado no meu íntimo.
3 Ouvi repreensões que me envergonham, Mas no meu entendimento responde-me o meu espírito.
4 Não sabes isto desde tempos remotos, Desde que o homem foi posto sobre a terra,
5 Que é breve o triunfo dos iníquos, E que é de um momento a alegria do ímpio?
6 Ainda que a sua exaltação se remonte aos céus, E a sua cabeça chegue até as nuvens;
7 Contudo perecerá para sempre como o seu esterco. Os que o viam, perguntarão: Onde está?
8 Voará como um sonho, e não será achado; Será afugentado como uma visão noturna.
9 Os olhos que me viram não me virão mais: Nem o seu lugar o contemplará mais.
10 Seus filhos procurarão o favor dos pobres, E as suas mãos restituirão os bens que roubou.
11 Os seus ossos são cheios de mocidade, Esta, porém, se deitará com ele no pó.
12 Embora a maldade lhe seja doce na boca, Embora ele a esconda debaixo da sua língua;
13 Embora a poupe, e não a queira largar, Mas a guarde ainda dentro da sua boca;
14 Contudo nas suas entranhas a comida é transformada, Dentro dele se torna em fel de áspides.
15 Enguliu riquezas, e vomitá-las-á; Do ventre dele as lançará Deus.
16 Chupará o veneno dos áspides, A língua da víbora o matará.
17 Não olhará para os rios, Ribeiros e torrentes de mel e de manteiga.
18 O que adquiriu, isso restituirá, e não o engulirá; Não terá gozo proporcional à fazenda que ajuntou.
19 Pois oprimiu e desamparou os pobres, A casa de que se apoderou por violência não prosperará.
20 Por não haver limites na sua cobiça, Nada salvará daquilo em que se deleita.
21 Nada escapou a sua voracidade, Portanto a sua prosperidade não perdurará.
22 Na plenitude da sua abundância ver-se-á apertado; Virá sobre ele a mão de todo o que está na miséria.
23 Estando ele para encher a sua barriga, Deus enviará sobre ele o furor da sua ira, Que fará cair sobre ele quando estiver comendo.
24 Se fugir da arma de ferro, O arco de cobre o traspassará.
25 Ele tira do seu corpo a flecha, Que vem resplandecendo do seu fel; Terrores se apoderam dele.
26 Todas as trevas são reservadas para os seus tesouros: Devorá-lo-á um fogo não assoprado por homem, Que consumirá o que for deixado na sua tenda.
27 Os céus revelarão a sua iniqüidade, E a terra se levantará contra ele.
28 As rendas da sua casa ir-se-ão, Os seus bens se desfarão no dia da ira de Deus.
29 Esta é a porção que Deus dará ao iníquo, E a herança que por Deus lhe é decretada.