1 İsa tapınaktan çıkıp giderken, öğrencileri, tapınağın binalarını Ona göstermek için yanına geldiler.

2 İsa onlara, ‹‹Bütün bunları görüyor musunuz?›› dedi. ‹‹Size doğrusunu söyleyeyim, burada taş üstünde taş kalmayacak, hepsi yıkılacak!››

3 İsa, Zeytin Dağında otururken öğrencileri yalnız olarak yanına geldiler. ‹‹Söyle bize›› dediler, ‹‹Bu dediklerin ne zaman olacak, senin gelişini ve çağın bitimini gösteren belirti ne olacak?››

4 İsa onlara şu karşılığı verdi: ‹‹Sakın kimse sizi saptırmasın!

5 Birçokları, ‹Mesih benim› diyerek benim adımla gelip birçok kişiyi aldatacaklar.

6 Savaş gürültüleri, savaş haberleri duyacaksınız. Sakın korkmayın! Bunların olması gerek, ama bu daha son demek değildir.

7 Ulus ulusa, devlet devlete savaş açacak; yer yer kıtlıklar, depremler olacak.

8 Bütün bunlar, doğum sancılarının başlangıcıdır.

9 ‹‹O zaman sizi sıkıntıya sokacak, öldürecekler. Benim adımdan ötürü bütün uluslar sizden nefret edecek.

10 O zaman birçok kişi imandan sapacak, birbirlerini ele verecek ve birbirlerinden nefret edecekler.

11 Birçok sahte peygamber türeyecek ve bunlar birçok kişiyi saptıracak.

12 Kötülüklerin çoğalmasından ötürü birçoklarının sevgisi soğuyacak.

13 Ama sonuna kadar dayanan kurtulacaktır.

14 Göksel egemenliğin bu Müjdesi bütün uluslara tanıklık olmak üzere dünyanın her yerinde duyurulacak. İşte o zaman son gelecektir.

15 ‹‹Peygamber Danielin sözünü ettiği yıkıcı iğrenç şeyin kutsal yerde dikildiğini gördüğünüz zaman -okuyan anlasın- Yahudiyede bulunanlar dağlara kaçsın.

17 Damda olan, evindeki eşyalarını almak için aşağı inmesin.

18 Tarlada olan, abasını almak için geri dönmesin.

19 O günlerde gebe olan, çocuk emziren kadınların vay haline!

20 Dua edin ki, kaçışınız kışa ya da Şabat Gününe rastlamasın.

21 Çünkü o günlerde öyle korkunç bir sıkıntı olacak ki, dünyanın başlangıcından bu yana böylesi olmamış, bundan sonra da olmayacaktır.

22 O günler kısaltılmamış olsaydı, hiç kimse kurtulamazdı. Ama seçilmiş olanlar uğruna o günler kısaltılacak.

23 Eğer o zaman biri size, ‹İşte Mesih burada›, ya da ‹İşte şurada› derse, inanmayın.

24 Çünkü sahte mesihler, sahte peygamberler türeyecek; bunlar büyük belirtiler ve harikalar yapacaklar. Öyle ki, ellerinden gelse, seçilmiş olanları bile saptıracaklar.

25 İşte size önceden söylüyorum.

26 ‹‹Bunun için size, ‹İşte Mesih çölde› derlerse gitmeyin. ‹Bakın, iç odalarda› derlerse inanmayın.

27 Çünkü İnsanoğlunun gelişi, doğuda çakıp batıya kadar her taraftan görülen şimşek gibi olacaktır.

28 ‹‹Leş neredeyse, akbabalar oraya üşüşecek.

29 ‹‹O günlerin sıkıntısından hemen sonra, ‹Güneş kararacak, Ay ışık vermez olacak, Yıldızlar gökten düşecek, Göksel güçler sarsılacak.›

30 ‹‹O zaman İnsanoğlunun belirtisi gökte görünecek. Yeryüzündeki bütün halklar ağlayıp dövünecek, İnsanoğlunun gökteki bulutlar üzerinde büyük güç ve görkemle geldiğini görecekler.

31 Kendisi güçlü bir borazan sesiyle meleklerini gönderecek. Melekler Onun seçtiklerini göğün bir ucundan öbür ucuna dek, dünyanın dört bucağından toplayacaklar.

32 ‹‹İncir ağacından ders alın! Dalları filizlenip yaprakları sürünce, yaz mevsiminin yakın olduğunu anlarsınız.

33 Aynı şekilde, bütün bunların gerçekleştiğini gördüğünüzde bilin ki, İnsanoğlu yakındır, kapıdadır.

34 Size doğrusunu söyleyeyim, bütün bunlar olmadan bu kuşak ortadan kalkmayacak.

35 Yer ve gök ortadan kalkacak, ama benim sözlerim asla ortadan kalkmayacaktır.››

36 ‹‹O günü ve saati, ne gökteki melekler, ne de Oğul bilir; Babadan başka kimse bilmez.

37 Nuhun günlerinde nasıl olduysa, İnsanoğlunun gelişinde de öyle olacak.

38 Nuhun gemiye bindiği güne dek, tufandan önceki günlerde insanlar yiyip içiyor, evlenip evlendiriliyorlardı.

39 Tufan gelinceye, hepsini süpürüp götürünceye dek başlarına geleceklerden habersizdiler. İnsanoğlunun gelişi de öyle olacak.

40 O gün tarlada bulunan iki kişiden biri alınacak, biri bırakılacak.

41 Değirmende buğday öğüten iki kadından biri alınacak, biri bırakılacak.

42 ‹‹Bunun için uyanık kalın. Çünkü Rabbinizin geleceği günü bilemezsiniz.

43 Ama şunu bilin ki, ev sahibi, hırsızın gece hangi saatte geleceğini bilse, uyanık kalır, evinin soyulmasına fırsat vermez.

44 Bunun için siz de hazır olun! Çünkü İnsanoğlu beklemediğiniz saatte gelecektir.

45 ‹‹Efendinin, hizmetkârlarına vaktinde yiyecek vermek için başlarına atadığı güvenilir ve akıllı köle kimdir?

46 Efendisi eve döndüğünde işinin başında bulacağı o köleye ne mutlu!

47 Size doğrusunu söyleyeyim, efendisi onu bütün malının üzerinde yetkili kılacak.

48 Ama o köle kötü olur da içinden, ‹Efendim gecikiyor› der ve öteki köleleri dövmeye başlarsa, sarhoşlarla birlikte yiyip içerse, efendisi, onun beklemediği günde, ummadığı saatte gelecek, onu şiddetle cezalandırıp ikiyüzlülerle bir tutacak. Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır.››

1 Tendo saído Jesus do templo, ia-se retirando, quando se chegaram a ele seus discípulos para lhe mostrarem os edifícios do templo.

2 Mas ele lhes disse: Vedes tudo isto? em verdade vos digo que não ficará aqui pedra sobre pedra, que não seja derribada.

3 Estando ele sentado no monte das Oliveiras, chegaram seus discípulos em particular, dizendo-lhe: Declara-nos, quando sucederão estas coisas, e qual o sinal da tua vinda e do fim do mundo?

4 Respondeu Jesus: Vede que ninguém vos engane.

5 Pois muitos virão em meu nome, dizendo: Eu sou o Cristo, e enganarão a muitos.

6 Haveis de ouvir falar de guerras e rumores de guerras: olhai não vos assusteis; porque é necessário que assim aconteça, mas não é ainda o fim.

7 Pois se levantará nação contra nação, reino contra reino, e haverá fomes e terremotos em diversos lugares;

8 porém tudo isto é o princípio das dores.

9 Então sereis entregues à tribulação, e vos matarão; sereis odiados por todas as nações por causa do meu nome.

10 Nesse tempo muitos hão de se escandalizar e trair-se uns aos outros, e uns aos outros se odiarão;

11 hão de se levantar muitos falsos profetas, e a muitos enganarão;

12 e por se multiplicar a iniqüidade, resfriar-se-á o amor da maior parte dos homens.

13 Todavia quem persevera até o fim, esse será salvo.

14 Será pregado este Evangelho do reino por todo o mundo em testemunho a todas as nações, e então virá o fim.

15 Quando, pois, virdes a abominação de desolação, predita pelo profeta Daniel, estabelecida no lugar santo (quem lê, entenda),

16 então os que estiverem na Judéia, fujam para os montes;

17 o que se achar no eirado, não desça a tirar as coisas de sua casa,

18 e o que estiver no campo, não volte para tomar a sua capa.

19 Mas ai das que estiverem grávidas e das que amamentarem naqueles dias!

20 Rogai que a vossa fuga não suceda no inverno, nem no sábado;

21 porque haverá então grande tribulação, tal como nunca houve desde o princípio do mundo até agora, nem haverá jamais.

22 Se não se abreviassem aqueles dias, ninguém seria salvo; mas por amor dos escolhidos esses dias serão abreviados.

23 Então se alguém vos disser: Eis aqui o Cristo! ou: Ei-lo ali! não acrediteis;

24 porque se hão de levantar falsos cristos e falsos profetas, e mostrarão tais sinais e milagres que, se fora possível, enganariam até os escolhidos.

25 Vede que de antemão vo-lo tenho declarado.

26 Se, pois, vos disserem: Ei-lo que está no deserto! não saiais: Ei-lo no interior da casa! não acrediteis;

27 porque assim como o relâmpago sai do oriente, e se mostra até o ocidente, assim será a vinda do Filho do homem.

28 Onde estiver o cadáver, aí se juntarão os corvos.

29 Logo depois da tribulação daqueles dias o sol escurecerá, a lua não dará a sua claridade, as estrelas cairão do céu e as potestades dos céus serão abaladas.

30 Então aparecerá no céu o sinal do Filho do homem, e todas as tribos da terra se hão de lamentar, e verão o Filho do homem vir sobre as nuvens do céu com poder e grande glória.

31 Ele enviará os seus anjos com grande trombeta, os quais ajuntarão os escolhidos dos quatro ventos, de uma à outra extremidade dos céus.

32 Aprendei esta parábola tirada da figueira: quando os seus ramos já estiverem tenros e brotarem folhas, sabeis que está próximo o verão;

33 assim também vós, quando virdes todas estas coisas, sabei que ele está próximo, às portas.

34 Em verdade vos digo que não passará esta geração, sem que todas estas coisas se cumpram.

35 Passará o céu e a terra, mas não passarão as minhas palavras.

36 Mas daquele dia e daquela hora ninguém sabe, nem os anjos dos céus, nem o Filho, senão só o Pai.

37 Pois assim como foi nos dias de Noé, assim será a vinda do Filho do homem.

38 Pois assim como naqueles dias antes do dilúvio comiam e bebiam, casavam-se e davam-se em casamento, até o dia em que Noé entrou na arca,

39 e não o perceberam senão quando veio o dilúvio, e os levou a todos; assim será também a vinda do Filho do homem.

40 Naquele dia de dois homens que estiverem no campo, um será tomado e o outro será deixado;

41 de duas mulheres que estiverem moendo em um moinho, uma será tomada e a outra será deixada.

42 Portanto vigiai, porque não sabeis em que dia vem o vosso Senhor;

43 mas considerai que se o dono da casa tivesse sabido a que hora da noite havia de vir o ladrão, teria vigiado e não haveria deixado arrombar a sua casa.

44 Por isso estai vós também apercebidos; porque a hora que não pensais, virá o Filho do homem.

45 Quem é, pois, o servo fiel e prudente, ao qual o seu senhor confiou a direção da sua casa, para que a tempo dê a todos o sustento?

46 Feliz aquele servo a quem o seu senhor, quando vier, achar assim fazendo.

47 Em verdade vos digo que lhe confiará todos os seus bens.

48 Mas se aquele servo, sendo mau, disser no seu coração: Meu senhor demora-se,

49 e começar a espancar os seus companheiros, e a comer e beber com os ébrios,

50 virá o senhor daquele servo no dia em que este o não espera e na hora que não sabe,

51 e cortá-lo-á pelo meio e pô-lo-á com os ímpios; ali haverá o choro e o ranger de dentes.