1 Bilge kişi terbiye edilmeyi sever, 2 Alaycı kişi azarlansa da aldırmaz.

2 İyi insan ağzından çıkan sözler için ödüllendirilir, 2 Ama hainlerin soluduğu zorbalıktır.

3 Dilini tutan canını korur, 2 Ama boşboğazın sonu yıkımdır.

4 Tembel canının çektiğini elde edemez, 2 Çalışkanın istekleriyse tümüyle yerine gelir.

5 Doğru kişi yalandan nefret eder, 2 Kötünün sözleriyse iğrençtir, yüzkarasıdır.

6 Doğruluk dürüst yaşayanı korur, 2 Kötülük günahkârı yıkar.

7 Kimi hiçbir şeyi yokken kendini zengin gösterir, 2 Kimi serveti çokken kendini yoksul gösterir.

8 Kişinin serveti gün gelir canına fidye olur, 2 Oysa yoksul kişi tehdide aldırmaz.

9 Doğruların ışığı parlak yanar, 2 Kötülerin çırası söner.

10 Kibirden ancak kavga çıkar, 2 Öğüt dinleyense bilgedir.

11 Havadan kazanılan para yok olur, 2 Azar azar biriktirenin serveti çok olur.

12 Ertelenen umut hayal kırıklığına uğratır, 2 Yerine gelen dilekse yaşam verir.

13 Uyarılara kulak asmayan bedelini öder, 2 Buyruklara saygılı olansa ödülünü alır.

14 Bilgelerin öğrettikleri yaşam kaynağıdır, 2 İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.

15 Sağduyulu davranış saygınlık kazandırır, 2 Hainlerin yoluysa yıkıma götürür. Masoretik metin ‹‹Sürer›› ya da ‹‹Çetindir››.

16 İhtiyatlı kişi işini bilerek yapar, 2 Akılsız kişiyse ahmaklığını sergiler.

17 Kötü ulak belaya düşer, 2 Güvenilir elçiyse şifa getirir.

18 Terbiye edilmeye yanaşmayanı 2 Yokluk ve utanç bekliyor, 2 Ama azara kulak veren onurlandırılır.

19 Yerine getirilen dilek mutluluk verir. 2 Akılsız kötülükten uzak kalamaz.

20 Bilgelerle oturup kalkan bilge olur, 2 Akılsızlarla dost olansa zarar görür.

21 Günahkârın peşini felaket bırakmaz, 2 Doğruların ödülüyse gönençtir.

22 İyi kişi torunlarına miras bırakır, 2 Günahkârın servetiyse doğru kişiye kalır.

23 Yoksulun tarlası bol ürün verebilir, 2 Ama haksızlık bunu alıp götürür.

24 Oğlundan değneği esirgeyen, onu sevmiyor demektir. 2 Seven baba özenle terbiye eder.

25 Doğru kişinin yeterince yiyeceği vardır, 2 Kötünün karnıysa aç kalır.

1 O filho sábio ouve a instrução de seu pai, Mas o escarnecedor não escuta a reprovação.

2 Pelo fruto da sua boca o homem comerá o bem, Mas a alma dos prevaricadores comerá a violência.

3 Quem guarda a sua boca, conserva a sua vida; Mas aquele que abre grandemente os seus lábios, será destruído.

4 A alma do preguiçoso deseja, e nada tem; Mas a alma dos prudentes será saciada.

5 O justo aborrece ao que é falso, Mas o perverso se faz odioso e se cobre de vergonha.

6 A justiça guarda ao que anda em integridade, Mas a perversidade arruina ao pecador.

7 Uns se dizem ricos sem ter nada; Outros se dizem pobres, sendo mui ricos.

8 O resgate da vida do homem são os seus haveres, Mas o pobre não escuta a repreensão.

9 A luz dos justos alegra, Mas a lâmpada dos perversos se apagará.

10 Da soberba provém só a contenda, Mas com os bem avisados está a sabedoria.

11 As riquezas adquiridas às pressas, diminuir-se-ão; Mas aquele que ajunta pouco a pouco será próspero.

12 A esperança prolongada faz adoecer o coração, Mas o desejo cumprido é árvore de vida.

13 Quem despreza a palavra, traz sobre si a destruição; Mas será recompensado o que teme o mandamento.

14 O ensino do sábio é fonte de vida, Para escapar os laços da morte.

15 A boa inteligência consegue favor, Mas o caminho dos prevaricadores é escabroso.

16 Todo o homem prudente procede com conhecimento, Mas o tolo ostenta a estultícia.

17 O mensageiro perverso faz cair na desgraça, Mas o embaixador fiel consegue a cura.

18 A pobreza e a afronta virão sobre aquele que despreza a correção; Mas o que tem em conta a repreensão, será honrado.

19 O desejo realizado deleita a alma, Mas apartar-se do mal é abominação para os loucos.

20 Quem anda com os sábios, será sábio; Mas o companheiro dos loucos achar-se-á mal.

21 O mal persegue os pecadores, Mas os justos serão recompensados com o bem.

22 O homem de bem deixa uma herança aos filhos de seus filhos, E os bens do pecador estão reservados para o justo.

23 Bastante alimento há na lavoura dos pobres, Mas há quem se consome pela falta de justiça.

24 Aquele que poupa a vara, aborrece a seu filho; Mas quem o ama, diligentemente o corrige.

25 O justo come até matar a fome, Mas o ventre dos perversos terá falta.