1 Oğlum, eğer birine kefil oldunsa, 2 Onun borcunu yüklendinse,

2 Düştünse tuzağa kendi sözlerinle, 2 Ağzının sözleriyle yakalandınsa,

3 O kişinin eline düştün demektir. 2 Oğlum, şunu yap ve kendini kurtar: 2 Git, yere kapan onun önünde, 2 Ona yalvar yakar.

4 Gözlerine uyku girmesin, 2 Ağırlaşmasın göz kapakların.

5 Avcının elinden ceylan gibi, 2 Kuşbazın elinden kuş gibi kurtar kendini.

6 Ey tembel kişi, git, karıncalara bak, 2 Onların yaşamından bilgelik öğren.

7 Başkanları, önderleri ya da yöneticileri olmadığı halde,

8 Yazın erzaklarını biriktirirler, 2 Yiyeceklerini toplarlar biçim mevsiminde.

9 Ne zamana dek yatacaksın, ey tembel kişi? 2 Ne zaman kalkacaksın uykundan?

10 ‹‹Biraz kestireyim, biraz uyuklayayım, 2 Ellerimi kavuşturup şöyle bir uyuyayım›› demeye kalmadan,

11 Yokluk bir haydut gibi, 2 Yoksulluk bir akıncı gibi gelir üzerine.

12 Ağzında yalanla dolaşan kişi, 2 Soysuz ve fesatçıdır.

13 Göz kırpar, bir sürü ayak oyunu, 2 El kol hareketleri yapar,

14 Ahlaksız yüreğinde kötülük tasarlar, 2 Çekişmeler yaratır durmadan.

15 Bu yüzden ansızın yıkıma uğrayacak, 2 Birdenbire çaresizce yok olacak.

16 RABbin nefret ettiği altı şey, 2 İğrendiği yedi şey vardır:

17 Gururlu gözler, 2 Yalancı dil, 2 Suçsuz kanı döken eller,

18 Düzenbaz yürek, 2 Kötülüğe seğirten ayaklar,

19 Yalan soluyan yalancı tanık 2 Ve kardeşler arasında çekişme yaratan kişi.

20 Oğlum, babanın buyruklarına uy, 2 Annenin öğrettiklerinden ayrılma.

21 Bunlar sürekli yüreğinin bağı olsun, 2 Tak onları boynuna.

22 Yolunda sana rehber olacak, 2 Seni koruyacaklar yattığın zaman; 2 Söyleşecekler seninle uyandığında.

23 Bu buyruklar sana çıra, 2 Öğretilenler ışıktır. 2 Eğitici uyarılar yaşam yolunu gösterir.

24 Seni kötü kadından, 2 Başka birinin karısının yaltaklanan dilinden 2 Koruyacak olan bunlardır.

25 Böyle kadınların güzelliği seni ayartmasın, 2 Bakışları seni tutsak etmesin.

26 Çünkü fahişe yüzünden insan bir lokma ekmeğe muhtaç kalır, 2 Başkasının karısıyla yatmak da kişinin canına mal olur. kalır›› ya da ‹‹Çünkü fahişenin ücreti ancak bir somun ekmektir››.

27 İnsan koynuna ateş alır da, 2 Giysisi yanmaz mı?

28 Korlar üzerinde yürür de, 2 Ayakları kavrulmaz mı?

29 Başkasının karısıyla yatan adamın durumu budur. 2 Böyle bir ilişkiye giren cezasız kalmaz.

30 Aç hırsız karnını doyurmak için çalıyorsa, 2 Kimse onu hor görmez.

31 Ama yakalanırsa, çaldığının yedi katını ödemek zorunda; 2 Varını yoğunu vermek anlamına gelse bile.

32 Zina eden adam sağduyudan yoksundur. 2 Yaptıklarıyla kendini yok eder.

33 Payına düşen dayak ve onursuzluktur, 2 Asla kurtulamaz utançtan.

34 Çünkü kıskançlık kocanın öfkesini azdırır, 2 Öç alırken acımasız olur.

35 Hiçbir fidye kabul etmez, 2 Gönlünü alamazsın armağanların çokluğuyla.

1 Filho meu, se tiveres ficado por fiador do teu próximo, Se tiveres dado um penhor por outro,

2 Estás enredado pelas palavras da tua boca, Estás preso pelas palavras da tua boca.

3 Faze isso, pois, filho meu, e livra-te, Visto que caíste no poder do teu próximo; Vai, humilha-te e importuna ao teu próximo.

4 Não dês sono aos teus olhos, Nem adormecimento às tuas pálpebras.

5 Livra-te como gazela da mão do caçador, E como pássaro da mão do passarinheiro.

6 Vai ter com a formiga, ó preguiçoso, Considera os seus caminhos e sê sábio.

7 Ela, não tendo chefe, Nem superintendente, nem governador,

8 Faz a provisão do seu mantimento no estio, E ajunta no tempo da ceifa o seu alimento.

9 Até quando, ó preguiçoso, ficarás deitado? Quando te levantarás do teu sono?

10 Um pouco para dormir, um pouco para toscanejar, Um pouco para cruzar os braços em repouso;

11 Assim virá a tua pobreza como um salteador, E a tua indigência como um homem armado.

12 O homem vil, o homem iníquo, Anda com a perversidade na boca,

13 Pisca os olhos, faz sinais com os pés, E acena com os dedos;

14 A perversidade está no seu coração, sempre maquina o mal; Semeia discórdias.

15 Portanto virá de repente a sua calamidade; De improviso será quebrantado, sem que haja remédio.

16 Há seis coisas que Jeová aborrece; Sim, há sete que a sua alma abomina:

17 Olhos altivos, língua mentirosa, E mãos que derramam sangue inocente;

18 Coração que maquina projetos iníquos, Pés que se apressam a correr para o mal;

19 Testemunha falsa que profere mentiras, E o que semeia discórdia entre seus irmãos.

20 Filho meu, guarda os mandamentos de teu pai, E não abandones a instrução de tua mãe.

21 Ata-os perpetuamente ao teu coração, Pendura-os à roda do teu pescoço.

22 Quando andares, ela te guiará; Quando te deitares, te guardará: E quando acordares, ela falará contigo.

23 Pois o mandamento é uma lâmpada, e a lei uma luz; E as repreensões da instrução são o caminho da vida,

24 Para te guardarem da má mulher, E das lisonjas da língua da estrangeira.

25 Não cobices no teu coração a sua formosura, E não te deixes render pelas suas pálpebras.

26 Pois por causa duma mulher prostituída o homem é reduzido a um bocado de pão, E a que é adúltera, caça a vida preciosa.

27 Poderá o homem tomar fogo no seu seio, Sem que ardam os seus vestidos?

28 Ou poderá andar por cima de brasas vivas, Sem que se queimem os pés?

29 Assim será com aquele que se chega à mulher do seu próximo; Não ficará sem castigo quem a tocar.

30 O ladrão não é desprezado, se furtar Para matar a fome, quando estiver faminto;

31 Porém se for colhido, pagará sete vezes tanto; Entregará todos os bens de sua casa.

32 Quem comete adultério é falto de entendimento; Destrói-se a si mesmo, quem assim procede.

33 Ele receberá feridas e ignomínia, E o seu opróbrio não se apagará;

34 Porque o ciúme enfurece o homem; E não poupará no dia da vingança.

35 Não aceitará resgate algum; Nem se contentará, ainda que dês muitos presentes.