1 Bilgelik çağırıyor, 2 Akıl sesini yükseltiyor.

2 Yol kenarındaki tepelerin başında, 2 Yolların birleştiği yerde duruyor o.

3 Kentin girişinde, kapıların yanında, 2 Sesini yükseltiyor:

4 ‹‹Ey insanlar, size sesleniyorum, 2 Çağrım insan soyunadır!

5 Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; 2 Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!

6 Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, 2 Ağzımı doğruları söylemek için açarım.

7 Ağzım gerçeği duyurur, 2 Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.

8 Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, 2 Yoktur eğri ya da sapık olanı.

9 Apaçıktır hepsi anlayana, 2 Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.

10 Gümüş yerine terbiyeyi, 2 Saf altın yerine bilgiyi edinin.

11 Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, 2 Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.

12 Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. 2 Bilgi ve sağgörü bendedir.

13 RABden korkmak kötülükten nefret etmek demektir. 2 Kibirden, küstahlıktan, 2 Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.

14 Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. 2 Akıl ve güç kaynağı benim.

15 Krallar sayemde egemenlik sürer, 2 Hükümdarlar adil kurallar koyar.

16 Önderler, adaletle yöneten soylular 2 Sayemde yönetirler.

17 Beni sevenleri ben de severim, 2 Gayretle arayan beni bulur.

18 Zenginlik ve onur, 2 Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.

19 Meyvem altından, saf altından, 2 Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.

20 Doğruluk yolunda, 2 Adaletin izinden yürürüm.

21 Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, 2 Hazinelerini doldururum.

22 RAB yaratma işine başladığında 2 İlk beni yarattı,

23 Dünya var olmadan önce, 2 Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.

24 Enginler yokken, 2 Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.

25 Dağlar daha oluşmadan, 2 Tepeler belirmeden, 2 RAB dünyayı, kırları 2 Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.

27 RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, 2 Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,

28 Bulutları oluşturduğunda, 2 Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,

29 Sular buyruğundan öte geçmesinler diye 2 Denize sınır çizdiğinde, 2 Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,

30 Baş mimar olarak Onun yanındaydım. 2 Gün be gün sevinçle dolup taştım, 2 Huzurunda hep coştum.

31 Onun dünyası mutluluğum, 2 İnsanları sevincimdi.

32 Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: 2 Yolumu izleyenlere ne mutlu!

33 Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, 2 Görmezlikten gelmeyin onları.

34 Beni dinleyen, 2 Her gün kapımı gözleyen, 2 Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!

35 Çünkü beni bulan yaşam bulur 2 Ve RABbin beğenisini kazanır.

36 Beni gözardı edense kendine zarar verir, 2 Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.››

1 Não clama, porventura, a sabedoria, E não eleva o entendimento a sua voz?

2 No cume das alturas junto ao caminho, Nas encruzilhadas ela se coloca;

3 Junto às portas, à entrada da cidade, À entrada das portas ela grita.

4 A vós, ó homens, clamo: E a minha voz dirige-se aos filhos dos homens.

5 Entendei, ó estúpidos, a prudência, Entendei, ó loucos, a sabedoria.

6 Ouvi, pois falarei coisas excelentes; E proferirão os meus lábios coisas retas.

7 A minha boca pronunciará a verdade, E os meus lábios abominam a perversidade.

8 Justas são todas as palavras da minha boca, Nelas não há coisa torta ou perversa.

9 Todas elas são claras para os que entendem, E retas para os que acham o conhecimento.

10 Recebei a minha instrução, e não a prata; E o conhecimento antes do que o ouro escolhido.

11 Pois a sabedoria é melhor do que os corais; E tudo o que se pode desejar, não é para ser comparado com ela.

12 Eu, a sabedoria, tenho a prudência por morada, E possuo o conhecimento e a discrição.

13 O temor de Jeová é odiar o mal: A soberba, e a arrogância, e o mau caminho, E a boca perversa, eu os odeio.

14 Meu é o conselho, e a verdadeira sabedoria, Eu sou o entendimento, minha é a fortaleza.

15 Por meio de mim reinam os reis, E os governadores decretam o que é justo.

16 Por meio de mim governam os príncipes, E os nobres, todos os juízes da terra.

17 Eu amo os que me amam; E os que me procuram diligentemente, me acharão.

18 Riquezas e honra estão comigo, Bens duráveis e justiça.

19 Melhor é o meu fruto do que o ouro, do que o ouro fino; E a minha renda do que a prata escolhida.

20 Ando pelo caminho da justiça, No meio das veredas do juízo,

21 Para dotar de bens os que me amam E encher os seus tesouros.

22 Jeová me possuiu no princípio dos seus caminhos, Antes das suas obras da antigüidade.

23 Desde a antigüidade fui constituída, desde o princípio, Antes de existir a terra.

24 Quando ainda não havia abismos, fui dada à luz; Quando ainda não havia fontes cheias de água.

25 Antes de serem firmados os montes, Antes de haver outeiros, fui dada à luz:

26 Quando ele ainda não tinha feito a terra nem os campos, Nem o princípio do pó do mundo.

27 Quando ele preparava os céus, lá estava eu; Quando traçava um círculo sobre a face do abismo,

28 Quando estabelecia o firmamento lá em cima, Quando as fontes do abismo eram firmadas,

29 Quando fixava ao mar o seu termo, Para que as águas não transgredissem o seu mando. Quando lançava os alicerces da terra,

30 Então estava eu ao seu lado como arquiteto, E enchia-me de gozo dia após dia, Regozijando-me sempre diante dele;

31 Regozijando-me na sua terra habitável, E achando as minhas delícias com os filhos dos homens.

32 Agora, pois, filhos, ouvi-me; Pois felizes são os que observam os meus caminhos.

33 Ouvi a instrução, e sede sábios, E não a rejeiteis.

34 Feliz é o homem que me ouve, Velando todos os dias às minhas entradas, Esperando junto às ombreiras das minhas portas;

35 Pois quem me achar, achará a vida, E alcançará o favor de Jeová.

36 Aquele, porém, que pecar contra mim, faz o mal à sua própria alma: Todos os que me odeiam, amam a morte.