1 Kardeşler! İsraillilerin kurtulmasını yürekten özlüyor, bunun için Tanrıya yalvarıyorum.

2 Onlara ilişkin tanıklık ederim ki, Tanrı için gayretlidirler; ama bu bilinçli bir gayret değildir.

3 Tanrının öngördüğü doğruluğu anlamadıkları ve kendi doğruluklarını yerleştirmeye çalıştıkları için Tanrının öngördüğü doğruluğa boyun eğmediler.

4 Oysa her iman edenin aklanması için Mesih, Kutsal Yasanın sonudur.

5 Musa, Kutsal Yasaya dayanan doğrulukla ilgili şöyle yazıyor: ‹‹Yasanın gereklerini yapan, onlar sayesinde yaşayacaktır.››

6 İmana dayanan doğruluk ise şöyle diyor: ‹‹Yüreğinde, ‹Göğe -yani Mesihi indirmeye- kim çıkacak?› ya da, ‹Dipsiz derinliklere -yani Mesihi ölüler arasından çıkarmaya- kim inecek?› deme.››

8 Ne deniyor? ‹‹Tanrı sözü sana yakındır, Ağzında ve yüreğindedir.››

9 İsanın Rab olduğunu ağzınla açıkça söyler ve Tanrının Onu ölümden dirilttiğine yürekten iman edersen, kurtulacaksın.

10 Çünkü insan yürekten iman ederek aklanır, imanını ağzıyla açıklayarak kurtulur.

11 Kutsal Yazı, ‹‹Ona iman eden utandırılmayacak›› diyor.

12 Çünkü Yahudi Grek ayrımı yoktur, aynı Rab hepsinin Rabbidir. Kendisini çağıranların tümüne eliaçıktır.

13 ‹‹Rabbi adıyla çağıran herkes kurtulacak.››

14 Ama iman etmedikleri kişiyi nasıl çağıracaklar? Duymadıkları kişiye nasıl iman edecekler? Tanrı sözünü yayan olmazsa, nasıl duyacaklar?

15 Sözü yaymaya gönderilmezlerse, sözü nasıl yayacaklar? Yazılmış olduğu gibi: ‹‹İyi haber müjdeleyenlerin ayakları ne güzeldir!››

16 Ne var ki, herkes Müjdeye uymadı. Yeşayanın dediği gibi: ‹‹Ya Rab, verdiğimiz habere kim inandı?››

17 Demek ki iman, haberi duymakla, duymak da Mesihle ilgili sözün yayılmasıyla olur.

18 Ama soruyorum: Onlar duymadılar mı? Elbet duydular. ‹‹Sesleri bütün yeryüzüne, Sözleri dünyanın dört bucağına ulaştı.››

19 Yine soruyorum: İsrail anlamadı mı? Önce Musa, ‹‹Ben sizi ulus olmayanla kıskandıracağım, Anlayışsız bir ulusla sizi öfkelendireceğim›› diyor.

20 Sonra Yeşaya cesaretle, ‹‹Aramayanlar beni buldu, Sormayanlara kendimi gösterdim›› diyor.

21 Öte yandan İsrail için şöyle diyor: ‹‹Söz dinlemeyen, asi bir halka Bütün gün ellerimi uzatıp durdum.››

1 Irmãos, a boa vontade do meu coração e a minha súplica a Deus por eles é que sejam salvos.

2 Pois lhes dou testemunho de que têm zelo de Deus, porém não segundo o conhecimento;

3 ignorando a justiça de Deus, e procurando estabelecer a sua própria, não se sujeitaram à justiça de Deus.

4 Pois Cristo é o fim da lei para justificar a todo aquele que crê.

5 Moisés escreveu que o homem que pratica a justiça que vem da Lei, viverá por ela.

6 Mas a justiça que vem da fé, diz assim: Não digas no teu coração: Quem subirá ao céu (isto é, para trazer do alto a Cristo)?

7 ou: Quem descerá ao abismo (isto é, para fazer subir a Cristo dentre os mortos)?

8 Mas que diz? A palavra está perto de ti, na tua boca e no teu coração; isto é, a palavra da fé, que pregamos.

9 Se confessares com a tua boca a Jesus como Senhor, e creres no teu coração que Deus o ressuscitou dentre os mortos, serás salvo;

10 porque com o coração se crê para a justiça, e com a boca se confessa para a salvação.

11 Pois a Escritura diz: Todo o que nele crê, não será envergonhado.

12 Não há distinção entre judeu e grego; pois o mesmo Senhor o é de todos, rico para com todos que o invocam;

13 porque: Todo aquele que invocar o nome do Senhor, será salvo.

14 Como, pois, invocarão aquele em quem não têm crido? e como crerão naquele de quem não têm ouvido falar?

15 e como ouvirão sem pregador? e como pregarão, se não forem enviados? assim como está escrito: Quão formosos são os pés dos que anunciam coisas boas!

16 Mas nem todos deram ouvidos ao Evangelho. Pois Isaías disse: Senhor, quem creu a nossa mensagem?

17 Logo a fé vem pelo ouvir, e o ouvir vem pela palavra de Cristo.

18 Mas digo: Porventura não ouviram? Sim, na verdade, Por toda a terra saiu o som deles, E as suas palavras até os confins do mundo.

19 Mas digo: Porventura Israel não o soube? Primeiro disse Moisés: Eu vos porei em ciúme com a que não é nação, Eu vos provocarei à ira com uma nação insensata.

20 Isaías foi muito ousado e disse: Fui achado pelos que não me buscavam, Descobri-me aos que não perguntavam por mim.

21 Mas quanto a Israel disse: Todo o dia estendi as minhas mãos a um povo desobediente e contradizente.