1 RABbe şükredin, Onu adıyla çağırın, 2 Halklara duyurun yaptıklarını!
2 Onu ezgilerle, ilahilerle övün, 2 Bütün harikalarını anlatın!
3 Kutsal adıyla övünün, 2 Sevinsin RABbe yönelenler!
4 RABbe ve Onun gücüne bakın, 2 Durmadan Onun yüzünü arayın!
5 Ey sizler, kulu İbrahimin soyu, 2 Seçtiği Yakupoğulları, 2 Onun yaptığı harikaları, 2 Olağanüstü işlerini 2 Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!
7 Tanrımız RAB Odur, 2 Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.
8 O antlaşmasını, 2 Bin kuşak için verdiği sözü, 2 İbrahimle yaptığı antlaşmayı, 2 İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.
10 ‹‹Hakkınıza düşen mülk olarak 2 Kenan ülkesini size vereceğim›› diyerek, 2 Bunu Yakup için bir kural, 2 İsraille sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.
12 O zaman bir avuç insandılar, 2 Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.
13 Bir ulustan öbürüne, 2 Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.
14 RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, 2 Onlar için kralları bile payladı:
15 ‹‹Meshettiklerime dokunmayın, 2 Peygamberlerime kötülük etmeyin!›› dedi.
16 Ülkeye kıtlık gönderdi, 2 Bütün yiyeceklerini yok etti.
17 Önlerinden bir adam göndermişti, 2 Köle olarak satılan Yusuftu bu.
18 Zincir vurup incittiler ayaklarını, 2 Demir halka geçirdiler boynuna,
19 Söyledikleri gerçekleşinceye dek, 2 RABbin sözü onu sınadı.
20 Kral adam gönderip Yusufu salıverdi, 2 Halklara egemen olan onu özgür kıldı.
21 Onu kendi sarayının efendisi, 2 Bütün varlığının sorumlusu yaptı;
22 Önderlerini istediği gibi eğitsin, 2 İleri gelenlerine akıl versin diye.
23 O zaman İsrail Mısıra gitti, 2 Yakup Ham ülkesine yerleşti.
24 RAB halkını alabildiğine çoğalttı, 2 Düşmanlarından sayıca artırdı onları.
25 Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının: 2 Halkından tiksindiler, 2 Kullarına kurnazca davrandılar.
26 Kulu Musayı, 2 Seçtiği Harunu gönderdi aralarına.
27 Onlar gösterdiler RABbin belirtilerini, 2 Ham ülkesinde şaşılası işlerini.
28 Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB, 2 Çünkü Mısırlılar Onun sözlerine karşı gelmişti.
29 Kana çevirdi sularını, 2 Öldürdü balıklarını.
30 Ülkede kurbağalar kaynaştı 2 Krallarının odalarına kadar.
31 RAB buyurunca sinek sürüleri, 2 Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına.
32 Dolu yağdırdı yağmur yerine, 2 Şimşekler çaktırdı ülkelerinde.
33 Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu, 2 Parçaladı ülkenin ağaçlarını.
34 O buyurunca çekirgeler, 2 Sayısız yavrular kaynadı.
35 Ülkenin bütün bitkilerini yediler, 2 Toprağın ürününü yiyip bitirdiler.
36 RAB ülkede ilk doğanların hepsini, 2 İlk çocuklarını öldürdü.
37 İsraillileri ülkeden altın ve gümüşle çıkardı, 2 Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.
38 Onlar gidince Mısır sevindi, 2 Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısırın üzerine.
39 RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine, 2 Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye.
40 İstediler, bıldırcın gönderdi, 2 Göksel ekmekle doyurdu karınlarını.
41 Kayayı yardı, sular fışkırdı, 2 Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı.
42 Çünkü kutsal sözünü, 2 Kulu İbrahime verdiği sözü anımsadı.
43 Halkını sevinç içinde, 2 Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı.
44 Ulusların topraklarını verdi onlara. 2 Halkların emeğini miras aldılar;
45 Kurallarını yerine getirsinler, 2 Yasalarına uysunlar diye. 2 RAB'be övgüler sunun!
1 Rendei graças a Jeová, invocai o seu nome; Fazei conhecidos os seus feitos entre os povos.
2 Cantai-lhe, cantai-lhe louvores; Meditai em todas as suas maravilhas.
3 Gloriai-vos no seu santo nome; Regozije-se o coração dos que buscam a Jeová.
4 Buscai a Jeová e a sua fortaleza. Buscai perpetuamente a sua face.
5 Lembrai-vos das maravilhas que ele tem feito, Dos seus prodígios e dos juízos da sua boca,
6 Vós, descendência de Abraão, seu servo, Vós, filhos de Jacó, escolhidos seus.
7 Ele, Jeová, é o nosso Deus; Os seus juízos estão em toda a terra.
8 Lembra-se para sempre da sua aliança, Da palavra que ele ordenou para mil gerações;
9 Da aliança que fez com Abraão, E do juramento que deu a Isaque;
10 E o confirmou a Jacó por decreto, A Israel por aliança perpétua,
11 Dizendo: A ti darei a terra de Canaã, Como quinhão da vossa herança,
12 Quando eles eram em pequeno número, Muito poucos e forasteiros nela;
13 E andavam de nação em nação, Dum reino para outro povo.
14 Não permitiu que alguém os ofendesse; Antes por amor deles repreendeu a reis,
15 Dizendo: Não toqueis os meus ungidos, Nem maltrateis os meus profetas.
16 Chamou a fome sobre a terra; Quebrou todo o báculo do pão.
17 Enviou diante deles um homem; José foi vendido para ser escravo.
18 Torturaram-lhe os pés com grilhões; Ele foi posto a ferros,
19 Até que chegasse o tempo para o cumprimento da sua palavra, A promessa de Jeová o provou.
20 O rei mandou soltá-lo; O dominador dos povos deu-lhe liberdade.
21 Constituiu-o senhor da sua casa, E governador de toda a sua fazenda,
22 Para sujeitar à sua vontade os seus príncipes. E ensinar aos seus anciãos a sabedoria.
23 Israel também entrou no Egito, E Jacó peregrinou na terra de Cão.
24 Ele multiplicou grandemente ao seu povo, E o tornou mais forte do que os seus adversários.
25 Mudou-lhes o coração, para que odiassem o seu povo, E usassem de enganos para com os seus servos.
26 Ele enviou Moisés, seu servo. E a Aarão, a quem escolhera.
27 Mostrou entre eles os seus sinais, E maravilhas na terra de Cão.
28 Ele enviou trevas, e ficou escuro; E não rebelaram contra as suas palavras.
29 Converteu-lhes as águas em sangue, E matou-lhes os peixes.
30 A terra deles produziu rãs em abundância, Até na câmara dos seus reis.
31 Ele falou, e vieram enxames de moscas, E piolhos em todos os seus termos.
32 Deu-lhes saraiva por chuva, E fogo chamejante na sua terra.
33 Feriu-lhes também as vinhas, e as figueiras, E quebrou-lhes as árvores dos seus termos.
34 Ele falou, e vieram gafanhotos, E pulgões inumeráveis,
35 Que comeram toda a erva da terra, E comeram o fruto dos campos.
36 Feriu também todos os primogênitos na terra deles, As primícias de toda a sua força.
37 Fê-los sair com prata e ouro, E entre as suas tribos não havia quem tropeçasse.
38 Regozijou-se o Egito, quando eles saíram; Porque foi presa do terror deles.
39 Ele estendeu uma nuvem para servir de cobertura, E fogo para alumiar de noite.
40 Eles pediram, e ele fez vir codornizes, E os saciou do pão do céu.
41 Fendeu a rocha, e brotaram águas, As quais correram, qual rio, pelos lugares áridos.
42 Porquanto ele se lembrou da sua santa palavra, E de Abraão, seu servo.
43 Fez sair com alegria o seu povo, E com canto de júbilo os seus escolhidos.
44 Deu-lhes as terras das nações, E eles se apossaram dos trabalhos dos povos,
45 Para que lhe guardassem os estatutos, E lhe observassem as leis. Louvai a Jeová.