1 Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
2 Oturup kalkışımı bilirsin, 2 Niyetimi uzaktan anlarsın.
3 Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, 2 Bütün yaptıklarımdan haberin var.
4 Daha sözü ağzıma almadan, 2 Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
5 Beni çepeçevre kuşattın, 2 Elini üzerime koydun.
6 Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, 2 Başa çıkamam, erişemem.
7 Nereye gidebilirim senin Ruhundan, 2 Nereye kaçabilirim huzurundan?
8 Göklere çıksam, oradasın, 2 Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın.
9 Seherin kanatlarını alıp uçsam, 2 Denizin ötesine konsam,
10 Orada bile elin yol gösterir bana, 2 Sağ elin tutar beni.
11 Desem ki, ‹‹Karanlık beni kaplasın, 2 Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.››
12 Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, 2 Gece, gündüz gibi ışıldar, 2 Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
13 İç varlığımı sen yarattın, 2 Annemin rahminde beni sen ördün.
14 Sana övgüler sunarım, 2 Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. 2 Ne harika işlerin var! 2 Bunu çok iyi bilirim.
15 Gizli yerde yaratıldığımda, 2 Yerin derinliklerinde örüldüğümde, 2 Bedenim senden gizli değildi.
16 Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; 2 Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, 2 Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
17 Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, 2 Sayıları ne çok!
18 Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. 2 Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
19 Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! 2 Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
20 Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, 2 Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
21 Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? 2 Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
22 Onlardan tümüyle nefret ediyor, 2 Onları düşman sayıyorum.
23 Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, 2 Sına beni, öğren kaygılarımı.
24 Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, 2 Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!
1 Jeová, tu me sondas e conheces.
2 Tu conheces o meu sentar e o meu levantar, De longe entendes o meu pensamento.
3 Esquadrinhas a minha vereda e o meu pouso, Estás ciente de todos os meus caminhos.
4 Pois ainda a palavra não está na minha língua, Já tu, Jeová, a conheces toda.
5 Por detrás e por diante me cercas, E pões sobre mim a tua mão.
6 Tal conhecimento é maravilhoso demais para mim; Elevado é, não o posso atingir.
7 Para onde me irei do teu espírito? Ou para onde fugirei da tua presença?
8 Se eu subir aos céus, lá tu estás; Se eu fizer a minha cama no Cheol, eis que estás ali;
9 Se eu tomar as asas da alva, E habitar nas extremidades do mar;
10 Ainda lá me guiará a tua mão, E me susterá a tua destra.
11 Se eu disser: Certamente as trevas me encobrirão, E a luz ao redor de mim se tornará noite;
12 Até as trevas não são demasiado escuras para ti, Mas a noite resplandece como o dia: Para ti tanto fazem as trevas como a luz.
13 Pois tu formaste os meus rins, Entrelaçaste-me no ventre de minha mãe.
14 Graças te darei, pois sou assombrosa e maravilhosamente feito: Maravilhosas são as tuas obras; E a minha alma o sabe muito bem.
15 Não te era oculta a minha forma, Quando fui feito às ocultas, E primorosamente tecido nas profundezas da terra.
16 Os teus olhos viram a minha substância, ainda informe; E no teu livro foram escritos os dias, Todos os dias que foram ordenados, Quando nenhum deles ainda existia.
17 Para mim, quão preciosos são os teus pensamentos, ó Jeová! Quão grande é a soma deles!
18 Se eu os contasse, são eles mais numerosos do que a areia: Quando acordo, ainda estou contigo.
19 Oxalá que tirasses a vida ao perverso, ó Deus; Apartai-vos de mim, homens sanguinários.
20 Eles se rebelam malvadamente contra ti, E os teus inimigos tomam em vão o teu nome.
21 Não aborreço eu, Jeová, os que te aborrecem? Não abomino eu os que se levantam contra ti?
22 Aborreço-os com ódio completo; Eles se tornaram os meus inimigos.
23 Sonda-me, ó Deus, e conhece o meu coração; Prova-me, e conhece os meus pensamentos;
24 Vê se em mim há algum caminho de perversidade, E guia-me pelo caminho eterno.