1 Ya RAB, benimle uğraşanlarla sen uğraş, 2 Benimle savaşanlarla sen savaş!
2 Al küçük kalkanla büyük kalkanı, 2 Yardımıma koş!
3 Kaldır mızrağını, kargını beni kovalayanlara, 2 ‹‹Seni ben kurtarırım›› de bana!
4 Canıma kastedenler utanıp rezil olsun! 2 Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler!
5 Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler, 2 RABbin meleği artlarına düşsün!
6 Karanlık ve kaygan olsun yolları, 2 RABbin meleği kovalasın onları!
7 Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular, 2 Nedensiz çukur kazdılar,
8 Başlarına habersiz felaket gelsin, 2 Gizledikleri ağa kendileri tutulsun, 2 Felakete uğrasınlar.
9 O zaman RABde sevinç bulacağım, 2 Beni kurtardığı için coşacağım.
10 Bütün varlığımla şöyle diyeceğim: 2 ‹‹Senin gibisi var mı, ya RAB, 2 Mazlumu zorbanın elinden, 2 Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?››
11 Kötü niyetli tanıklar türüyor, 2 Bilmediğim konuları soruyorlar.
12 İyiliğime karşı kötülük ediyor, 2 Yalnızlığa itiyorlar beni.
13 Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır, 2 Oruç tutup alçakgönüllü olurdum. 2 Duam yanıtsız kalınca, 2 Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım. 2 Kederden belim bükülürdü, 2 Annesi için yas tutan biri gibi.
15 Ama ben sendeleyince toplanıp sevindiler, 2 Toplandı bana karşı tanımadığım alçaklar, 2 Durmadan didiklediler beni.
16 Tanrıtanımaz, alaycı soytarılar gibi, 2 Diş gıcırdattılar bana.
17 Ne zamana dek seyirci kalacaksın, ya Rab? 2 Kurtar canımı bunların saldırısından, 2 Hayatımı bu genç aslanlardan!
18 Büyük toplantıda sana şükürler sunacağım, 2 Kalabalığın ortasında sana övgüler dizeceğim.
19 Sevinmesin boş yere bana düşman olanlar, 2 Göz kırpmasınlar birbirlerine 2 Nedensiz benden nefret edenler.
20 Çünkü barış sözünü etmez onlar, 2 Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarına.
21 Beni suçlamak için ağızlarını ardına kadar açtılar: 2 ‹‹Oh! Oh!›› diyorlar, ‹‹İşte kendi gözümüzle gördük yaptıklarını!››
22 Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma, 2 Ya Rab, benden uzak durma!
23 Uyan, kalk savun beni, 2 Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve Rabbim!
24 Adaletin uyarınca haklı çıkar beni, ya RAB, Tanrım benim! 2 Gülmesinler halime!
25 Demesinler içlerinden: 2 ‹‹Oh! İşte buydu dileğimiz!››, 2 Konuşmasınlar ardımdan: 2 ‹‹Yedik başını!›› diye.
26 Utansın kötü halime sevinenler, 2 Kızarsın yüzleri hepsinin; 2 Gururla karşıma dikilenler 2 Utanca, rezalete bürünsün.
27 Benim haklı çıkmamı isteyenler, 2 Sevinç çığlıkları atıp coşsunlar; 2 Şöyle desinler sürekli: 2 ‹‹Kulunun esenliğinden hoşlanan RAB yücelsin!››
28 O zaman gün boyu adaletin, 2 Övgülerin dilimden düşmeyecek.
1 Contende, Jeová, com os que comigo contendem, Peleja contra os que contra mim pelejam.
2 Toma o escudo e o pavês, E levanta-te em meu auxílio.
3 Tira da lança, e embarga o passo aos que me perseguem. Dize à minha alma: Eu sou a tua salvação.
4 Sejam envergonhados e cobertos de desonra os que buscam tirar-me a vida; Sejam obrigados a voltar atrás, e sejam confundidos os que tramam fazer-me o mal.
5 Sejam como a moinha diante do vento, Acossando-os o anjo de Jeová.
6 Torne-se o seu caminho escuro e escorregadio, Perseguindo-os o anjo de Jeová.
7 Pois sem causa esconderam para mim um laço, Sem causa abriram para a minha alma uma cova.
8 Venha sobre ele a destruição, quando menos pensa; Apanhe-o o próprio laço que escondeu: Nele caia para a sua destruição.
9 A minha alma exultará em Jeová, Regozijar-se-á na sua salvação.
10 Todos os meus ossos dirão: Jeová, quem é semelhante a ti, Que livras o pobre daquele que é mais forte do que ele, O pobre e o necessitado, do que o despoja?
11 Levantam-se testemunhas injustas; Sobre coisas que ignoro, me interrogam.
12 Tornam-me o mal pelo bem, O que é um esbulho para a minha alma.
13 Mas quanto a mim, estando eles enfermos, Era o saco a minha vestidura; Eu afligia a minha alma com jejum; A minha oração, porém, voltou para o meu seio.
14 Portava-me como se fora o meu amigo ou meu irmão; Eu ia curvado em pranto, como quem chora por sua mãe.
15 Mas quando tropecei, eles se regozijaram e se ajuntaram; Ajuntam-se contra mim, injuriando-me por motivos que ignoro; Dilaceram-me e não cessam:
16 Como vis bufões nos festins, Rangem contra mim os dentes.
17 Senhor, por quanto tempo estarás olhando? Livra a minha alma das suas violências, Dos leões a minha predileta.
18 Dar-te-ei graças na grande congregação, Entre muito povo te louvarei.
19 Não se regozijem injustamente sobre mim os meus inimigos, Nem pisquem o olho os que sem causa me odeiam.
20 Pois não falam paz, Mas tramam enganos contra os que estão quietos sobre a terra.
21 Escancararam contra mim a boca; Disseram: Ainda bem! ainda bem! os nossos olhos o viram.
22 Tu os viste, Jeová, não fiques calado; Senhor não te afastes de mim.
23 Acorda e desperta para o meu julgamento, Para a minha causa, Deus meu e Senhor meu.
24 Julga-me, Jeová Deus meu, segundo a tua retidão; E não se regozijem eles sobre mim.
25 Não digam eles em seu coração: Ainda bem! cumpriu-se o nosso desejo; Não digam eles: Nós o devoramos.
26 Sejam envergonhados e confundidos juntamente os que se regozijam com o meu mal; Cubram-se de vergonha e de ignomínia os que se engrandecem contra mim.
27 Cantem de júbilo e se alegrem os que têm prazer na minha retidão; Digam continuamente: Seja magnificado Jeová, Que se deleita na prosperidade do seu servo.
28 A minha língua celebrará a tua justiça E o teu louvor durante o dia todo.