1 Niçin kötülüğünle böbürlenirsin, ey kabadayı, 2 Tanrının sadık kullarına karşı 2 Bütün gün dilin yıkım tasarlar 2 Keskin ustura gibi, ey hilekâr.

3 İyilikten çok kötülüğü, 2 Doğru konuşmaktan çok yalanı seversin. |iSela

4 Seni hileli dil seni! 2 Her yıkıcı sözü seversin.

5 Ama Tanrı seni sonsuza dek yıkacak, 2 Seni kapıp çadırından fırlatacak, 2 Yaşam diyarından kökünü sökecek. |iSela

6 Doğrular bunu görünce korkacak, 2 Gülerek şöyle diyecekler:

7 ‹‹İşte bu adam, Tanrıya sığınmak istemedi, 2 Servetinin bolluğuna güvendi, 2 Başkalarını yıkarak güçlendi!››

8 Ama ben Tanrının evinde yeşeren zeytin ağacı gibiyim, 2 Sonsuza dek Tanrının sevgisine güvenirim.

9 Sürekli sana şükrederim yaptıkların için, 2 Sadık kullarının önünde umut bağlarım, 2 Çünkü adın iyidir.

1 Por que te glorias, homem poderoso, na malícia? A benignidade de Deus subsiste em todo o tempo.

2 A tua língua urde planos de destruição, Como navalha afiada, ó tu que usas de dolo.

3 Amas antes o mal do que o bem, E o mentir do que o falar a justiça. (Selá)

4 Amas todas as palavras devoradoras, Ó língua fraudulenta.

5 Também Deus te destruirá para sempre; Arrebatar-te-á e arrancar-te-á da tua tenda, E te exterminará da terra dos viventes. (Selá)

6 Os justos verão isso e temerão, E se rirão dele, dizendo:

7 Eis o homem que não fazia Deus a sua fortaleza, Mas confiava na abundância das suas riquezas, E se fortalecia na sua perversidade.

8 Mas quanto a mim, eu sou qual verde oliveira na casa de Deus; Confio na benignidade de Deus para todo o sempre.

9 Dar-te-ei graças para sempre, porque o fizeste: Na presença dos teus santos esperarei no teu nome, porque é bom.