1 Bizi reddettin, parladın bize karşı, ey Tanrı, 2 Öfkelendin; eski halimize döndür bizi!
2 Salladın yeri, yarıklar açtın; 2 Onar çatlaklarını, çünkü yer sarsılıyor.
3 Halkına sıkıntı çektirdin, 2 Sersemletici bir şarap içirdin bize.
4 Sancak verdin senden korkanlara, 2 Okçulara karşı açsınlar diye. |iSela
5 Kurtar bizi sağ elinle, yardım et, 2 Sevdiklerin özgürlüğe kavuşsun diye!
6 Tanrı şöyle konuştu kutsal yerinde: 2 ‹‹Şekemi sevinçle bölüştürecek, 2 Sukkot Vadisini ölçeceğim.
7 Gilat benimdir, Manaşşe de benim, 2 Efrayim miğferim, 2 Yahuda asam.
8 Moav yıkanma leğenim, 2 Edomun üzerine çarığımı fırlatacağım, 2 Filiste zaferle haykıracağım.›› fırlatılması, bir yerin sahiplenilmesi anlamına geliyordu.
9 Kim beni surlu kente götürecek? 2 Kim bana Edoma kadar yol gösterecek?
10 Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi? 2 Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık?
11 Yardım et bize düşmana karşı, 2 Çünkü boştur insan yardımı.
12 Tanrı'yla zafer kazanırız, 2 O çiğner düşmanlarımızı.
1 Ó Deus, tu nos rejeitaste, nos derrubaste; Tens estado indignado; ó restabelece-nos de novo.
2 Fizeste estremecer a terra, fendeste-a; Repara as suas fendas, porque ela ameaça ruínas.
3 Fizeste passar o teu povo por duro transe; Deste-nos a beber o vinho de aturdimento.
4 Deste um estandarte aos que te temem, Para fugirem de diante do arco. (Selá)
5 Para que os teus amados sejam livres, Salva com a tua destra, e responde-nos.
6 Deus falou na sua santidade: Exultarei; Dividirei a Siquém, e medirei o vale de Sucote.
7 Meu é Gileade, e meu é Manassés; Também Efraim é a defesa da minha cabeça: Judá é o meu cetro.
8 Moabe é o meu vaso de lavar, A Edom atirarei o meu sapato; Por amor de mim, ó Filístia, rompe em alvoroço.
9 Quem me introduzirá na cidade fortificada? Quem me levará até Edom?
10 Não nos rejeitaste tu, ó Deus? Não sais, ó Deus, com os nossos exércitos.
11 Dá-nos auxílio contra o adversário, Pois vão é o socorro da parte do homem.
12 Em Deus faremos proezas: Porque é ele quem calcará aos pés os nossos adversários.