1 Ey Tanrı, Siyonda seni övgü bekliyor, 2 Yerine getirilecek sana adanan adaklar. Masoretik metin ‹‹Senin için sessizlik övgü››.

2 Ey sen, duaları işiten, 2 Bütün insanlar sana gelecek.

3 Suçlarımızın altında ezildik, 2 Ama sen isyanlarımızı bağışlarsın.

4 Ne mutlu avlularında otursun diye 2 Seçip kendine yaklaştırdığın kişiye! 2 Evinin, kutsal tapınağının 2 Nimetlerine doyacağız.

5 Ey bizi kurtaran Tanrı, 2 Müthiş işler yaparak 2 Zaferle yanıtlarsın bizi. 2 Sen yeryüzünün dört bucağında, 2 Uzak denizlerdekilerin umudusun;

6 Kudret kuşanan, 2 Gücüyle dağları kuran,

7 Denizlerin kükremesini, 2 Dalgaların gümbürtüsünü, 2 Halkların kargaşasını yatıştıran sensin.

8 Dünyanın öbür ucunda yaşayanlar 2 Korkuya kapılır senin belirtilerin karşısında. 2 Doğudan batıya kadar insanlara 2 Sevinç çığlıkları attırırsın.

9 Toprağa bakar, çok verimli kılarsın, 2 Onu zenginliğe boğarsın. 2 Ey Tanrı, ırmakların suyla doludur, 2 İnsanlara tahıl sağlarsın, 2 Çünkü sen toprağı şöyle hazırlarsın:

10 Sabanın açtığı yarıkları bolca sular, 2 Sırtlarını düzlersin. 2 Yağmurla toprağı yumuşatır, 2 Ürünlerine bereket katarsın.

11 İyiliklerinle yılı taçlandırırsın, 2 Arabalarının geçtiği yollardan bolluk akar,

12 Otlaklar yeşillenir, 2 Tepeler sevince bürünür,

13 Çayırlar sürülerle bezenir, 2 Vadiler ekinle örtünür, 2 Sevinçten haykırır, ezgi söylerler.

1 A ti, ó Deus, é devido em Sião um hino de louvor, E a ti se pagará o voto.

2 Ó tu que ouves a oração, A ti virá toda a carne.

3 Iniqüidades prevalecem contra mim; Mas as nossas transgressões, tu as expiarás.

4 Feliz é aquele a quem escolhes e achegas, Para que habite em teus átrios: Seremos satisfeitos com a bondade da tua casa, do santo lugar do teu templo.

5 Com coisas terríveis nos responderás em justiça, Ó Deus da nossa salvação, Tu que és a firme esperança de todos os confins da terra, E do mais remoto mar;

6 Que por tua força firmas os montes, Cingido de poder;

7 Que aquietas o ruído dos mares, o ruído das suas ondas, E o tumulto dos povos.

8 Também os que habitam os mais remotos confins são tomados de medo à vista dos teus sinais; Fazes exultar de júbilo o oriente e o ocidente.

9 Visitas a terra e a regas, Grandemente a enriqueces. As levadas de Deus correm cheias de água; Preparas-lhes o trigo, pois assim preparas a terra,

10 Regando-lhe os sulcos, Aplanando-lhe as leivas. Tu a amoleces com chuviscos, Abençoas as suas novidades.

11 Coroas o ano da tua bondade; E as tuas veredas destilam gordura,

12 Destilam sobre as pastagens do deserto, E de júbilo se cingem os outeiros.

13 As pastagens revestem-se de rebanhos, E os vales cobrem-se de trigo: Eles exultam de alegria, sim eles cantam.