1 Böylece Mesihten gelen bir cesaret, sevgiden doğan bir teselli ve Ruhla bir paydaşlık varsa, yürekten bir sevgi ve sevecenlik varsa, aynı düşüncede, sevgide, ruhta ve amaçta birleşerek sevincimi tamamlayın.

3 Hiçbir şeyi bencil tutkularla ya da boş övünmeyle yapmayın. Her biriniz alçakgönüllülükle öbürünü kendinden üstün saysın.

4 Yalnız kendi yararını değil, başkalarının yararını da gözetsin.

5 Mesih İsadaki düşünce sizde de olsun.

6 Mesih, Tanrı özüne sahip olduğu halde, Tanrıya eşitliği sımsıkı sarılacak bir hak saymadı.

7 Ama kul özünü alıp insan benzeyişinde doğarak ululuğunu bir yana bıraktı. İnsan biçimine bürünmüş olarak ölüme, çarmıh üzerinde ölüme bile boyun eğip kendini alçalttı.

9 Bunun için de Tanrı Onu pek çok yükseltti ve Ona her adın üstünde olan adı bağışladı.

10 Öyle ki, İsanın adı anıldığında gökteki, yerdeki ve yer altındakilerin hepsi diz çöksün ve her dil, Baba Tanrının yüceltilmesi için İsa Mesihin Rab olduğunu açıkça söylesin.

12 Öyleyse sevgili kardeşlerim, her zaman söz dinlediğiniz gibi, yalnız ben aranızdayken değil, ama özellikle aranızda olmadığım şu anda da kurtuluşunuzu saygı ve korkuyla etkin kılın.

13 Çünkü kendisini hoşnut edeni hem istemeniz hem de yapmanız için sizde etkin olan Tanrıdır.

14 Her şeyi söylenmeden ve çekişmeden yapın ki, yaşam sözüne sımsıkı sarılarak aralarında evrendeki yıldızlar gibi parladığınız bu eğri ve sapık kuşağın ortasında kusursuz ve saf, Tanrının lekesiz çocukları olasınız. Öyle ki, boşuna koşmadığımı, boşuna emek vermediğimi görerek Mesihin gününde övünecek bir nedenim olsun.

17 Kanım imanınızın sunusu ve hizmeti üzerine adak şarabı gibi dökülecek olsa da seviniyor, hepinizin sevincine katılıyorum.

18 Aynı şekilde siz de sevinin ve benim sevincime katılın.

19 Durumunuzu öğrenmek, böylece içimi rahatlatmak üzere yakında Timoteosu yanınıza gönderebileceğime ilişkin Rab İsada umudum var.

20 Timoteos gibi düşünen, durumunuzla içtenlikle ilgilenecek başka kimsem yok.

21 Herkes kendi işini düşünüyor, Mesih İsanınkini değil.

22 Ama Timoteosun, değerini kanıtlamış biri olduğunu, babasının yanında hizmet eden çocuk gibi, Müjdenin yayılması için benim yanımda hizmet ettiğini bilirsiniz.

23 Durumum belli olur olmaz onu size göndermeyi umuyorum.

24 Ben de yakında geleceğim, bu konuda Rabbe güveniyorum.

25 Ama muhtaç anımda bana yardım etmek üzere gönderdiğiniz elçiyi, omuz omuza mücadele verdiğim kardeşim ve emektaşım Epafroditusu size geri yollamayı gerekli gördüm.

26 Çünkü hepinizi özlüyor, hasta olduğunu öğrendiğiniz için çok üzülüyordu.

27 Gerçekten de ölecek kadar hastaydı. Ama Tanrı ona acıdı; yalnız ona değil, acı üstüne acı duymayayım diye bana da acıdı.

28 İşte bu nedenle, onu tekrar görüp sevinesiniz diye kendisini daha büyük bir istekle yanınıza gönderiyorum. Böylelikle benim de kaygılarım hafifleyecek.

29 Onu Rabde tam bir sevinçle kabul edin, onun gibi kişileri onurlandırın.

30 Çünkü sizin bana yapamadığınız yardımı yapmak için canını tehlikeye atarak Mesih'in işi uğruna neredeyse ölüyordu.

1 If, then, any exhortation [is] in Christ, if any comfort of love, if any fellowship of spirit, if any bowels and mercies,

2 fulfil ye my joy, that ye may mind the same thing -- having the same love -- of one soul -- minding the one thing,

3 nothing in rivalry or vain-glory, but in humility of mind one another counting more excellent than yourselves --

4 each not to your own look ye, but each also to the things of others.

5 For, let this mind be in you that [is] also in Christ Jesus,

6 who, being in the form of God, thought [it] not robbery to be equal to God,

7 but did empty himself, the form of a servant having taken, in the likeness of men having been made,

8 and in fashion having been found as a man, he humbled himself, having become obedient unto death -- death even of a cross,

9 wherefore, also, God did highly exalt him, and gave to him a name that [is] above every name,

10 that in the name of Jesus every knee may bow -- of heavenlies, and earthlies, and what are under the earth --

11 and every tongue may confess that Jesus Christ [is] Lord, to the glory of God the Father.

12 So that, my beloved, as ye always obey, not as in my presence only, but now much more in my absence, with fear and trembling your own salvation work out,

13 for God it is who is working in you both to will and to work for His good pleasure.

14 All things do without murmurings and reasonings,

15 that ye may become blameless and harmless, children of God, unblemished in the midst of a generation crooked and perverse, among whom ye do appear as luminaries in the world,

16 the word of life holding forth, for rejoicing to me in regard to a day of Christ, that not in vain did I run, nor in vain did I labour;

17 but if also I am poured forth upon the sacrifice and service of your faith, I rejoice and joy with you all,

18 because of this do ye also rejoice and joy with me.

19 And I hope, in the Lord Jesus, Timotheus to send quickly to you, that I also may be of good spirit, having known the things concerning you,

20 for I have no one like-minded, who sincerely for the things concerning you will care,

21 for the whole seek their own things, not the things of the Christ Jesus,

22 and the proof of him ye know, that as a child [serveth] a father, with me he did serve in regard to the good news;

23 him, indeed, therefore, I hope to send, when I may see through the things concerning me -- immediately;

24 and I trust in the Lord that I myself also shall quickly come.

25 And I thought [it] necessary Epaphroditus -- my brother, and fellow-workman, and fellow-soldier, and your apostle and servant to my need -- to send unto you,

26 seeing he was longing after you all, and in heaviness, because ye heard that he ailed,

27 for he also ailed nigh to death, but God did deal kindly with him, and not with him only, but also with me, that sorrow upon sorrow I might not have.

28 The more eagerly, therefore, I did send him, that having seen him again ye may rejoice, and I may be the less sorrowful;

29 receive him, therefore, in the Lord, with all joy, and hold such in honour,

30 because on account of the work of the Christ he drew near to death, having hazarded the life that he might fill up your deficiency of service unto me.