1 RAB verdiği söz uyarınca Saraya iyilik etti ve sözünü yerine getirdi.
2 Sara hamile kaldı; İbrahimin yaşlılık döneminde, tam Tanrının belirttiği zamanda ona bir erkek çocuk doğurdu.
3 İbrahim Saranın doğurduğu çocuğa İshakfı adını verdi.
4 Tanrının kendisine buyurduğu gibi oğlu İshakı sekiz günlükken sünnet etti.
5 İshak doğduğunda İbrahim yüz yaşındaydı.
6 Sara, ‹‹Tanrı yüzümü güldürdü›› dedi, ‹‹Bunu duyan herkes benimle birlikte gülecek.
7 Kim İbrahime Sara çocuk emzirecek derdi? Bu yaşında ona bir oğul doğurdum.››
8 Çocuk büyüdü. Sütten kesildiği gün İbrahim büyük bir şölen verdi.
9 Ne var ki Sara, Mısırlı Hacerin İbrahimden olma oğlu İsmailin alay ettiğini görünce,
10 İbrahime, ‹‹Bu cariyeyle oğlunu kov›› dedi, ‹‹Bu cariyenin oğlu, oğlum İshakın mirasına ortak olmasın.››
11 Bu İbrahimi çok üzdü, çünkü İsmail de öz oğluydu.
12 Ancak Tanrı İbrahime, ‹‹Oğlunla cariyen için üzülme›› dedi, ‹‹Sara ne derse, onu yap. Çünkü senin soyun İshakla sürecektir.
13 Cariyenin oğlundan da bir ulus yaratacağım, çünkü o da senin soyun.››
14 İbrahim sabah erkenden kalktı, biraz yiyecek, bir tulum da su hazırlayıp Hacerin omuzuna attı, çocuğunu da verip onu gönderdi. Hacer Beer-Şeva Çölüne gitti, orada bir süre dolaştı.
15 Tulumdaki su tükenince, oğlunu bir çalının altına bıraktı.
16 Yaklaşık bir ok atımı uzaklaşıp, ‹‹Oğlumun ölümünü görmeyeyim›› diyerek onun karşısına oturup hıçkıra hıçkıra ağladı.
17 Tanrı çocuğun sesini duydu. Tanrının meleği göklerden Hacere, ‹‹Nen var, Hacer?›› diye seslendi, ‹‹Korkma! Çünkü Tanrı çocuğun sesini duydu.
18 Kalk, oğlunu kaldır, elini tut. Onu büyük bir ulus yapacağım.››
19 Sonra Tanrı Hacerin gözlerini açtı, Hacer bir kuyu gördü. Gidip tulumunu doldurdu, oğluna içirdi.
20 Çocuk büyürken Tanrı onunlaydı. Çocuk çölde yaşadı ve okçu oldu.
21 Paran Çölünde yaşarken annesi ona Mısırlı bir kadın aldı.
22 O sırada Avimelekle ordusunun komutanı Fikol İbrahime, ‹‹Yaptığın her şeyde Tanrı seninle›› dediler,
23 ‹‹Onun için, Tanrının önünde bana, oğluma ve soyuma haksız davranmayacağına ant iç. Bana ve konuk olarak yaşadığın bu ülkeye, benim sana yaptığım gibi iyi davran.››
24 İbrahim, ‹‹Ant içerim›› dedi.
25 İbrahim Avimeleke bir kuyuyu zorla ele geçiren adamlarından yakındı.
26 Avimelek, ‹‹Bunu kimin yaptığını bilmiyorum›› diye yanıtladı, ‹‹Sen de bana söylemedin, ilk kez duyuyorum.››
27 Daha sonra İbrahim Avimeleke davar ve sığır verdi. Böylece ikisi bir antlaşma yaptılar.
28 İbrahim sürüsünden yedi dişi kuzu ayırdı.
29 Avimelek, ‹‹Bunun anlamı ne, niçin bu yedi dişi kuzuyu ayırdın?›› diye sordu.
30 İbrahim, ‹‹Bu yedi dişi kuzuyu benim elimden almalısın›› diye yanıtladı, ‹‹Kuyuyu benim açtığımın kanıtı olsun.››
31 Bu yüzden oraya Beer-Şeva adı verildi. Çünkü ikisi orada ant içmişlerdi.
32 Beer-Şevada yapılan bu antlaşmadan sonra Avimelek, ordusunun komutanı Fikolla birlikte Filist yöresine geri döndü.
33 İbrahim Beer-Şevada bir ılgın ağacı dikti; orada RABbi, ölümsüz Tanrıyı adıyla çağırdı.
34 Filist yöresinde konuk olarak uzun süre yaşadı.
1 And Jehovah hath looked after Sarah as He hath said, and Jehovah doth to Sarah as He hath spoken;
2 and Sarah conceiveth, and beareth a son to Abraham, to his old age, at the appointed time that God hath spoken of with him;
3 and Abraham calleth the name of his son who is born to him, whom Sarah hath born to him -- Isaac;
4 and Abraham circumciseth Isaac his son, [being] a son of eight days, as God hath commanded him.
5 And Abraham [is] a son of a hundred years in Isaac his son being born to him,
6 and Sarah saith, `God hath made laughter for me; every one who is hearing laugheth for me.`
7 She saith also, `Who hath said to Abraham, Sarah hath suckled sons, that I have born a son for his old age?`
8 And the lad groweth, and is weaned, and Abraham maketh a great banquet in the day of Isaac`s being weaned;
9 and Sarah seeth the son of Hagar the Egyptian, whom she hath borne to Abraham, mocking,
10 and she saith to Abraham, `Cast out this handmaid and her son; for the son of this handmaid hath no possession with my son -- with Isaac.`
11 And the thing is very wrong in the eyes of Abraham, for his son`s sake;
12 and God saith unto Abraham, `Let it not be wrong in thine eyes because of the youth, and because of thy handmaid: all that Sarah saith unto thee -- hearken to her voice, for in Isaac is a seed called to thee.
13 As to the son of the handmaid also, for a nation I set him, because he [is] thy seed.`
14 And Abraham riseth early in the morning, and taketh bread, and a bottle of water, and giveth unto Hagar (placing [it] on her shoulder), also the lad, and sendeth her out; and she goeth on, and goeth astray in the wilderness of Beer-Sheba;
15 and the water is consumed from the bottle, and she placeth the lad under one of the shrubs.
16 And she goeth and sitteth by herself over-against, afar off, about a bow-shot, for she said, `Let me not look on the death of the lad;` and she sitteth over-against, and lifteth up her voice, and weepeth.
17 And God heareth the voice of the youth; and the messenger of God calleth unto Hagar from the heavens, and saith to her, `What to thee, Hagar? fear not; for God hath hearkened unto the voice of the youth where he [is];
18 rise, lift up the youth, and lay hold on him with thy hand, for for a great nation I set him.`
19 And God openeth her eyes, and she seeth a well of water, and she goeth and filleth the bottle [with] water, and causeth the youth to drink;
20 and God is with the youth, and he groweth, and dwelleth in the wilderness, and is an archer;
21 and he dwelleth in the wilderness of Paran, and his mother taketh for him a wife from the land of Egypt.
22 And it cometh to pass at that time that Abimelech speaketh -- Phichol also, head of his host -- unto Abraham, saying, `God [is] with thee in all that thou art doing;
23 and now, swear to me by God here: thou dost not lie to me, or to my continuator, or to my successor; according to the kindness which I have done with thee thou dost with me, and with the land in which thou hast sojourned.`
24 And Abraham saith, `I -- I do swear.`
25 And Abraham reasoned with Abimelech concerning the matter of a well of water which Abimelech`s servants have taken violently away,
26 and Abimelech saith, `I have not known who hath done this thing, and even thou didst not declare to me, and I also, I have not heard save to-day.`
27 And Abraham taketh sheep and oxen, and giveth to Abimelech, and they make, both of them, a covenant;
28 and Abraham setteth seven Lambs of the flock by themselves.
29 And Abimelech saith unto Abraham, `What [are] they -- these seven lambs which thou hast set by themselves?`
30 And he saith, `For -- the seven lambs thou dost accept from my hand, so that it becometh a witness for me that I have digged this well;`
31 therefore hath he called that place `Beer-Sheba,` for there have both of them sworn.
32 And they make a covenant in Beer-Sheba, and Abimelech riseth -- Phichol also, head of his host -- and they turn back unto the land of the Philistines;
33 and [Abraham] planteth a tamarask in Beer-Sheba, and preacheth there in the name of Jehovah, God age-during;
34 and Abraham sojourneth in the land of the Philistines many days.