1 Amots oğlu Yeşayanın Babille ilgili bildirisi:
2 Çıplak dağın tepesine sancak dikin! 2 Savaşçıları yüksek sesle çağırıp 2 El sallayın ki 2 Soylulara ayrılan kapılardan içeri girsinler.
3 RAB seçtiklerine buyruk verdi, 2 Onun yüceliğiyle övünen yiğitleri 2 Öfkesinin gereğini yapmaya çağırdı.
4 Dağlardaki kalabalığın gürültüsünü dinleyin! 2 Büyük bir halkın sesini andırıyor. 2 Bir araya gelmiş ulusların 2 Ve krallıkların gümbürtüsünü dinleyin! 2 Her Şeye Egemen RAB bir orduyu savaşa hazırlıyor.
5 Öfkesinin araçlarıyla uzak bir ülkeden, 2 Dünyanın öbür ucundan 2 Bütün ülkeyi yerle bir etmek üzere geliyor.
6 Feryat edin! Çünkü RABbin günü yakındır. 2 Her Şeye Gücü Yetenin göndereceği yıkım gibi geliyor o gün.
7 Bu yüzden ellerde derman kalmayacak, 2 Her yürek eriyecek.
8 Herkesi dehşet saracak, 2 Hepsi acı ve ıstırap içinde boğulacak, 2 Doğuran kadın gibi kıvranacak, 2 Şaşkın şaşkın birbirlerine bakacaklar; 2 Yüzleri kızaracak.
9 İşte RABbin acımasız günü geliyor. 2 Ülkeyi viraneye çevirip 2 İçindeki günahkârları ortadan kaldıracağı 2 Gazap ve kızgın öfke dolu gün geliyor.
10 Gökteki yıldızlarla takımyıldızlar ışımayacak, 2 Doğan güneş kararacak, ay ışığını vermez olacak.
11 RAB diyor ki, ‹‹Kötülüğünden ötürü dünyayı, 2 Suçlarından ötürü kötüleri cezalandıracağım. 2 Kibirlilerin küstahlığını sona erdirecek, 2 Zalimlerin gururunu kıracağım.
12 İnsanı saf altından, 2 Ofir altınından daha ender kılacağım.
13 Ben, Her Şeye Egemen RAB, 2 Gazaba geldiğim, öfkemin alevlendiği gün 2 Gökleri titreteceğim, yer yerinden oynayacak.
14 ‹‹Herkes kovalanan ceylan gibi, 2 Çobansız koyunlar gibi halkına dönecek, 2 Ülkesine kaçacak.
15 Yakalananın bedeni delik deşik edilecek, 2 Ele geçen kılıçtan geçirilecek.
16 Yavruları gözleri önünde parçalanacak, 2 Evleri yağmalanacak, 2 Kadınlarının ırzına geçilecek.
17 ‹‹Gümüşe değer vermeyen, 2 Altını sevmeyen Medleri 2 Onlara karşı harekete geçireceğim.
18 Oklarıyla gençleri parçalayacak, 2 Bebeklere acımayacak, 2 Çocukları esirgemeyecekler.
19 Ben Tanrı, Sodom ve Gomorayı nasıl yerle bir ettimse, 2 Kildanilerin yüce gururu, 2 Krallıkların en güzeli olan Babili de yerle bir edeceğim.
20 Orada bir daha kimse yaşamayacak, 2 Kuşaklar boyu kimse oturmayacak, 2 Bedeviler çadır kurmayacak, 2 Çobanlar sürülerini dinlendirmeyecek.
21 Orası yabanıl hayvanlara barınak olacak, 2 Evler çakallarla dolacak, 2 Baykuşlar yuva yapacak, tekeler oynaşacak orada. (bkz. Lev.17:7).
22 Kalelerinde sırtlanlar, 2 Görkemli saraylarında çakallar uluyacak. 2 Babil'in sonu yaklaştı, günleri uzatılmayacak.››
1 The burden of Babylon that Isaiah son of Amoz hath seen:
2 `On a high mountain lift ye up an ensign, Raise the voice to them, wave the hand, And they go in to the openings of nobles.
3 I have given charge to My sanctified ones, Also I have called My mighty ones for Mine anger, Those rejoicing at Mine excellency.`
4 A voice of a multitude in the mountains, A likeness of a numerous people, A voice of noise from the kingdoms of nations who are gathered, Jehovah of Hosts inspecting a host of battle!
5 They are coming in from a land afar off, From the end of the heavens, Jehovah and the instruments of His indignation, To destroy all the land.
6 Howl ye, for near [is] the day of Jehovah, As destruction from the Mighty it cometh.
7 Therefore, all hands do fail, And every heart of man doth melt.
8 And they have been troubled, Pains and pangs they take, As a travailing woman they are pained, A man at his friend they marvel, The appearance of flames -- their faces!
9 Lo, the day of Jehovah doth come, Fierce, with wrath, and heat of anger, To make the land become a desolation, Yea, its sinning ones He destroyeth from it.
10 For the stars of the heavens, and their constellations, Cause not their light to shine, Darkened hath been the sun in its going out, And the moon causeth not its light to come forth.
11 And I have appointed on the world evil, And on the wicked their iniquity, And have caused to cease the excellency of the proud, And the excellency of the terrible I make low.
12 I make man more rare than fine gold, And a common man than pure gold of Ophir.
13 Therefore the heavens I cause to tremble, And the earth doth shake from its place, In the wrath of Jehovah of Hosts, And in a day of the heat of his anger.
14 And it hath been, as a roe driven away, And as a flock that hath no gatherer, Each unto his people -- they turn, And each unto his land -- they flee.
15 Every one who is found is thrust through, And every one who is added falleth by sword.
16 And their sucklings are dashed to pieces before their eyes, Spoiled are their houses, and their wives lain with.
17 Lo, I am stirring up against them the Medes, Who silver esteem not, And gold -- they delight not in it.
18 And bows dash young men to pieces, And the fruit of the womb they pity not, On sons their eye hath no pity.
19 And Babylon, the beauty of kingdoms, The glory, the excellency of the Chaldeans, Hath been as overthrown by God, With Sodom and with Gomorrah.
20 She doth not sit for ever, Nor continueth unto many generations, Nor doth Arab pitch tent there, And shepherds lie not down there.
21 And Ziim have lain down there, And full have been their houses of howlings, And dwelt there have daughters of an ostrich, And goats do skip there.
22 And Aiim have responded in his forsaken habitations, And dragons in palaces of delight, And near to come [is] her time, And her days are not drawn out!