1 Çünkü RAB Yakup soyuna acıyacak, 2 İsrail halkını yine seçip 2 Topraklarına yerleştirecek. 2 Yabancılar da Yakup soyuna katılıp onlara bağlanacak.
2 Uluslar İsrail halkını 2 Kendi topraklarına götürecekler. 2 İsrail halkı RABbin verdiği topraklarda onları 2 Erkek ve kadın köle olarak sahiplenecek. 2 Kendisini tutsak edenleri tutsak edecek, 2 Kendisini ezenlere egemen olacak.
3 RAB İsrail halkını acıdan, sıkıntıdan 2 Ve yaptığı ağır işlerden kurtardığı gün
4 Babil Kralını alaya alarak, 2 ‹‹Halkı ezenin nasıl da sonu geldi!›› diyecekler, 2 ‹‹Zorbalığı nasıl da sona erdi!››
5 RAB kötülerin değneğini, 2 Egemenlerin asasını kırdı.
6 O asa ki, halklara gazapla vurdukça vurdu, 2 Ulusları öfkeyle, dinmeyen zulümle yönetti.
7 Bütün dünya esenlik ve barış içinde 2 Sevinçle haykırıyor.
8 Lübnanın çam ve sedir ağaçları bile 2 Kralın yok oluşuna seviniyor. 2 ‹‹Onun ölümünden beri kimse bizi kesmeye gelmiyor›› diyorlar.
9 Toprağın altındaki ölüler diyarı 2 Babil Kralını karşılamak için sabırsızlanıyor. 2 Onun gelişi ölüleri, 2 Dünyanın eski önderlerini heyecanlandırıyor; 2 Ulusları yönetmiş kralları 2 Tahtlarından ayağa kaldırıyor.
10 Hepsi ona seslenip diyecekler ki, 2 ‹‹Sen de bizim gibi gücünü yitirdin, 2 Bize benzedin.››
11 Görkemin de çenklerinin sesi de 2 Ölüler diyarına indirildi. 2 Altında kurtlar kaynaşacak, 2 Üstünü kurtçuklar kaplayacak.
12 Ey parlak yıldızfö, seherin oğlu, 2 Göklerden nasıl da düştün! 2 Ey ulusları ezip geçen, 2 Nasıl da yere yıkıldın!
13 İçinden, ‹‹Göklere çıkacağım›› dedin, 2 ‹‹Tahtımı Tanrının yıldızlarından daha yükseğe koyacağım; 2 İlahların toplandığı dağda, 2 Safonun doruğunda oturacağım.
14 Bulutların üstüne çıkacak, 2 Kendimi Yüceler Yücesiyle eşit kılacağım.››
15 Ancak ölüler diyarına, 2 Ölüm çukurunun dibine 2 İndirilmiş bulunuyorsun.
16 Seni görenler bakıp bakıp şöyle düşünecekler: 2 ‹‹Dünyayı sarsan, ülkeleri titreten, 2 Yeryüzünü çöle çeviren, 2 Kentleri yerle bir eden, 2 Tutsakları evlerine salıvermeyen adam bu mu?››
18 Ulusların bütün kralları tek tek, 2 Görkemli mezarlarda yatıyor.
19 Ama sen reddedilen bir dal gibi 2 Mezarından dışarı atıldın; 2 Bedenleri kılıçla delinip 2 Ölüm çukurunun dibine atılmış ölülerle örtülüsün; 2 Ayak altında çiğnenen leş gibisin.
20 Ülkeni harap edip halkını katlettiğin için 2 Başkaları gibi gömülmeyeceksin. Kötülük yapan soy bir daha anılmayacak.
21 Atalarının suçundan ötürü 2 Babil Kralının oğullarını boğazlamak için yer hazırlayın. 2 Kalkıp dünyayı sahiplenmesinler, 2 Yeryüzünü kentlerle doldurmasınlar.
22 ‹‹Babil halkına karşı harekete geçeceğim›› 2 Diyor Her Şeye Egemen RAB, 2 ‹‹Babilin adını, sağ kalanlarını, 2 Oğullarını, torunlarını dünyadan sileceğim.›› 2 Böyle diyor RAB.
23 ‹‹Babili baykuş yuvasına, bataklığa çevirecek, 2 Yıkım süpürgesiyle süpüreceğim›› 2 Diyor Her Şeye Egemen RAB.
24 Her Şeye Egemen RAB ant içerek şöyle dedi: 2 ‹‹Düşündüğüm gibi olacak, 2 Tasarladığım gibi gerçekleşecek.
25 Asurluları kendi ülkemde ezecek, 2 Dağlarımda çiğneyeceğim. 2 Halkım Asurun boyunduruğundan, 2 Omuzlarındaki yükten kurtulacak.
26 İşte bütün dünya için belirlenen tasarı budur. 2 Bütün uluslara karşı elim kalkmış durumda.
27 Her Şeye Egemen RABbin tasarısını kim boşa çıkarabilir? 2 Kalkmış durumdaki elini kim indirebilir?››
28 Kral Ahazın öldüğü yıl gelen bildiri:
29 Ey Filistliler, sizi döven değnek kırıldı diye sevinmeyin. 2 Çünkü yılanın kökünden engerek türeyecek, 2 Onun ürünü uçan yılan olacak.
30 Yoksulların en yoksulu doyacak, 2 Düşkünler güvenlikte yatacak. 2 Ama sizin kökünüzü kıtlıkla kurutacağım, 2 Sağ kalanlarınız da ölecek.
31 Ulumaya başla ey kapı! Ey kent, feryat et! 2 Ey Filistliler, eridiniz baştan başa. 2 Kuzeyden toz duman yükseliyor, 2 Düşman askerleri sıra sıra geliyor.
32 O ulusun elçilerine ne yanıt verilecek? 2 ‹‹RAB Siyon'un temelini attı, 2 Halkının düşkünleri oraya sığınacak›› denecek.
1 Because Jehovah loveth Jacob, And hath fixed again on Israel, And given them rest on their own land, And joined hath been the sojourner to them, And they have been admitted to the house of Jacob.
2 And peoples have taken them, And have brought them in unto their place, And the house of Israel have inherited them, On the land of Jehovah, For men-servants and for maid-servants, And they have been captors of their captors, And have ruled over their exactors.
3 And it hath come to pass, In the day of Jehovah`s giving rest to thee, From thy grief, and from thy trouble, And from the sharp bondage, That hath been served upon thee,
4 That thou hast taken up this simile Concerning the king of Babylon, and said, How hath the exactor ceased,
5 Ceased hath the golden one. Broken hath Jehovah the staff of the wicked, The sceptre of rulers.
6 He who is smiting peoples in wrath, A smiting without intermission, He who is ruling in anger nations, Pursuing without restraint!
7 At rest -- quiet hath been all the earth, They have broken forth [into] singing.
8 Even firs have rejoiced over thee, Cedars of Lebanon -- [saying]: Since thou hast lain down, The hewer cometh not up against us.
9 Sheol beneath hath been troubled at thee, To meet thy coming in, It is waking up for thee Rephaim, All chiefs ones of earth, It hath raised up from their thrones All kings of nations.
10 All of them answer and say unto thee, Even thou hast become weak like us! Unto us thou hast become like!
11 Brought down to Sheol hath been thine excellency, The noise of thy psaltery, Under thee spread out hath been the worm, Yea, covering thee is the worm.
12 How hast thou fallen from the heavens, O shining one, son of the dawn! Thou hast been cut down to earth, O weakener of nations.
13 And thou saidst in thy heart: the heavens I go up, Above stars of God I raise my throne, And I sit in the mount of meeting in the sides of the north.
14 I go up above the heights of a thick cloud, I am like to the Most High.
15 Only -- unto Sheol thou art brought down, Unto the sides of the pit.
16 Thy beholders look to thee, to thee they attend, Is this the man causing the earth to tremble, Shaking kingdoms?
17 He hath made the world as a wilderness, And his cities he hath broken down, Of his bound ones he opened not the house.
18 All kings of nations -- all of them, Have lain down in honour, each in his house,
19 And -- thou hast been cast out of thy grave, As an abominable branch, raiment of the slain, Thrust through ones of the sword, Going down unto the sons of the pit, As a carcase trodden down.
20 Thou art not united with them in burial, For thy land thou hast destroyed, Thy people thou hast slain, Not named to the age is the seed of evil doers.
21 Prepare ye for his sons slaughter; Because of the iniquity of their fathers, They rise not, nor have possessed the land, Nor filled the face of the world [with] cities.
22 And I have risen up against them, (The affirmation of Jehovah of Hosts,) And have cut off, in reference to Babylon, Name and remnant, and continuator and successor, The affirmation of Jehovah.
23 And have made it for a possession of a bittern, And ponds of waters, And daubed it with the mire of destruction, The affirmation of Jehovah of Hosts!
24 Sworn hath Jehovah of Hosts, saying, `As I thought -- so hath it not been? And as I counselled -- it standeth;
25 To break Asshur in My land, And on My mountains I tread him down, And turned from off them hath his yoke, Yea, his burden from off their shoulder turneth aside.
26 This [is] the counsel that is counselled for all the earth, And this [is] the hand that is stretched out for all the nations.
27 For Jehovah of Hosts hath purposed, And who doth make void? And His hand that is stretched out, Who doth turn it back?`
28 In the year of the death of king Ahaz was this burden:
29 Rejoice not thou, Philistia, all of thee, That broken hath been the rod of thy smiter, For from the root of a serpent cometh out a viper, And its fruit [is] a flying saraph.
30 And delighted have the first-born of the poor, And the needy in confidence lie down, And I have put to death with famine thy root, And thy remnant it slayeth.
31 Howl, O gate; cry, O city, Melted art thou, Philistia, all of thee, For from the north smoke hath come, And there is none alone in his set places.
32 And what doth one answer the messengers of a nation? `That Jehovah hath founded Zion, And in it do the poor of His people trust!`