1 Çöl ve kurak toprak sevinecek, 2 Bozkır coşup çiğdem gibi çiçeklenecek.
2 Her yanı çiçeklenip sevinçle coşacak, 2 Sevincini haykıracak. 2 Lübnanın yüceliği, 2 Karmel ve Şaronun görkemi ona verilecek. 2 İnsanlar RABbin yüceliğini, 2 Tanrımızın görkemini görecek.
3 Gevşek elleri güçlendirin, 2 Pekiştirin çözülen dizleri.
4 Yüreği kaygılı olanlara, 2 ‹‹Güçlü olun, korkmayın›› deyin, 2 ‹‹İşte Tanrınız geliyor! 2 Öç almaya, karşılık vermeye geliyor. 2 Sizi O kurtaracak.››
5 O zaman körlerin gözleri, 2 Sağırların kulakları açılacak;
6 Topallar geyik gibi sıçrayacak, 2 Sevinçle haykıracak dilsizlerin dili. 2 Çünkü çölde sular fışkıracak, 2 Irmaklar akacak bozkırda.
7 Kızgın kum havuza, 2 Susuz toprak pınara dönüşecek. 2 Çakalların yattığı yerlerde 2 Kamış, saz ve ot bitecek.
8 Orada bir yol, bir anayol olacak, 2 ‹‹Kutsal yol›› diye anılacak, 2 Murdar kişiler geçemeyecek oradan. 2 O yol kurtulmuş olanların yoludur. 2 O yolda yürüyenler, bön kişiler de olsa yoldan sapmayacak.
9 Aslan olmayacak orada, 2 Yırtıcı hayvan o yola çıkmayacak; 2 Orada bulunmayacaklar. 2 Ancak kurtulmuş olanlar yürüyecek o yolda.
10 RAB'bin kurtardıkları dönecek, 2 Sevinçle haykırarak Siyon'a varacaklar. 2 Yüzlerinde sonsuz sevinç olacak. 2 Onların olacak coşku ve sevinç, 2 Üzüntü ve inilti kaçacak.
1 They joy from the wilderness and dry place, And rejoice doth the desert, and flourish as the rose,
2 Flourishing it doth flourish, and rejoice, Yea, [with] joy and singing, The honour of Lebanon hath been given to it, The beauty of Carmel and Sharon, They -- they see the honour of Jehovah, The majesty of our God.
3 Strengthen ye the feeble hands, Yea, the stumbling knees strengthen.
4 Say to the hastened of heart, `Be strong, Fear not, lo, your God; vengeance cometh, The recompence of God, He Himself doth come and save you.`
5 Then opened are eyes of the blind, And ears of the deaf are unstopped,
6 Then leap as a hart doth the lame, And sing doth the tongue of the dumb, For broken up in a wilderness have been waters, And streams in a desert.
7 And the mirage hath become a pond, And the thirsty land fountains of waters, In the habitation of dragons, Its place of couching down, a court for reed and rush.
8 And a highway hath been there, and a way, And the `way of holiness` is called to it, Not pass over it doth the unclean, And He Himself [is] by them, Whoso is going in the way -- even fools err not.
9 No lion is there, yea, a destructive beast Ascendeth it not, it is not found there, And walked have the redeemed,
10 And the ransomed of Jehovah return, And have entered Zion with singing. And joy age-during on their head, Joy and gladness they attain, And fled away have sorrow and sighing!