1 Uyan, ey Siyon, uyan, kudretini kuşan. 2 Ey Yeruşalim, kutsal kent, güzel giysilerini giy. 2 Çünkü sünnetsizlerle murdarlar 2 Kapılarından asla içeri girmeyecek artık.
2 Üzerindeki tozu silk! 2 Kalk, ey Yeruşalim, tahtına otur, 2 Boynundaki zinciri çöz, 2 Ey Siyon, tutsak kız.
3 RAB diyor ki, 2 ‹‹Karşılıksız satılmıştınız, 2 Parasız kurtulacaksınız.››
4 Egemen RAB diyor ki, 2 ‹‹Halkım gurbette yaşamak için önce Mısıra inmişti. 2 Şimdi de Asurlular onları ezdi.
5 Halkım boş yere alınıp götürüldü, 2 Benim burayla ne ilgim kaldı?›› diyor RAB, 2 ‹‹Yöneticileri feryat ediyor, 2 Adıma günboyu sövülüyor›› diyor RAB.
6 ‹‹Bundan ötürü halkım adımı bilecek, 2 O gün, ‹İşte ben› diyenin ben olduğumu anlayacak.››
7 Dağları aşıp gelen müjdecinin ayakları ne güzeldir! 2 O müjdeci ki, esenlik duyuruyor. 2 İyilik müjdesi getiriyor, kurtuluş haberi veriyor. 2 Siyon halkına, ‹‹Tanrınız egemenlik sürüyor!›› diye ilan ediyor.
8 Dinleyin! Bekçileriniz seslerini yükseltiyor, 2 Hep birlikte sevinçle haykırıyorlar. 2 Çünkü RABbin Siyona dönüşünü gözleriyle görmekteler!
9 Ey Yeruşalim yıkıntıları, 2 Hep birlikte sevinçle haykırıp bağırın! 2 Çünkü RAB halkını avuttu, 2 Yeruşalimi kurtardı.
10 Bütün ulusların gözü önünde 2 Kutsal kolunu sıvadı, 2 Dünyanın dört bucağı 2 Tanrımızın kurtarışını görecek.
11 Çekilin, çekilin, oradan çıkın, 2 Murdara dokunmayın. 2 Oradan çıkıp temizlenin, 2 Ey RABbe tapınma araçlarını taşıyan sizler!
12 Aceleyle çıkmayacak, 2 Kaçıp gitmeyeceksiniz; 2 Çünkü RAB önünüzden gidecek, 2 İsrailin Tanrısı artçınız olacak.
13 Bakın, kulum başarılı olacak; 2 Üstün olacak, el üstünde tutulup alabildiğine yüceltilecek.
14 Birçokları onun karşısında dehşete düşüyor; 2 Biçimi, görünüşü öyle bozuldu ki, 2 İnsana benzer yanı kalmadı;
15 Pek çok ulus ona şaşacak, 2 Onun önünde kralların ağızları kapanacak. 2 Çünkü kendilerine anlatılmamış olanı görecek, 2 Duymadıklarını anlayacaklar.
1 Awake, awake, put on thy strength, O Zion, Put on the garments of thy beauty, Jerusalem -- the Holy City; For enter no more into thee again, Do the uncircumcised and unclean.
2 Shake thyself from dust, arise, sit, O Jerusalem, Bands of thy neck have loosed themselves, O captive, daughter of Zion.
3 For thus said Jehovah: `For nought ye have been sold, And not by money are ye redeemed.`
4 For thus said the Lord Jehovah: `To Egypt My people went down at first to sojourn there, And Asshur -- for nought he hath oppressed it.
5 And now, what -- to Me here, An affirmation of Jehovah, That taken is My people for nought? Its rulers cause howling, -- an affirmation of Jehovah, And continually all the day My name is despised.
6 Therefore doth My people know My name, Therefore, in that day, Surely I [am] He who is speaking, behold Me.`
7 How comely on the mountains, Have been the feet of one proclaiming tidings, Sounding peace, proclaiming good tidings, Sounding salvation, Saying to Zion, `Reigned hath thy God.`
8 The voice of thy watchmen! They have lifted up the voice, together they cry aloud, Because eye to eye they see, in Jehovah`s turning back [to] Zion.
9 Break forth, sing together, O wastes of Jerusalem, For Jehovah hath comforted His people, He hath redeemed Jerusalem.
10 Jehovah hath made bare His holy arm Before the eyes of all the nations, And seen have all the ends of the earth, The salvation of our God.
11 Turn aside, turn aside, go out thence, The unclean touch not, go out from her midst, Be ye pure, who are bearing the weapons of Jehovah.
12 For not in haste do ye go out, Yea, with flight ye go not on, For going before you [is] Jehovah, And gathering you [is] the God of Israel!
13 Lo, My servant doth act wisely, He is high, and hath been lifted up, And hath been very high.
14 As astonished at thee have been many, (So marred by man his appearance, And his form by sons of men.)
15 So doth he sprinkle many nations. Concerning him kings shut their mouth, For that which was not recounted to them they have seen, And that which they had not heard they have understood!