1 ‹‹Otlağımın koyunlarını yok edip dağıtan çobanların vay başına!›› diyor RAB.
2 Halkımı güden çobanlar için İsrailin Tanrısı RAB şöyle diyor: ‹‹Sürümü dağıtıp sürdünüz, onlarla ilgilenmediniz. Şimdi ben sizinle ilgileneceğim, yaptığınız kötülük yüzünden sizi cezalandıracağım.›› RAB böyle diyor.
3 ‹‹Sürmüş olduğum bütün ülkelerden sürümün sağ kalanlarını toplayıp otlaklarına geri getireceğim; orada verimli olup çoğalacaklar.
4 Onları güdecek çobanlar koyacağım başlarına. Bundan böyle korkmayacak, yılgınlığa düşmeyecekler. Bir tanesi bile eksilmeyecek›› diyor RAB.
5 ‹‹İşte Davut için doğru bir dal 2 Çıkaracağım günler geliyor›› diyor RAB. 2 ‹‹Bu kral bilgece egemenlik sürecek, 2 Ülkede adil ve doğru olanı yapacak.
6 Onun döneminde Yahuda kurtulacak, 2 İsrail güvenlik içinde yaşayacak. 2 O, ‹Yahve sidkenufş› adıyla anılacak.
7 ‹‹Artık insanların, ‹İsrail halkını Mısırdan çıkaran RABbin varlığı hakkı için› demeyecekleri günler geliyor›› diyor RAB.
8 ‹‹Bunun yerine, ‹İsrail soyunu kuzey ülkesinden ve sürdüğü bütün öbür ülkelerden geri getiren RABbin varlığı hakkı için› diyecekler. Böylece kendi topraklarında yaşayacaklar.››
9 Peygamberlere gelince, 2 Yüreğim paramparça, 2 Bütün kemiklerim titriyor. 2 RABbin yüzünden, 2 Onun kutsal sözleri yüzünden 2 Sarhoş gibi, 2 Şaraba yenik düşen bir adam gibiyim.
10 Çünkü ülke zina edenlerle dolu, 2 Lanet yüzünden yas tutuyor. 2 Otlaklar kurumuş. 2 İzledikleri yol kötü, 2 Güçlerini haksızca kullanıyorlar.
11 ‹‹Peygamber de kâhin de tanrısız; 2 Tapınağımda bile kötülüklerini gördüm›› diyor RAB.
12 ‹‹Bu yüzden izledikleri yol 2 Onlar için kaygan olacak; 2 Karanlığa sürülecek, 2 Orada tökezleyip düşecekler. 2 Çünkü cezalandırılacakları yıl 2 Başlarına felaket getireceğim›› diyor RAB.
13 ‹‹Samiriye peygamberleri arasında 2 Şu iğrençliği gördüm: 2 Baal adına peygamberlik ederek 2 Halkım İsraili baştan çıkarıyorlar.
14 Yeruşalim peygamberleri arasında 2 Şu korkunç şeyi gördüm: 2 Zina ediyorlar, yalan peşindeler. 2 Kötülük edenleri güçlendirdiklerinden, 2 Kimse kötülüğünden dönmüyor. 2 Benim için hepsi Sodom gibi, 2 Yeruşalim halkı Gomora gibi oldu.››
15 Bu nedenle Her Şeye Egemen RAB peygamberler için şöyle diyor: ‹‹Onlara pelinotu yedirecek, 2 Zehirli su içireceğim. 2 Çünkü Yeruşalim peygamberleri 2 Tanrısızlığın bütün ülkeye yayılmasına neden oldular.››
16 Her Şeye Egemen RAB diyor ki, 2 ‹‹Size peygamberlik eden peygamberlerin 2 Dediklerine kulak asmayın, 2 Onlar sizi aldatıyor. 2 RABbin ağzından çıkanları değil, 2 Kendi hayal ettikleri görümleri anlatıyorlar.
17 Beni küçümseyenlere sürekli, 2 ‹RAB diyor ki: Size esenlik olacak!› diyorlar. 2 Yüreklerinin inatçılığı doğrultusunda davrananlara, 2 ‹Başınıza felaket gelmeyecek› diyorlar.
18 RABbin sözünü duyup anlamak için 2 RABbin meclisinde kim bulundu ki? 2 Onun sözüne kulak verip duyan kim?
19 İşte, RABbin fırtınası öfkeyle kopacak, 2 Kasırgası döne döne kötülerin başına patlayacak.
20 Aklının tasarladığını tümüyle yapana dek 2 RABbin öfkesi dinmeyecek. 2 Son günlerde açıkça anlayacaksınız bunu.
21 Bu peygamberleri ben göndermedim, 2 Ama çabucak ortaya çıktılar. 2 Onlara hiç seslenmedim, 2 Yine de peygamberlik ettiler.
22 Ama meclisimde dursalardı, 2 Sözlerimi halkıma bildirir, 2 Onları kötü yollarından ve davranışlarından 2 Döndürürlerdi.
23 Ben yalnızca yakındaki Tanrı mıyım? 2 Uzaktaki Tanrı da değil miyim?›› diyor RAB,
24 ‹‹Kim gizli yere saklanır da 2 Onu görmem?›› diyor RAB, 2 ‹‹Yeri göğü doldurmuyor muyum?›› diyor RAB.
25 ‹‹Adımla yalancı peygamberlik edenlerin ne dediklerini duydum. ‹Bir düş gördüm! Bir düş!› diyorlar.
26 Kafalarından uydurdukları hileleri aktaran bu yalancı peygamberler ne zamana dek sürdürecekler bunu?
27 Ataları nasıl Baal yüzünden adımı unuttuysa, onlar da birbirlerine düşlerini anlatarak halkıma adımı unutturmayı tasarlıyorlar.
28 Düşü olan peygamber düşünü anlatsın; ama sözümü alan onu sadakatle bildirsin. Buğdayın yanında saman nedir ki?›› diyor RAB.
29 ‹‹Benim sözüm ateş gibi değil mi? Kayaları paramparça eden balyoz gibi değil mi?›› RAB böyle diyor.
30 ‹‹İşte bunun için sözlerimi birbirlerinden çalan peygamberlere karşıyım›› diyor RAB.
31 ‹‹Evet, kendi sözlerini söyleyip, ‹RAB böyle diyor› diyen peygamberlere karşıyım›› diyor RAB.
32 ‹‹Uydurma düşler gören peygamberlere karşıyım›› diyor RAB. ‹‹Bu düşleri anlatıyor, yalanlarla, boş övünmelerle halkımı baştan çıkarıyorlar. Ben onları ne gönderdim, ne de atadım. Bu halka hiç mi hiç yararları yok›› diyor RAB.
33 ‹‹Halktan biri, bir peygamber ya da kâhin, ‹RABbin bildirisi nedir?› diye sorarsa, ‹Ne bildirisi?› diye karşılık vereceksin. Sizi başımdan atacağım›› diyor RAB.
34 ‹‹Eğer bir peygamber, kâhin ya da başka biri, ‹Bu RABbin bildirisidir› derse, onu da ailesini de cezalandıracağım.
35 Her biriniz komşunuza ve kardeşinize, ‹RAB ne yanıt verdi?› ya da, ‹RAB ne söyledi?› demelisiniz.
36 Bundan böyle, ‹RABbin bildirisi› lafını ağzınıza almayacaksınız. Herkesin sözü kendi bildirisi olacak. Yaşayan Tanrının, Her Şeye Egemen RABbin, Tanrımızın sözlerini çarpıtıyorsunuz siz.
37 Bir peygambere, ‹RAB sana ne yanıt verdi?› ya da, ‹RAB ne söyledi?› demelisiniz.
38 Ama, ‹RABbin bildirisidir› derseniz, RAB diyor ki, ‹RABbin bildirisidir› diyorsunuz. Oysa, ‹RABbin bildirisidir› demeyeceksiniz diye sizi uyarmıştım.
39 Bu yüzden sizi büsbütün unutacağım, sizi de size ve atalarınıza verdiğim kenti de önümden söküp atacağım.
40 Sizi hiç unutulmayacak bir utanca düşürecek, sürekli alay konusu edeceğim.››
1 Wo to shepherds destroying, And scattering the flock of My pasture, An affirmation of Jehovah.
2 Therefore, thus said Jehovah, God of Israel, Against the shepherds who feed My people, Ye have scattered My flock, and drive them away, And have not inspected them, Lo, I am charging on you the evil of your doings, An affirmation of Jehovah.
3 And I do gather the remnant of My flock Out of all the lands whither I drove them, And have brought them back unto their fold, And they have been fruitful, and multiplied.
4 And I have raised for them shepherds, And they have fed them, And they fear no more, nor are affrighted, Nor are they lacking -- an affirmation of Jehovah.
5 Lo, days are coming -- an affirmation of Jehovah, And I have raised to David a righteous shoot, And a king hath reigned and acted wisely, And done judgment and righteousness in the earth.
6 In his days is Judah saved, and Israel dwelleth confidently, And this his name that Jehovah proclaimeth him, `Our Righteousness.`
7 Therefore, lo, days are coming, An affirmation of Jehovah, And they do not say any more, Jehovah liveth who brought up The sons of Israel out of the land of Egypt,
8 But -- Jehovah liveth, who brought up, And who brought in, the seed of the house of Israel, From the land of the north, And from all the lands whither I drove them, And they have dwelt on their own ground!
9 In reference to the prophets: Broken hath been my heart in my midst, Fluttered have all my bones, I have been as a man -- a drunkard, And as a man -- wine hath passed over him, Because of Jehovah, and of His holy words.
10 For of adulterers hath the land been full, For because of these hath the land mourned, Dried up hath been the pleasant places of the wilderness, And their course is evil, and their might -- not right.
11 For both prophet and priest have been profane, Yea, in My house I found their wickedness, An affirmation of Jehovah.
12 Therefore is their way to them as slippery places, Into thick darkness they are driven, And they have fallen in it, For I bring in against them evil, The year of their inspection, An affirmation of Jehovah.
13 And in prophets of Samaria I have seen folly, They have prophesied by Baal, And cause my people -- Israel -- to err.
14 And in prophets of Jerusalem I have seen a horrible thing, Committing adultery, and walking falsely, Yea, they strengthened the hands of evil doers, So that they have not turned back Each from his wickedness, They have been to me -- all of them -- as Sodom, And its inhabitants as Gomorrah.
15 Therefore, thus said Jehovah of Hosts, concerning the prophets: Lo, I am causing them to eat wormwood, And have caused them to drink water of gall, For, from prophets of Jerusalem Hath profanity gone forth to all the land.
16 Thus said Jehovah of Hosts: Ye do not hearken unto the words Of the prophets who are prophesying to you, They are making you vain things, A vision of their own heart they speak, Not from the mouth of Jehovah.
17 Saying diligently to those despising The word of Jehovah: Peace is for you, And [to] every one walking in the stubbornness of his heart they have said: Evil doth not come in unto you.
18 For who hath stood in the counsel of Jehovah, And seeth and heareth His word? Who hath regarded My word, and hearkeneth?
19 Lo, a whirlwind of Jehovah -- Fury hath gone out, even a piercing whirlwind, On the head of the wicked it stayeth.
20 The anger of Jehovah doth not turn back Till His doing, and till His establishing, The thoughts of His heart, In the latter end of the days ye attend to it With understanding.
21 I have not sent the prophets, and they have run, I have not spoken unto them, and they have prophesied.
22 But -- if they stood in My counsel, Then they cause My people to hear My words, And they turn them back from their evil way, And from the evil of their doings.
23 A God near [am] I -- an affirmation of Jehovah, And not a God afar off?
24 Is any one hidden in secret places, And I see him not? an affirmation of Jehovah, Do not I fill the heavens and the earth? An affirmation of Jehovah.
25 I have heard that which the prophets said, Who prophesy in My name falsehood, saying, `I have dreamed, I have dreamed.`
26 Till when is it in the heart of the prophets? The prophets of falsehood, Yea, prophets of the deceit of their heart,
27 Who are devising to cause My people To forget My name by their dreams, That they recount each to his neighbour, As their fathers forgot my name for Baal.
28 The prophet with whom [is] a dream, Let him recount the dream, And he with whom [is] My word, Let him truly speak My word. What -- to the straw with the corn? An affirmation of Jehovah.
29 Is it not thus? My word [is] as a fire, An affirmation of Jehovah. And as a hammer -- it breaketh in pieces a rock.
30 Therefore, lo, I [am] against the prophets, An affirmation of Jehovah, Stealing My words each from his neighbour.
31 Lo, I [am] against the prophets, An affirmation of Jehovah, Who are making smooth their tongue, And they affirm -- an affirmation.
32 Lo, I [am] against the prophets of false dreams, An affirmation of Jehovah, And they recount them, and cause my people to err, By their falsehoods, and by their instability, And I -- I have not sent them, Nor have I commanded them, And they are not at all profitable to this people, An affirmation of Jehovah.
33 And when this people, or the prophet, Or a priest, doth ask thee, saying, What [is] the burden of Jehovah? Then thou hast said unto them: Ye [are] the burden, and I have left you, An affirmation of Jehovah.
34 And the prophet, and the priest, and the people, That saith, The burden of Jehovah, I have seen after that man, and after his house.
35 Thus do ye say each unto his neighbour, And each unto his brother: What hath Jehovah answered? And what hath Jehovah spoken?
36 And the burden of Jehovah ye do not mention any more, For the burden to each is -- His word, And ye have overturned the words of the living God, Jehovah of Hosts, our God.
37 Thus dost thou say unto the prophet What hath Jehovah answered thee? And what hath Jehovah spoken?
38 And if the burden of Jehovah ye say, Therefore thus said Jehovah: Because of your saying this word, The burden of Jehovah, And I do send unto you, saying, Ye do not say, The burden of Jehovah.
39 Therefore, lo, I -- I have taken you utterly away, And I have sent you out, And the city that I gave to you, And to your fathers, from before My face,
40 And I have put on you reproach age-during, And shame age-during that is not forgotten!