1 O günlerde İsayla ilgili haberleri duyan bölge kralı Hirodes, adamlarına, ‹‹Bu, Vaftizci Yahyadır›› dedi. ‹‹Ölümden dirildi. Olağanüstü güçlerin onda etkin olmasının nedeni budur.››
3 Hirodes, kardeşi Filipusun karısı Hirodiya yüzünden Yahyayı tutuklatmış, bağlatıp zindana attırmıştı.
4 Çünkü Yahya Hirodese, ‹‹O kadınla evlenmen Kutsal Yasaya aykırıdır›› demişti.
5 Hirodes Yahyayı öldürtmek istemiş, ama halktan korkmuştu. Çünkü halk Yahyayı peygamber sayıyordu.
6 Hirodesin doğum günü şenliği sırasında Hirodiyanın kızı ortaya çıkıp dans etti. Bu, Hirodesin öyle hoşuna gitti ki, ant içerek kıza ne dilerse vereceğini söyledi.
8 Kız, annesinin kışkırtmasıyla, ‹‹Bana şimdi, bir tepsi üzerinde Vaftizci Yahyanın başını ver›› dedi.
9 Kral buna çok üzüldüyse de, konuklarının önünde içtiği anttan ötürü bu dileğin yerine getirilmesini buyurdu.
10 Adam gönderip zindanda Yahyanın başını kestirdi.
11 Kesik baş tepsiyle getirilip kıza verildi, kız da bunu annesine götürdü.
12 Yahyanın öğrencileri gelip cesedi aldılar ve gömdüler. Sonra gidip İsaya haber verdiler.
13 İsa bunu duyunca, tek başına tenha bir yere çekilmek üzere bir tekneyle oradan ayrıldı. Bunu öğrenen halk, kentlerden çıkıp Onu yaya olarak izledi.
14 İsa tekneden inince büyük bir kalabalıkla karşılaştı. Onlara acıdı ve hasta olanlarını iyileştirdi.
15 Akşama doğru öğrencileri yanına gelip, ‹‹Burası ıssız bir yer›› dediler, ‹‹Vakit de geç oldu. Halkı salıver de köylere gidip kendilerine yiyecek alsınlar.››
16 İsa, ‹‹Gitmelerine gerek yok, onlara siz yiyecek verin›› dedi.
17 Öğrenciler, ‹‹Burada beş ekmekle iki balıktan başka bir şeyimiz yok ki›› dediler.
18 İsa, ‹‹Onları buraya, bana getirin›› dedi.
19 Halka çayıra oturmalarını buyurduktan sonra, beş ekmekle iki balığı aldı, gözlerini göğe kaldırarak şükretti; sonra ekmekleri bölüp öğrencilerine verdi, onlar da halka dağıttılar.
20 Herkes yiyip doydu. Artakalan parçalardan on iki sepet dolusu topladılar.
21 Yemek yiyenlerin sayısı, kadın ve çocuklar hariç, yaklaşık beş bin erkekti.
22 Bundan hemen sonra İsa öğrencilerine, tekneye binip kendisinden önce karşı yakaya geçmelerini buyurdu. Bu arada halkı evlerine gönderecekti.
23 Halkı gönderdikten sonra dua etmek için tek başına dağa çıktı. Akşam olurken orada yalnızdı.
24 O sırada tekne kıyıdan bir hayli uzakta dalgalarla boğuşuyordu. Çünkü rüzgar karşı yönden esiyordu.
25 Sabaha karşı İsa, gölün üstünde yürüyerek onlara yaklaştı.
26 Öğrenciler, Onun gölün üstünde yürüdüğünü görünce dehşete kapıldılar. ‹‹Bu bir hayalet!›› diyerek korkuyla bağrıştılar.
27 Ama İsa hemen onlara seslenerek, ‹‹Cesur olun, benim, korkmayın!›› dedi.
28 Petrus buna karşılık, ‹‹Ya Rab›› dedi, ‹‹Eğer sen isen, buyruk ver suyun üstünden yürüyerek sana geleyim.››
29 İsa, ‹‹Gel!›› dedi. Petrus da tekneden indi, suyun üstünden yürüyerek İsaya yaklaştı.
30 Ama rüzgarın ne kadar güçlü estiğini görünce korktu, batmaya başladı. ‹‹Ya Rab, beni kurtar!›› diye bağırdı.
31 İsa hemen elini uzatıp onu tuttu. Ona, ‹‹Ey kıt imanlı, neden kuşku duydun?›› dedi.
32 Onlar tekneye bindikten sonra rüzgar dindi.
33 Teknedekiler, ‹‹Sen gerçekten Tanrının Oğlusun›› diyerek Ona tapındılar.
34 Gölü aşıp Ginnesarda karaya çıktılar.
35 Yöre halkı İsayı tanıyınca çevreye haber saldı. Bütün hastaları Ona getirdiler.
36 Giysisinin eteğine bir dokunsak diye yalvarıyorlardı. Dokunanların hepsi iyileşti.
1 At that time did Herod the tetrarch hear the fame of Jesus,
2 and said to his servants, `This is John the Baptist, he did rise from the dead, and because of this the mighty energies are working in him.`
3 For Herod having laid hold on John, did bind him, and did put him in prison, because of Herodias his brother Philip`s wife,
4 for John was saying to him, `It is not lawful to thee to have her,`
5 and, willing to kill him, he feared the multitude, because as a prophet they were holding him.
6 But the birthday of Herod being kept, the daughter of Herodias danced in the midst, and did please Herod,
7 whereupon with an oath he professed to give her whatever she might ask.
8 And she having been instigated by her mother -- `Give me (says she) here upon a plate the head of John the Baptist;
9 and the king was grieved, but because of the oaths and of those reclining with him, he commanded [it] to be given;
10 and having sent, he beheaded John in the prison,
11 and his head was brought upon a plate, and was given to the damsel, and she brought [it] nigh to her mother.
12 And his disciples having come, took up the body, and buried it, and having come, they told Jesus,
13 and Jesus having heard, withdrew thence in a boat to a desolate place by himself, and the multitudes having heard did follow him on land from the cities.
14 And Jesus having come forth, saw a great multitude, and was moved with compassion upon them, and did heal their infirm;
15 and evening having come, his disciples came to him, saying, `The place is desolate, and the hour hath now past, let away the multitudes that, having gone to the villages, they may buy to themselves food.`
16 And Jesus said to them, `They have no need to go away -- give ye them to eat.`
17 And they say to him, `We have not here except five loaves, and two fishes.`
18 And he said, `Bring ye them to me hither.`
19 And having commanded the multitudes to recline upon the grass, and having taken the five loaves and the two fishes, having looked up to the heaven, he did bless, and having broken, he gave the loaves to the disciples, and the disciples to the multitudes,
20 and they did all eat, and were filled, and they took up what was over of the broken pieces twelve hand-baskets full;
21 and those eating were about five thousand men, apart from women and children.
22 And immediately Jesus constrained his disciples to go into the boat, and to go before him to the other side, till he might let away the multitudes;
23 and having let away the multitudes, he went up to the mountain by himself to pray, and evening having come, he was there alone,
24 and the boat was now in the midst of the sea, distressed by the waves, for the wind was contrary.
25 And in the fourth watch of the night Jesus went away to them, walking upon the sea,
26 and the disciples having seen him walking upon the sea, were troubled saying -- `It is an apparition,` and from the fear they cried out;
27 and immediately Jesus spake to them, saying, `Be of good courage, I am [he], be not afraid.`
28 And Peter answering him said, `Sir, if it is thou, bid me come to thee upon the waters;`
29 and he said, `Come;` and having gone down from the boat, Peter walked upon the waters to come unto Jesus,
30 but seeing the wind vehement, he was afraid, and having begun to sink, he cried out, saying, `Sir, save me.`
31 And immediately Jesus, having stretched forth the hand, laid hold of him, and saith to him, `Little faith! for what didst thou waver?`
32 and they having gone to the boat the wind lulled,
33 and those in the boat having come, did bow to him, saying, `Truly -- God`s Son art thou.`
34 And having passed over, they came to the land of Gennesaret,
35 and having recognized him, the men of that place sent forth to all that region round about, and they brought to him all who were ill,
36 and were calling on him that they might only touch the fringe of his garment, and as many as did touch were saved.