1 Ya RAB, duamı işit, 2 Yakarışım sana erişsin.
2 Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, 2 Kulak ver sesime, 2 Seslenince yanıt ver bana hemen.
3 Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, 2 Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
4 Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, 2 Ekmek yemeyi bile unuttum.
5 Bir deri bir kemiğe döndüm 2 Acı acı inlemekten.
6 Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, 2 Viranelerdeki kukumav gibiyim.
7 Gözüme uyku girmiyor, 2 Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.
8 Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, 2 Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.
9 Kızıp öfkelendiğin için 2 Külü ekmek gibi yiyor, 2 İçeceğime gözyaşı katıyorum. 2 Beni kaldırıp bir yana attın.
11 Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, 2 Ot gibi sararmaktayım.
12 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, 2 Ünün kuşaklar boyu sürer.
13 Kalkıp Siyona sevecenlik göstereceksin, 2 Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.
14 Kulların onun taşlarından hoşlanır, 2 Tozunu bile severler.
15 Uluslar RABbin adından, 2 Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.
16 Çünkü RAB Siyonu yeniden kuracak, 2 Görkem içinde görünecek.
17 Yoksulların duasına kulak verecek, 2 Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.
18 Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, 2 Öyle ki, henüz doğmamış insanlar 2 RABbe övgüler sunsun.
19 RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, 2 Göklerden yeryüzünü gözetledi,
20 Tutsakların iniltisini duymak, 2 Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.
21 Böylece halklar ve krallıklar 2 RABbe tapınmak için toplanınca, 2 Onun adı Siyonda, 2 Övgüsü Yeruşalimde duyurulacak.
23 RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, 2 Ömrümü kısalttı.
24 ‹‹Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!›› dedim. 2 ‹‹Senin yılların kuşaklar boyu sürer!
25 ‹‹Çok önceden attın dünyanın temellerini, 2 Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.
26 Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. 2 Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. 2 Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, 2 Geçip gidecekler.
27 Ama sen hep aynısın, 2 Yılların tükenmeyecek.
28 Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, 2 Senin önünde duracak soyları.››
1 A Prayer of the afflicted when he is feeble, and before Jehovah poureth out his plaint. O Jehovah, hear my prayer, yea, my cry to Thee cometh.
2 Hide not Thou Thy face from me, In a day of mine adversity, Incline unto me Thine ear, In the day I call, haste, answer me.
3 For consumed in smoke have been my days, And my bones as a fire-brand have burned.
4 Smitten as the herb, and withered, is my heart, For I have forgotten to eat my bread.
5 From the voice of my sighing Hath my bone cleaved to my flesh.
6 I have been like to a pelican of the wilderness, I have been as an owl of the dry places.
7 I have watched, and I am As a bird alone on the roof.
8 All the day mine enemies reproached me, Those mad at me have sworn against me.
9 Because ashes as bread I have eaten, And my drink with weeping have mingled,
10 From Thine indignation and Thy wrath, For Thou hast lifted me up, And dost cast me down.
11 My days as a shadow [are] stretched out, And I -- as the herb I am withered.
12 And Thou, O Jehovah, to the age abidest, And Thy memorial to all generations.
13 Thou -- Thou risest -- Thou pitiest Zion, For the time to favour her, For the appointed time hath come.
14 For Thy servants have been pleased with her stones, And her dust they favour.
15 And nations fear the name of Jehovah, And all kings of the earth Thine honour,
16 For Jehovah hath builded Zion, He hath been seen in His honour,
17 He turned unto the prayer of the destitute, And He hath not despised their prayer.
18 This is written for a later generation, And the people created do praise Jah.
19 For He hath looked From the high place of His sanctuary. Jehovah from heaven unto earth looked attentively,
20 To hear the groan of the prisoner, To loose sons of death,
21 To declare in Zion the name of Jehovah, And His praise in Jerusalem,
22 In the peoples being gathered together, And the kingdoms -- to serve Jehovah.
23 He hath humbled in the way my power, He hath shortened my days.
24 I say, `My God, take me not up in the midst of my days,` Through all generations [are] Thine years.
25 Beforetime the earth Thou didst found, And the work of Thy hands [are] the heavens.
26 They -- They perish, and Thou remainest, And all of them as a garment become old, As clothing Thou changest them, And they are changed.
27 And Thou [art] the same, and Thine years are not finished.
28 The sons of Thy servants do continue, And their seed before Thee is established!