1 Ya RAB, benimle uğraşanlarla sen uğraş, 2 Benimle savaşanlarla sen savaş!

2 Al küçük kalkanla büyük kalkanı, 2 Yardımıma koş!

3 Kaldır mızrağını, kargını beni kovalayanlara, 2 ‹‹Seni ben kurtarırım›› de bana!

4 Canıma kastedenler utanıp rezil olsun! 2 Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler!

5 Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler, 2 RABbin meleği artlarına düşsün!

6 Karanlık ve kaygan olsun yolları, 2 RABbin meleği kovalasın onları!

7 Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular, 2 Nedensiz çukur kazdılar,

8 Başlarına habersiz felaket gelsin, 2 Gizledikleri ağa kendileri tutulsun, 2 Felakete uğrasınlar.

9 O zaman RABde sevinç bulacağım, 2 Beni kurtardığı için coşacağım.

10 Bütün varlığımla şöyle diyeceğim: 2 ‹‹Senin gibisi var mı, ya RAB, 2 Mazlumu zorbanın elinden, 2 Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?››

11 Kötü niyetli tanıklar türüyor, 2 Bilmediğim konuları soruyorlar.

12 İyiliğime karşı kötülük ediyor, 2 Yalnızlığa itiyorlar beni.

13 Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır, 2 Oruç tutup alçakgönüllü olurdum. 2 Duam yanıtsız kalınca, 2 Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım. 2 Kederden belim bükülürdü, 2 Annesi için yas tutan biri gibi.

15 Ama ben sendeleyince toplanıp sevindiler, 2 Toplandı bana karşı tanımadığım alçaklar, 2 Durmadan didiklediler beni.

16 Tanrıtanımaz, alaycı soytarılar gibi, 2 Diş gıcırdattılar bana.

17 Ne zamana dek seyirci kalacaksın, ya Rab? 2 Kurtar canımı bunların saldırısından, 2 Hayatımı bu genç aslanlardan!

18 Büyük toplantıda sana şükürler sunacağım, 2 Kalabalığın ortasında sana övgüler dizeceğim.

19 Sevinmesin boş yere bana düşman olanlar, 2 Göz kırpmasınlar birbirlerine 2 Nedensiz benden nefret edenler.

20 Çünkü barış sözünü etmez onlar, 2 Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarına.

21 Beni suçlamak için ağızlarını ardına kadar açtılar: 2 ‹‹Oh! Oh!›› diyorlar, ‹‹İşte kendi gözümüzle gördük yaptıklarını!››

22 Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma, 2 Ya Rab, benden uzak durma!

23 Uyan, kalk savun beni, 2 Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve Rabbim!

24 Adaletin uyarınca haklı çıkar beni, ya RAB, Tanrım benim! 2 Gülmesinler halime!

25 Demesinler içlerinden: 2 ‹‹Oh! İşte buydu dileğimiz!››, 2 Konuşmasınlar ardımdan: 2 ‹‹Yedik başını!›› diye.

26 Utansın kötü halime sevinenler, 2 Kızarsın yüzleri hepsinin; 2 Gururla karşıma dikilenler 2 Utanca, rezalete bürünsün.

27 Benim haklı çıkmamı isteyenler, 2 Sevinç çığlıkları atıp coşsunlar; 2 Şöyle desinler sürekli: 2 ‹‹Kulunun esenliğinden hoşlanan RAB yücelsin!››

28 O zaman gün boyu adaletin, 2 Övgülerin dilimden düşmeyecek.

1 By David. Strive, Jehovah, with my strivers, fight with my fighters,

2 Take hold of shield and buckler, and rise for my help,

3 And draw out spear and lance, To meet my pursuers. Say to my soul, `Thy salvation I [am].`

4 They are ashamed and blush, those seeking my soul, Turned backward and confounded, Those devising my evil.

5 They are as chaff before wind, And a messenger of Jehovah driving away.

6 Their way is darkness and slipperiness, And a messenger of Jehovah their pursuer.

7 For without cause they hid for me their netpit, Without cause they digged for my soul.

8 Meet him doth desolation -- he knoweth not, And his net that he hid catcheth him, For desolation he falleth into it.

9 And my soul is joyful in Jehovah, It rejoiceth in His salvation.

10 All my bones say, `Jehovah, who is like Thee, Delivering the poor from the stronger than he, And the poor and needy from his plunderer.`

11 Violent witnesses rise up, That which I have not known they ask me.

12 They pay me evil for good, bereaving my soul,

13 And I -- in their sickness my clothing [is] sackcloth, I have humbled with fastings my soul, And my prayer unto my bosom returneth.

14 As [if] a friend, as [if] my brother, I walked habitually, As a mourner for a mother, Mourning I have bowed down.

15 And -- in my halting they have rejoiced, And have been gathered together, Gathered against me were the smiters, And I have not known, They have rent, and they have not ceased;

16 With profane ones, mockers in feasts, Gnashing against me their teeth.

17 Lord, how long dost thou behold? Keep back my soul from their desolations, From young lions my only one.

18 I thank Thee in a great assembly, Among a mighty people I praise Thee.

19 Mine enemies rejoice not over me [with] falsehood, Those hating me without cause wink the eye.

20 For they speak not peace, And against the quiet of the land, Deceitful words they devise,

21 And they enlarge against me their mouth, They said, `Aha, aha, our eye hath seen.`

22 Thou hast seen, O Jehovah, Be not silent, O Lord -- be not far from me,

23 Stir up, and wake to my judgment, My God, and my Lord, to my plea.

24 Judge me according to Thy righteousness, O Jehovah my God, And they do not rejoice over me.

25 They do not say in their heart, `Aha, our desire.` They do not say, `We swallowed him up.`

26 They are ashamed and confounded together, Who are rejoicing at my evil. They put on shame and confusion, Who are magnifying themselves against me.

27 They sing and rejoice, who are desiring my righteousness, And they say continually, `Jehovah is magnified, Who is desiring the peace of His servant.`

28 And my tongue uttereth Thy righteousness, All the day Thy praise!