1 RABbin Tapınağının baş görevlisi İmmer oğlu Kâhin Paşhur, Yeremyanın böyle peygamberlik ettiğini duyunca,
2 onun dövülüp RABbin Tapınağının Yukarı Benyamin Kapısındaki tomruğa vurulmasını buyurdu.
3 Ertesi gün Paşhur kendisini tomruktan salıverince, Yeremya ona, ‹‹RAB sana Paşhur değil, Magor-Missaviv adını verdi›› dedi,
4 ‹‹RAB diyor ki, ‹Seni de dostlarını da yıldıracağım. Dostlarının düşman kılıcıyla düştüğünü gözlerinle göreceksin. Bütün Yahudayı Babil Kralının eline teslim edeceğim; onları Babile sürecek ya da kılıçtan geçirecek.
5 Bu kentin bütün zenginliğini -ürününü, değerli eşyalarını, Yahuda krallarının hazinelerini- düşmanlarının eline vereceğim. Hepsini yağmalayıp Babile götürecekler.
6 Sana gelince, ey Paşhur, sen de evinde yaşayanların hepsi de Babile sürüleceksiniz. Sen de kendilerine yalan peygamberlik ettiğin bütün dostların da orada ölüp gömüleceksiniz.› ›› gelir. Aynı ifade 20:10da da geçer.
7 Beni kandırdın, ya RAB, 2 Ben de kandım. 2 Bana üstün geldin, beni yendin. 2 Bütün gün alay konusu oluyorum, 2 Herkes benimle eğleniyor.
8 Çünkü konuştukça feryat ediyor, 2 Şiddet diye, yıkım diye haykırıyorum. 2 RABbin sözü yüzünden bütün gün yeriliyor, 2 Gülünç duruma düşüyorum.
9 ‹‹Bir daha onu anmayacak, 2 Onun adına konuşmayacağım›› desem, 2 Sözü kemiklerimin içine hapsedilmiş, 2 Yüreğimde yanan bir ateş sanki. 2 Onu içimde tutmaktan yoruldum, 2 Yapamıyorum artık.
10 Birçoğunun, ‹‹Her yer dehşet içinde! 2 Suçlayın! Suçlayalım onu!›› diye fısıldaştığını duydum. 2 Bütün güvendiğim insanlar düşmemi gözlüyor, 2 ‹‹Belki kanar, onu yeneriz, 2 Sonra da öcümüzü alırız›› diyorlar.
11 Ama RAB güçlü bir savaşçı gibi benimledir. 2 Bu yüzden bana eziyet edenler tökezleyecek, 2 Üstün gelemeyecek, 2 Başarısızlığa uğrayıp büyük utanca düşecekler; 2 Onursuzlukları sonsuza dek unutulmayacak.
12 Ey doğru kişiyi sınayan, 2 Yüreği ve düşünceyi gören Her Şeye Egemen RAB! 2 Davamı senin eline bırakıyorum. 2 Onlardan alacağın öcü göreyim!
13 Ezgiler okuyun RABbe! 2 Övün RABbi! 2 Çünkü yoksulun canını kötülerin elinden O kurtardı.
14 Lanet olsun doğduğum güne! 2 Kutlu olmasın annemin beni doğurduğu gün!
15 ‹‹Bir oğlun oldu!›› diyerek babama haber getiren, 2 Onu sevince boğan adama lanet olsun!
16 RABbin acımadan yerle bir ettiği 2 Kentler gibi olsun o adam! 2 Sabah feryatlar, 2 Öğlen savaş naraları duysun!
17 Çünkü beni annemin rahminde öldürmedi; 2 Annem mezarım olur, 2 Rahmi hep gebe kalırdı.
18 Neden ana rahminden çıktım? 2 Dert, üzüntü görmek, 2 Ömrümü utanç içinde geçirmek için mi?