1 Eyüp yine anlatmaya başladı:
2 ‹‹Keşke geçen aylar geri gelseydi, 2 Tanrının beni kolladığı,
3 Kandilinin başımın üstünde parladığı, 2 Işığıyla karanlıkta yürüdüğüm günler,
4 Keşke olgunluk günlerim geri gelseydi, 2 Tanrının çadırımı dostça koruduğu,
5 Her Şeye Gücü Yetenin henüz benimle olduğu, 2 Çocuklarımın çevremde bulunduğu,
6 Yollarımın sütle yıkandığı, 2 Yanımdaki kayanın zeytinyağı akıttığı günler!
7 ‹‹Kent kapısına gidip 2 Kürsümü meydana koyduğumda,
8 Gençler beni görüp gizlenir, 2 Yaşlılar kalkıp ayakta dururlardı;
9 Önderler konuşmaktan çekinir, 2 Elleriyle ağızlarını kaparlardı;
10 Soyluların sesi kesilir, 2 Dilleri damaklarına yapışırdı.
11 Beni duyan kutlar, 2 Beni gören överdi;
12 Çünkü yardım isteyen yoksulu, 2 Desteği olmayan öksüzü kurtarırdım.
13 Ölmekte olanın hayır duasını alır, 2 Dul kadının yüreğini sevinçten coştururdum.
14 Doğruluğu giysi gibi giyindim, 2 Adalet kaftanım ve sarığımdı sanki.
15 Körlere göz, 2 Topallara ayaktım.
16 Yoksullara babalık eder, 2 Garibin davasını üstlenirdim.
17 Haksızın çenesini kırar, 2 Avını dişlerinin arasından kapardım.
18 ‹‹ ‹Son soluğumu yuvamda vereceğim› diye düşünüyordum, 2 ‹Günlerim kum taneleri kadar çok.
19 Köküm sulara erişecek, 2 Çiy geceyi dallarımda geçirecek.
20 Aldığım övgüler tazelenecek, 2 Elimdeki yay yenilenecek.›
21 ‹‹İnsanlar beni saygıyla dinler, 2 Öğüdümü sessizce beklerlerdi.
22 Ben konuştuktan sonra onlar konuşmazdı, 2 Sözlerim üzerlerine damlardı.
23 Yağmuru beklercesine beni bekler, 2 Son yağmurları içercesine sözlerimi içerlerdi.
24 Kendilerine gülümsediğimde gözlerine inanmazlardı, 2 Güler yüzlülüğüm onlara cesaret verirdi.
25 Onların yolunu ben seçer, başlarında dururdum, 2 Askerlerinin ortasında kral gibi otururdum, 2 Yaslıları avutan biri gibiydim.