1 Ey Tanrı, uluslar senin yurduna saldırdı, 2 Kutsal tapınağını kirletti, 2 Yeruşalimi taş yığınına çevirdi.
2 Kullarının ölülerini yem olarak yırtıcı kuşlara, 2 Sadık kullarının etini yabanıl hayvanlara verdiler.
3 Kanlarını su gibi akıttılar Yeruşalimin çevresine, 2 Onları gömecek kimse yok.
4 Komşularımıza yüzkarası, 2 Çevremizdekilere eğlence ve oyuncak olduk.
5 Ne zamana dek, ya RAB? 2 Sonsuza dek mi sürecek öfken, 2 Alev gibi yanan kıskançlığın?
6 Öfkeni seni tanımayan ulusların, 2 Adını anmayan ülkelerin üzerine dök.
7 Çünkü onlar Yakup soyunu yiyip bitirdiler, 2 Yurdunu viraneye çevirdiler.
8 Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme, 2 Sevecenliğini hemen göster bize, 2 Çünkü tükendikçe tükendik.
9 Yardım et bize yüce adın uğruna, ey bizi kurtaran Tanrı, 2 Kurtar bizi adın uğruna, bağışla günahlarımızı!
10 Niçin uluslar, ‹‹Nerede onların Tanrısı?›› diye konuşsun, 2 Kullarının dökülen kanının öcünü alacağını bilsinler, 2 Gözlerimizle bunu görelim!
11 Tutsakların iniltisi senin katına erişsin, 2 Koru büyük gücünle ölüme mahkûm olanları.
12 Komşularımızın sana ettikleri hakareti 2 Yedi kat iade et bağırlarına, ya Rab!
13 Bizler, kendi halkın, otlağının koyunları 2 Sonsuza dek şükredeceğiz sana, 2 Kuşaklar boyunca övgülerini dilimizden düşürmeyeceğiz.