Atos 10 - Bíblia Online

Now there was a certain man in Caesarea, named Cornelius, the captain of the Italian band of the army; 
A serious-minded man, fearing God with all his family; he gave much money to the poor, and made prayer to God at all times. 
He saw in a vision, clearly, at about the ninth hour of the day, an angel of the Lord coming to him and saying to him, Cornelius! 
And he, looking on him in fear, said, What is it, Lord? And he said to him, Your prayers and your offerings have come up to God, and he has kept them in mind. 
Now send men to Joppa, and get one Simon, named Peter, 
Who is living with Simon, a leather-worker, whose house is by the sea. 
And when the angel who said these words to him had gone away, he sent for two of his house-servants, and a God-fearing man of the army, one of those who were waiting on him at all times; 
And having given them an account of everything, he sent them to Joppa. 
Now the day after, when they were on their journey and were near the town, Peter went up to the top of the house for prayer, about the sixth hour: 
And he was in need of food: but while they were getting it ready, a deep sleep came on him; 
And he saw the heavens opening, and a vessel coming down, like a great cloth let down on the earth, 
In which were all sorts of beasts and birds. 
And a voice came to him, saying, Come, Peter; take them for food. 
But Peter said, No, Lord; for I have never taken food which is common or unclean. 
And the voice came to him a second time, What God has made clean, do not you make common. 
And this was done three times: and then the vessel was taken back into heaven. 
Now while Peter was in doubt as to the purpose of this vision, the men who were sent by Cornelius, having made search for Simon's house, came to the door, 
To see if Simon, named Peter, was living there. 
And, while Peter was turning the vision over in his mind, the Spirit said to him, See, three men are looking for you. 
Go down, then, and go with them, doubting nothing, for I have sent them. 
And Peter went down to the men, and said, I am the man you are looking for: why have you come? 
And they said, Cornelius, a captain, an upright and God-fearing man, respected by all the nation of the Jews, had word from God by an angel to send for you to his house, and to give hearing to your words. 
So he took them in for the night. And the day after, he went with them, taking some of the brothers from Joppa with him. 
And the day after that, they came to Caesarea. And Cornelius was waiting for them, having got together his relations and his near friends. 
And when Peter came in, Cornelius came to him and, falling down at his feet, gave him worship. 
But Peter, lifting him up, said, Get up, for I am a man as you are. 
And saying these words, he went in, and saw that a great number of people had come together; 
And he said to them, You yourselves have knowledge that it is against the law for a man who is a Jew to be in the company of one who is of another nation; but God has made it clear to me that no man may be named common or unclean: 
And so I came without question, when I was sent for. What then is your purpose in sending for me? 
And Cornelius said, Four days from now I was in my house in prayer at the ninth hour; and I saw before me a man in shining clothing, 
Who said, Cornelius, your prayer has come to the ears of God, and your offerings are kept in his memory. 
Send, then, to Joppa, and get Simon, named Peter, to come to you; he is living in the house of Simon, a leather-worker, by the sea. 
So, straight away, I sent for you; and you have done well to come. And now, we are all present before God, ready to give attention to all the things which the Lord has given you to say. 
Then Peter said, Truly, I see clearly that God is no respecter of persons: 
But in every nation, the man who has fear of him and does righteousness is pleasing to him. 
The word which he sent to the children of Israel, giving the good news of peace through Jesus Christ (who is Lord of all)-- 
That word you yourselves have knowledge of, which was made public through all Judaea, starting from Galilee, after the baptism of which John was the preacher, 
About Jesus of Nazareth, how God gave the Holy Spirit to him, with power: and how he went about doing good and making well all who were troubled by evil spirits, for God was with him. 
And we are witnesses of all the things which he did in the country of the Jews and in Jerusalem; whom they put to death, hanging him on a tree. 
On the third day God gave him back to life, and let him be seen, 
Not by all the people, but by witnesses marked out before by God, even by us, who took food and drink with him after he came back from the dead. 
And he gave us orders to give news of this to the people, and to give public witness that this is he whom God has made judge of the living and the dead. 
To him all the prophets give witness, that through his name everyone who has faith in him will have forgiveness of sins. 
While Peter was saying these words, the Holy Spirit came on all those who were hearing the word. 
And the Jews of the faith, who had come with Peter, were full of wonder, because the Holy Spirit was given to the Gentiles, 
And they were talking in tongues, and giving glory to God. Then Peter said, 
Will any man say that these may not have baptism who have been given the Holy Spirit as we have? 
And he gave orders for them to have baptism in the name of Jesus Christ. Then they kept him with them for some days. 

En Cezarea estis unu viro, nomata Kornelio, centestro de la kohorto nomata la Itala, 
viro pia, kiu timis Dion kune kun sia tuta familio, kaj donis multajn almozojn al la popolo, kaj preĝis al Dio konstante. 
Tiu vidis klare en vizio, ĉirkaŭ la naŭa horo de la tago, anĝelon de Dio, alvenantan al li, kaj dirantan al li:Kornelio. 
Kaj ĉi tiu, fikse rigardante lin kaj timante, diris:Kio estas, Sinjoro? Kaj li diris al li:Viaj preĝoj kaj viaj almozoj supreniris kiel memoraĵo antaŭ Dio. 
Kaj nun sendu virojn al Jafo, kaj venigu Simonon, kiu estas alnomata Petro; 
li gastas ĉe unu Simon, tanisto, kies domo estas apud la marbordo. 
Kaj kiam foriris la anĝelo, kiu parolis al li, li alvokis du el siaj domservantoj, kaj pian soldaton el tiuj, kiuj ĉiam deĵoris apud li; 
kaj klariginte ĉion al ili, li sendis ilin al Jafo. 
Kaj en la sekvanta tago, kiam ili vojaĝis kaj alproksimiĝis al la urbo, Petro supreniris sur la tegmenton, por preĝi, ĉirkaŭ la sesa horo; 
kaj li fariĝis malsata, kaj deziris manĝi; sed dum oni pretigis, falis sur lin ekstazo; 
kaj li vidis la ĉielon malfermitan, kaj ian ujon malsuprenirantan, kvazaŭ grandan tukon, mallevatan per la kvar anguloj sur la teron; 
kaj en ĝi troviĝis ĉiaj kvarpiedaj bestoj kaj rampaĵoj de la tero kaj birdoj de la ĉielo. 
Kaj venis voĉo al li:Leviĝu, Petro; buĉu kaj manĝu. 
Sed Petro diris:Ho ne, Sinjoro, ĉar mi neniam manĝis ion profanan aŭ malpuran. 
Kaj voĉo venis al li denove duan fojon:Kion Dio purigis, tion vi ne nomu profana. 
Kaj tio estis farita trifoje; kaj la ujo estis tuj prenita for en la ĉielon. 
Kaj dum Petro spirite embarasiĝis, kia povas esti la vizio, kiun li vidis, jen la viroj senditaj de Kornelio, eldemandinte pri la domo de Simon, staris antaŭ la pordo, 
kaj vokis kaj demandis, ĉu Simon, kiu estas alnomata Petro, tie gastas. 
Kaj dum Petro pripensis pri la vizio, la Spirito diris al li:Jen tri viroj vin serĉas. 
Sed leviĝu, kaj malsupreniru, kaj vojaĝu kun ili, tute ne hezitante; ĉar mi ilin sendis. 
Kaj Petro malsupreniris al la viroj, kaj diris:Jen mi estas tiu, kiun vi serĉas; kia estas la kaŭzo, pro kiu vi venis? 
Kaj ili diris:Kornelio, centestro, viro justa kaj timanta Dion, kaj bone atestata de la tuta nacio de la Judoj, estas avertita de sankta anĝelo, ke li venigu vin al sia domo kaj aŭdu parolojn de vi. 
Tial li envokis kaj gastigis ilin. Kaj en la sekvanta tago li leviĝis, kaj foriris kun ili, kaj iuj fratoj el Jafo lin akompanis. 
Kaj la morgaŭan tagon ili eniris en Cezarean. Kaj Kornelio atendis ilin, kunvokinte siajn parencojn kaj intimajn amikojn. 
Kaj kiam Petro estis eniranta, Kornelio lin renkontis, kaj, falinte antaŭ liaj piedoj, adorkliniĝis al li. 
Sed Petro lin levis, dirante:Stariĝu; mi mem ankaŭ estas homo. 
Kaj interparolante kun li, li eniris, kaj trovis multajn kunvenintajn; 
kaj li diris al ili:Vi mem scias, kiel kontraŭleĝe estas por Judo kamaradiĝi aŭ aliri al alinaciano; sed Dio min admonis, ke mi ne nomu ian homon profana aŭ malpura; 
tial, kiam mi estis vokita, mi alvenis sen kontraŭdiro. Mi do demandas, por kio vi min venigis? 
Kaj Kornelio diris:Antaŭ kvar tagoj ĝis ĉi tiu horo, mi preĝis la naŭahoran preĝon en mia domo; kaj jen antaŭ mi staris viro hele vestita, 
kaj diris:Kornelio, via preĝo estas aŭdita, kaj viaj almozoj estas memoritaj antaŭ Dio. 
Sendu do al Jafo, kaj invitu al vi Simonon, kiu estas alnomata Petro; li gastas en la domo de Simon, tanisto, apud la marbordo. 
Tial mi tuj sendis al vi; kaj vi bone faris, ke vi venis. Nun do ni ĉiuj alestas ĉi tie antaŭ Dio, por aŭdi ĉion, kio estas ordonita al vi de la Sinjoro. 
Kaj Petro malfermis sian buŝon, kaj diris: Vere mi ekkomprenas, ke Dio ne privilegias personojn; 
sed en ĉiu nacio tiu, kiu timas Lin kaj agas juste, estas akceptata de Li. 
Vi konas tiun vorton, kiun Li sendis al la Izraelidoj, predikante la evangelion de paco per Jesuo Kristo (li estas Sinjoro de ĉiuj); 
vi konas tiun diron, kiu estas disvastigita tra la tuta Judujo, komencante de Galileo, post la bapto, kiun predikis Johano- 
Jesuon, la Nazaretanon, kiun Dio sanktoleis per la Sankta Spirito kaj potenco; li ĉirkaŭiris, bonfarante kaj sanigante ĉiujn premegatajn de la diablo, ĉar Dio estis kun li. 
Kaj ni estas atestantoj pri ĉio, kion li faris en la lando de la Judoj kaj en Jerusalem; lin oni mortigis, pendigante lin sur lignaĵo. 
Lin Dio levis en la tria tago, kaj donis, ke li estu videbla, 
ne al la tuta popolo, sed al atestantoj, kiuj estis elektitaj antaŭe de Dio, al ni, kiuj manĝis kaj trinkis kun li post lia releviĝo el la mortintoj. 
Kaj li ordonis al ni prediki al la popolo, kaj atesti, ke li estas la difinito de Dio, por esti la juĝisto de la vivantoj kaj de la mortintoj. 
Pri li ĉiuj profetoj atestas, ke per lia nomo ĉiu kredanta al li ricevos pardonadon de pekoj. 
Dum Petro parolis tiujn vortojn, la Sankta Spirito falis sur ĉiujn, kiuj aŭdis la diron. 
Kaj ĉiuj el la cirkumcido kredantoj, kiuj venis kun Petro, miregis pri tio, ke ankaŭ sur la nacianojn estis surverŝata la donaco de la Sankta Spirito. 
Ĉar ili aŭdis ilin paroli per lingvoj kaj glori Dion. Tiam respondis Petro: 
Ĉu iu povas malpermesi la akvon, ke ne baptiĝu ĉi tiuj, kiuj ricevis la Sanktan Spiriton tiel same, kiel ni? 
Kaj li ordonis, ke ili baptiĝu en la nomo de Jesuo Kristo. Tiam ili petis, ke li restu ankoraŭ kelkajn tagojn. 

Atos 11

Veja também

Judas Tadeu: o apóstolo defensor da fé

Como Jesus Cristo expressava o Seu amor?