1 I am a rose of Sharon, a flower of the valleys.

2 As the lily-flower among the thorns of the waste, so is my love among the daughters.

3 As the apple-tree among the trees of the wood, so is my loved one among the sons. I took my rest under his shade with great delight, and his fruit was sweet to my taste.

4 He took me to the house of wine, and his flag over me was love.

5 Make me strong with wine-cakes, let me be comforted with apples; I am overcome with love.

6 His left hand is under my head, and his right hand is round about me.

7 I say to you, O daughters of Jerusalem, by the roes of the field, do not let love be moved till it is ready.

8 The voice of my loved one! See, he comes dancing on the mountains, stepping quickly on the hills.

9 My loved one is like a roe; see, he is on the other side of our wall, he is looking in at the windows, letting himself be seen through the spaces.

10 My loved one said to me, Get up, my love, my fair one, and come away.

11 For, see, the winter is past, the rain is over and gone;

12 The flowers are come on the earth; the time of cutting the vines is come, and the voice of the dove is sounding in our land;

13 The fig-tree puts out her green fruit and the vines with their young fruit give a good smell. Get up from your bed, my beautiful one, and come away.

14 O my dove, you are in the holes of the mountain sides, in the cracks of the high hills; let me see your face, let your voice come to my ears; for sweet is your voice, and your face is fair.

15 Take for us the foxes, the little foxes, which do damage to the vines; our vines have young grapes.

16 My loved one is mine, and I am his: he takes his food among the flowers.

17 Till the evening comes, and the sky slowly becomes dark, come, my loved one, and be like a roe on the mountains of Bether.

1 Mi estas la lilio de Ŝaron, La rozo de la valoj.

2 Kiel rozo inter la dornoj, Tiel estas mia amatino inter la knabinoj.

3 Kiel pomarbo inter arboj nefruktaj, Tiel estas mia amato inter la junuloj. Mi sopiris al lia ombro, jen mi sidiĝis; Kaj liaj fruktoj estas bongustaj al mia palato.

4 Li enkonduku min en vindomon, Kaj lia standardo super mi estu la amo.

5 Plifortigu min per vinberkuko, Refreŝigu min per pomsuko; Ĉar mi estas malsana de amo.

6 Lia maldekstra mano estu sub mia kapo, Lia dekstra ĉirkaŭprenu min.

7 Mi ĵurligas vin, ho filinoj de Jerusalem, Je la gazeloj aŭ la cervoj de la kampo: Ne veku nek sendormigu la amatinon, Ĝis ŝi mem volos.

8 Ho, jen estas la voĉo de mia amato! Ho, jen li venas, Rapidante sur la montoj, saltante sur la altaĵoj.

9 Mia amato similas al gazelo aŭ al cervo. Ho, jen li staras post nia muro, Rigardante tra la fenestro, Sin montrante ĉe la krado.

10 Mia amato vokas, li parolas al mi: Leviĝu, mia amatino, mia belulino, ho venu;

11 Ĉar la vintro jam forpasis, La pluvo pasis kaj malaperis;

12 La floroj jam estas sur la tero; La kantosezono jam alvenis, Kaj la voĉo de la turto jam aŭdiĝas en nia lando;

13 La figarbo jam maturigas siajn fruktetojn, La vinbertrunkoj siajn vinberetojn, Kiuj jam bonodoras. Leviĝu, mia amatino, mia belulino, kaj venu.

14 Ho mia kolombino, en la krevaĵoj de la roko, en la kaŝejo de la rokkrutaĵo, Montru al mi vian aspekton, aŭdigu al mi vian voĉon; Ĉar via voĉo estas dolĉa, kaj via aspekto estas bela.

15 Kaptu al ni la ŝakalojn, la malgrandajn ŝakalojn, La detruantojn de la vinberĝardenoj, Kiam niaj vinberĝardenoj burĝonas.

16 Mia amato apartenas al mi, Kaj mi apartenas al li, Kiu paŝtas inter la rozoj.

17 Ĝis la tago malvarmetiĝos kaj la ombroj forkuros, Turnu vin, ho amato, similiĝu al gazelo aŭ al cervo Sur la montoj de aromaĵoj.