1 Then, six days before the Passover, Jesus came to Bethany where Lazarus was, whom Jesus had made to come back from the dead.
2 So they made him a meal there, and he was waited on by Martha, and Lazarus was among those who were seated with him at table.
3 Then Mary, taking a pound of perfumed oil of great value, put it on the feet of Jesus and made them dry with her hair: and the house became full of the smell of the perfume.
4 But one of his disciples, Judas Iscariot (who was to give him up), said,
5 Why was not this perfume traded for three hundred pence, and the money given to the poor?
6 (He said this, not because he had any love for the poor; but because he was a thief, and, having the money-bag, took for himself what was put into it.)
7 Then Jesus said, Let her be. Let her keep what she has for the day of my death.
8 The poor you have ever with you, but me you have not for ever.
9 Then a great number of the Jews had news that he was there: and they came, not only because of Jesus, but so that they might see Lazarus who had been dead and to whom he had given life.
10 Now there was talk among the chief priests of putting Lazarus to death;
11 For because of him a great number of the Jews went away and had belief in Jesus.
12 The day after, a great number of people who were there for the feast, when they had the news that Jesus was coming to Jerusalem,
13 Took branches of palm-trees and went out to him, crying, A blessing on him who comes in the name of the Lord, the King of Israel!
14 And Jesus saw a young ass and took his seat on it; as the Writings say,
15 Have no fear, daughter of Zion: see your King is coming, seated on a young ass.
16 (These things were not clear to his disciples at first: but when Jesus had been lifted up into his glory, then it came to their minds that these things in the Writings were about him and that they had been done to him.)
17 Now the people who were with him when his voice came to Lazarus in the place of the dead, and gave him life again, had been talking about it.
18 And that was the reason the people went out to him, because it had come to their ears that he had done this sign.
19 Then the Pharisees said one to another, You see, you are unable to do anything: the world has gone after him.
20 Now there were some Greeks among the people who had come up to give worship at the feast:
21 They came to Philip, who was of Beth-saida in Galilee, and made a request, saying, Sir, we have a desire to see Jesus.
22 Philip went and gave word of it to Andrew; and Andrew went with Philip to Jesus.
23 And Jesus said to them in answer, The hour of the glory of the Son of man has come.
24 Truly I say to you, If a seed of grain does not go into the earth and come to an end, it is still a seed and no more; but through its death it gives much fruit.
25 He who is in love with life will have it taken from him; and he who has no care for his life in this world will keep it for ever and ever.
26 If any man is my servant, let him come after me; and where I am, there will my servant be. If any man becomes my servant, my Father will give him honour.
27 Now is my soul troubled; and what am I to say? Father, keep me from this hour. No: for this purpose have I come to this hour.
28 Father, give glory to your name. Then there came a voice out of heaven, saying, I have given it glory, and I will give it glory again.
29 Hearing the sound, a number of people who were there said that it was thunder: others said, An angel was talking to him.
30 Jesus said in answer, This voice came not for me but for you.
31 Now is this world to be judged: now will the ruler of this world be sent out.
32 And I, if I am lifted up from the earth, will make all men come to me.
33 (This he said, pointing to the sort of death he would have.)
34 Then the people in answer said to him, The law says that the Christ will have life without end: how say you then that it is necessary for the Son of man to be lifted up? Who is this Son of man?
35 Jesus said to them, For a little time longer the light will be among you; while you have the light go on walking in it, so that the dark may not overtake you: one walking in the dark has no knowledge of where he is going.
36 In so far as you have the light, put your faith in the light so that you may become sons of light. With these words Jesus went away and for a time was not seen again by them.
37 But though he had done such a number of signs before them, they still had no belief in him:
38 So that the words of the prophet Isaiah might come true, when he said, Lord, who has any belief in our preaching? and the arm of the Lord, to whom has it been unveiled?
39 For this reason they were unable to have belief, because Isaiah said again,
40 He has made their eyes blind, and their hearts hard; for fear that they might see with their eyes and get knowledge with their hearts, and be changed, and I might make them well.
41 (Isaiah said these words because he saw his glory. His words were about him.)
42 However, a number even of the rulers had belief in him, but because of the Pharisees they did not say so openly for fear that they might be shut out from the Synagogue:
43 For the praise of men was dearer to them than the approval of God.
44 Then Jesus said with a loud voice, He who has faith in me, has faith not in me, but in him who sent me.
45 And he who sees me, sees him who sent me.
46 I have come as a light into the world, so that no one who has faith in me will go on living in the dark.
47 And if any man gives ear to my words and does not keep them, I am not his judge: I did not come to be judge of the world but to give salvation to the world.
48 He who puts me on one side and does not take my words to heart, is not without a judge: the word which I have said will be his judge on the last day.
49 For I have not said it on my authority, but the Father who sent me gave me orders what to say and how to say it.
50 And I have knowledge that his order is eternal life: so that the things which I say, I say them even as the Father says them to me.
1 Jesuo do ses tagojn antaŭ la Pasko venis al Betania, kie estis Lazaro, kiun Jesuo relevis el inter la mortintoj.
2 Oni do pretigis por li tie vespermanĝon, kaj Marta servadis; sed Lazaro estis unu el tiuj, kiuj sidis kun li ĉe manĝo.
3 Tiam Maria prenis funton da pura narda ŝmiraĵo tre multekosta, ŝmiris la piedojn de Jesuo, kaj viŝis liajn piedojn per siaj haroj; kaj la domo pleniĝis de la odoro de la ŝmiraĵo.
4 Sed diris Judas Iskariota, unu el liaj disĉiploj, kiu estis lin perfidonta:
5 Kial oni ne vendis ĉi tiun ŝmiraĵon por tricent denaroj kaj donis al malriĉuloj?
6 Tion li diris, ne ĉar li zorgis pri la malriĉuloj; sed ĉar li estis ŝtelisto, kaj havis la monujon kaj forprenadis tion, kion oni metis en ĝin.
7 Sed Jesuo diris:Lasu ŝin konservi ĝin por la tago de mia entombigo.
8 Ĉar la malriĉulojn vi ĉiam havas kun vi, sed min vi ne ĉiam havas.
9 La amaso de la Judoj do sciiĝis, ke li estas tie; kaj ili venis ne nur pro Jesuo, sed ankaŭ por vidi Lazaron, kiun li levis el la mortintoj.
10 Sed la ĉefpastroj konsiliĝis, ke ili mortigu ankaŭ Lazaron;
11 ĉar pro li multaj Judoj foriris, kaj kredis al Jesuo.
12 En la sekvanta tago granda homamaso, veninte al la festo, kaj sciiĝinte, ke Jesuo venas al Jerusalem,
13 prenis branĉojn de la palmoj, kaj iris al li renkonte, kaj kriis:Hosana! Estu benata la Reĝo de Izrael, kiu venas en la nomo de la Eternulo!
14 Kaj Jesuo, trovinte junan azenon, sidis sur ĝi, kiel estas skribite:
15 Ne timu, filino de Cion:jen via Reĝo venas, sidanta sur ido de azeno.
16 Tion la disĉiploj unue ne komprenis; sed post la gloriĝo de Jesuo ili rememoris, ke tio estis skribita pri li kaj ke oni faris al li tion.
17 La homamaso do, kiu ĉeestis kun li, kiam li elvokis Lazaron el la tombo, kaj levis lin el la mortintoj, atestis pri li.
18 Pro tio ankaŭ la homamaso iris al li renkonte, ĉar ili sciiĝis, ke li faris tiun signon.
19 La Fariseoj do diris inter si:Vidu, kiel nenio prosperis al vi; jen la mondo eliris post li.
20 Kaj inter tiuj, kiuj alvojaĝis por adorkliniĝi ĉe la festo, estis iuj Grekoj;
21 tiuj do venis al Filipo, kiu estis el Betsaida Galilea, kaj petis lin, dirante:Sinjoro, ni volas vidi Jesuon.
22 Filipo venis kaj sciigis Andreon; kaj poste Andreo kaj Filipo venis kaj sciigis Jesuon.
23 Sed Jesuo respondis al ili, dirante:Venis la horo, por ke la Filo de homo estu glorata.
24 Vere, vere, mi diras al vi:Se la tritika grenero ne falas en la teron kaj ne mortas, ĝi restas sola; sed se ĝi mortas, ĝi donas multe da frukto.
25 Kiu amas sian vivon, tiu ĝin perdas; kaj kiu malamas sian vivon en ĉi tiu mondo, tiu ĝin konservos ĝis eterna vivo.
26 Se iu min servas, tiu sekvu min; kaj kie mi estas, tie ankaŭ estos mia servanto; se iu min servas, tiun la Patro honoros.
27 Nun maltrankviliĝas mia animo; kaj kion mi diru? Patro, savu min el ĉi tiu horo. Sed por tio mi venis ĝis ĉi tiu horo.
28 Patro, gloru Vian nomon. Tiam voĉo venis el la ĉielo:Mi jam gloris ĝin kaj denove gloros.
29 Do la apudstaranta homamaso, aŭdinte, diris, ke tondris; aliaj diris:Anĝelo parolis al li.
30 Jesuo respondis kaj diris:Ne por mi venis tiu voĉo, sed por vi.
31 Nun estas la juĝo de ĉi tiu mondo; nun la estro de ĉi tiu mondo estos elpelita.
32 Kaj mi, se mi estos suprenlevita de sur la tero, altiros al mi ĉiujn homojn.
33 Tion li diris, per aludo montrante, per kia morto li mortos.
34 La homamaso respondis al li:Ni aŭdis el la leĝo, ke la Kristo restados por ĉiam; kaj kiel vi diras:La Filo de homo devas esti suprenlevita? Kiu estas ĉi tiu Filo de homo?
35 Jesuo do diris al ili:Ankoraŭ mallongan tempon estas la lumo kun vi. Iradu, dum vi havas la lumon, por ke la mallumo ne venu sur vin; ĉar tiu, kiu iradas en mallumo, ne scias, kien li iras.
36 Dum vi havas lumon, kredu al la lumo, por ke vi fariĝu filoj de lumo. Tion parolis Jesuo, kaj li foriris, kaj sin kaŝis for de ili.
37 Sed kvankam li jam faris tiom da signoj antaŭ ili, tamen ili ne kredis al li;
38 por ke plenumiĝu la vorto de la profeto Jesaja, kiun li parolis: Ho Eternulo, kiu kredis nian raporton? Kaj super kiu malkaŝiĝis la brako de la Eternulo?
39 Pro tio ili ne povis kredi, ĉar Jesaja diris plue:
40 Li blindigis iliajn okulojn kaj sensentigis ilian koron, Por ke ili ne vidu per siaj okuloj, kaj ke ili ne komprenu per sia koro, Kaj ke ili ne konvertiĝu, Kaj ke Mi ilin ne sanigu.
41 Tion diris Jesaja, ĉar li vidis lian gloron kaj parolis pri li.
42 Tamen eĉ el la regantoj multaj kredis al li; sed pro la Fariseoj ili ne konfesis lin, por ke ili ne estu elpelitaj el la sinagogo;
43 ĉar ili ŝatis la laŭdon de homoj pli, ol la gloron de Dio.
44 Kaj Jesuo kriis kaj diris:Kiu kredas al mi, tiu kredas ne al mi, sed al Tiu, kiu min sendis.
45 Kaj kiu vidas min, tiu vidas ankaŭ Tiun, kiu min sendis.
46 Mi venis lumo en la mondon, por ke ĉiu, kiu kredas al mi, ne restadu en mallumo.
47 Kaj se iu aŭdas miajn dirojn kaj ne plenumas ilin, mi lin ne juĝas; ĉar mi venis, ne por juĝi la mondon, sed por savi la mondon.
48 Tiu, kiu forrifuzas min kaj ne akceptas miajn dirojn, havas juĝonton; la vorto, kiun mi parolis, juĝos lin en la lasta tago.
49 Ĉar mi ne parolis de mi mem; sed la Patro, kiu sendis min, mem ordonis al mi, kion mi parolu, kaj kion mi diru.
50 Kaj mi scias, ke Lia ordono estas eterna vivo; kion do mi parolas, ĝuste kiel la Patro diris al mi, tiel mi parolas.