1 Now before the feast of the Passover, it was clear to Jesus that the time had come for him to go away from this world to the Father. Having once had love for those in the world who were his, his love for them went on to the end.

2 So while a meal was going on, the Evil One having now put it into the heart of Judas Iscariot, Simon's son, to be false to him,

3 Jesus, being conscious that the Father had put everything into his hands, and that he came from God and was going to God,

4 Got up from table, put off his robe and took a cloth and put it round him.

5 Then he put water into a basin and was washing the feet of the disciples and drying them with the cloth which was round him.

6 So he came to Simon Peter. Peter said, Lord, are my feet to be washed by you?

7 And Jesus, answering, said to him, What I do is not clear to you now, but it will be clear to you in time to come.

8 Peter said, I will never let my feet be washed by you, never. Jesus said in answer, If I do not make you clean you have no part with me.

9 Simon Peter said to him, Lord, not my feet only, but my hands and my head.

10 Jesus said to him, He who is bathed has need only to have his feet washed and then he is clean all over: and you, my disciples, are clean, but not all of you.

11 (He had knowledge who was false to him; that is why he said, You are not all clean.)

12 Then, after washing their feet and putting on his robe again, he took his seat and said to them, Do you see what I have done to you?

13 You give me the name of Master and Lord: and you are right; that is what I am.

14 If then I, the Lord and the Master, have made your feet clean, it is right for you to make one another's feet clean.

15 I have given you an example, so that you may do what I have done to you.

16 Truly I say to you, A servant is not greater than his lord; and he who is sent is not greater than the one who sent him.

17 If these things are clear to you, happy are you if you do them.

1 Kaj antaŭ la Paska festo Jesuo, sciante, ke lia horo venis, por ke li transiru el ĉi tiu mondo al la Patro, aminte siajn proprulojn, kiuj estis en la mondo, amis ilin ĝis la fino.

2 Kaj dum la vespermanĝo, kiam la diablo jam metis en la koron de Judas Iskariota, filo de Simon, la intencon perfidi lin,

3 Jesuo, sciante, ke la Patro donis ĉion en liajn manojn, kaj ke li venis de Dio kaj iras al Dio,

4 leviĝis de la vespermanĝo kaj demetis siajn vestojn; kaj li prenis viŝtukon, kaj sin zonis.

5 Poste li verŝis akvon en la pelvon, kaj komencis lavi la piedojn de la disĉiploj kaj viŝi ilin per la tuko, per kiu li estis zonita.

6 Tiam li venis al Simon Petro. Ĉi tiu diris al li:Sinjoro, ĉu vi lavas al mi la piedojn?

7 Jesuo respondis kaj diris al li:Kion mi faras, vi nun ne scias, sed poste vi komprenos.

8 Petro diris al li:Vi ja neniam lavos miajn piedojn. Respondis al li Jesuo:Se mi ne lavas vin, vi ne partoprenas kun mi.

9 Simon Petro diris al li:Sinjoro, ne nur miajn piedojn, sed ankaŭ la manojn kaj la kapon.

10 Jesuo diris al li:Kiu sin jam banis, tiu bezonas nur, ke oni lavu la piedojn, kaj li estas tuta pura; kaj vi estas puraj, tamen ne ĉiuj.

11 Ĉar li konis tiun, kiu perfidos lin; tial li diris:Vi ne ĉiuj estas puraj.

12 Kiam do li jam lavis iliajn piedojn kaj surmetis siajn vestojn kaj denove sidiĝis, li diris al ili:Ĉu vi scias, kion mi faris al vi?

13 Vi nomas min Majstro kaj Sinjoro; kaj prave vi diras, ĉar tia mi estas.

14 Se do mi, la Sinjoro kaj la Majstro, lavis viajn piedojn, vi ankaŭ devas inter vi lavi la piedojn.

15 Ĉar mi donis al vi ekzemplon, por ke vi ankaŭ faru tion, kion mi faris al vi.

16 Vere, vere, mi diras al vi:Sklavo ne estas pli granda ol lia sinjoro; nek estas la sendito pli granda ol la sendinto.

17 Se ĉi tion vi scias, vi estas feliĉaj, se tion vi faras.