1 And Job made answer and said,
2 No doubt you have knowledge, and wisdom will come to an end with you.
3 But I have a mind as well as you; I am equal to you: yes, who has not knowledge of such things as these?
4 It seems that I am to be as one who is a cause of laughing to his neighbour, one who makes his prayer to God and is answered! the upright man who has done no wrong is to be made sport of!
5 In the thought of him who is in comfort there is no respect for one who is in trouble; such is the fate of those whose feet are slipping.
6 There is wealth in the tents of those who make destruction, and those by whom God is moved to wrath are safe; even those whose god is their strength.
7 But put now a question to the beasts, and get teaching from them; or to the birds of the heaven, and they will make it clear to you;
8 Or to the things which go flat on the earth, and they will give you wisdom; and the fishes of the sea will give you news of it.
9 Who does not see by all these that the hand of the Lord has done this?
10 In whose hand is the soul of every living thing, and the breath of all flesh of man.
11 Are not words tested by the ear, even as food is tasted by the mouth?
12 Old men have wisdom, and a long life gives knowledge.
13 With him there is wisdom and strength; power and knowledge are his.
14 Truly, there is no building up of what is pulled down by him; when a man is shut up by him, no one may let him loose.
15 Truly, he keeps back the waters and they are dry; he sends them out and the earth is overturned.
16 With him are strength and wise designs; he who is guided into error, together with his guide, are in his hands;
17 He takes away the wisdom of the wise guides, and makes judges foolish;
18 He undoes the chains of kings, and puts his band on them;
19 He makes priests prisoners, overturning those in safe positions;
20 He makes the words of responsible persons without effect, and takes away the good sense of the old;
21 He puts shame on chiefs, and takes away the power of the strong;
22 Uncovering deep things out of the dark, and making the deep shade bright;
23 Increasing nations, and sending destruction on them; making wide the lands of peoples, and then giving them up.
24 He takes away the wisdom of the rulers of the earth, and sends them wandering in a waste where there is no way.
25 They go feeling about in the dark without light, wandering without help like those overcome with wine.
1 Kaj Ijob respondis kaj diris:
2 Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.
3 Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?
4 Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;
5 Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.
6 Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.
7 Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;
8 Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.
9 Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,
10 De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?
11 La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.
12 La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.
13 Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.
14 Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.
15 Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.
16 Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.
17 Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.
18 La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.
19 Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.
20 Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.
21 Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.
22 Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.
23 Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.
24 Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;
25 Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.