Lucas 22 - Bíblia Online

Now the feast of unleavened bread was near, which is called the Passover. 
And the chief priests and the scribes were looking for a chance to put him to death, but they went in fear of the people. 
And Satan came into Judas Iscariot, who was one of the twelve. 
And he went away and had a discussion with the chief priests and the rulers, about how he might give him up to them. 
And they were glad, and undertook to give him money. 
And he made an agreement with them to give him up to them, if he got a chance, when the people were not present. 
And the day of unleavened bread came, when the Passover lamb is put to death. 
And Jesus sent Peter and John, saying, Go and make the Passover ready for us, so that we may take it. 
And they said to him, Where are we to get it ready? 
And he said to them, When you go into the town you will see a man coming to you with a vessel of water; go after him into the house into which he goes. 
And say to the master of the house, The Master says, Where is the guest-room, where I may take the Passover with my disciples? 
And he will take you up to a great room with a table and seats: there make ready. 
And they went, and it was as he had said: and they made the Passover ready. 
And when the time had come, he took his seat, and the Apostles with him. 
And he said, I have had a great desire to keep this Passover with you before I come to my death; 
For I say to you, I will not take it till it is made complete in the kingdom of God. 
And he took a cup and, having given praise, he said, Make division of this among yourselves; 
For I say to you, I will not take of the fruit of the vine till the kingdom of God has come. 
And he took bread and, having given praise, he gave it to them when it had been broken, saying, This is my body, which is given for you: do this in memory of me. 
And in the same way, after the meal, he took the cup, saying, This cup is the new testament, made with my blood which is given for you. 
But the hand of him who is false to me is with me at the table. 
For it will be done to the Son of man after the purpose of God, but unhappy is that man by whom he is given up. 
And they were wondering among themselves which of them it was who would do this thing. 
And there was an argument among them about which of them was the greatest. 
And he said, The kings of the Gentiles are lords over them, and those who have authority are given names of honour. 
But let it not be so with you; but he who is greater, let him become like the younger; and he who is chief, like a servant. 
For which is greater, the guest who is seated at a meal or the servant who is waiting on him? is it not the guest? but I am among you as a servant. 
But you are those who have kept with me through my troubles; 
And I will give you a kingdom as my Father has given one to me, 
So that you may take food and drink at my table in my kingdom, and be seated like kings, judging the twelve tribes of Israel. 
Simon, Simon, Satan has made a request to have you, so that he may put you to the test as grain is tested: 
But I have made prayer for you, that your faith may not go from you: and when you are turned again, make your brothers strong. 
And he said to him, Lord, I am ready to go with you to prison and to death. 
And he said, I say to you, Peter, before the cock's second cry today, you will say three times that you have no knowledge of me. 
And he said to them, When I sent you out without money or bag or shoes, were you in need of anything? And they said, Nothing. 
And he said to them, But now, he who has a money-bag, or a bag for food, let him take it: and he who has not, let him give his coat for money and get a sword. 
For I say to you that these words will be put into effect in me, And he was numbered among the evil-doers: for what has been said in the Writings about me has an end. 
And they said, Lord, here are two swords. And he said, It is enough. 
And he came out, and went, as his way was, to the Mountain of Olives, and the disciples went with him. 
And when he came to the place, he said to them, Make a prayer that you may not be put to the test. 
And he went a little distance away from them and, falling on his knees in prayer, he said, 
Father, if it is your pleasure, take this cup from me: but still, let your pleasure, not mine, be done. 
And an angel from heaven came to him, to give him strength. 
And being in great trouble of soul, the force of his prayer became stronger, and great drops, like blood, came from him, falling to the earth. 
And, getting up from prayer, he came to the disciples, and saw that they were sleeping for sorrow. 
And he said, Why are you sleeping? Get up, and give yourselves to prayer, so that you may not be put to the test. 
And while he was saying these words, there came a band of people, and Judas, one of the twelve, was in front of them, and he came near to Jesus to give him a kiss. 
But Jesus said to him, Judas, will you be false to the Son of man with a kiss? 
And when those who were with him saw what was coming, they said, Lord, may we not make use of our swords? 
And one of them gave a blow to the servant of the high priest, cutting off his right ear. 
But Jesus, answering, said, Put up with this, at least. And touching his ear, he made it well. 
And Jesus said to the chief priests and the captains of the Temple and the rulers, who had come against him, Have you come out as against a thief, with swords and sticks? 
When I was in the Temple with you every day, your hands were not stretched out against me: but this is your hour, and the authority of the dark power. 
And they made him a prisoner and took him away to the house of the high priest. But Peter went after them at a distance. 
And a fire was lighted in the middle of the open square, and they were seated together, and Peter was among them. 
And a certain woman-servant, seeing him in the light of the fire, and looking at him with attention, said, This man was with him. 
But he said, Woman, it is not true; I have no knowledge of him. 
And after a little time, another saw him and said, You are one of them; and he said, Man, I am not. 
And after about an hour, another man said, with decision, Certainly this man was with him, for he is a Galilaean. 
And Peter said, Man, I have no knowledge of these things of which you are talking. And straight away, while he was saying these words, there came the cry of a cock. 
And the Lord, turning, gave Peter a look. And the words of the Lord came to Peter's mind, how he had said, This night, before the hour of the cock's cry, you will be false to me three times. 
And he went out, weeping bitterly. 
And the men in whose hands Jesus was, made sport of him and gave him blows. 
And, covering his eyes, they said to him, Are you prophet enough to say who gave you that blow? 
And they said a number of other evil things against him. 
And when it was day, the rulers of the people came together, with the chief priests and the scribes, and they took him before their Sanhedrin, saying, 
If you are the Christ, say so. But he said, If I say so you will not have belief; 
And if I put a question to you, you will not give an answer. 
But in the future the Son of man will be seated at the right hand of the power of God. 
And they all said, Are you then the Son of God? and he said, You say that I am. 
And they said, What more need have we of witness? we have the very words of his mouth. 

Jam alproksimiĝis la festo de macoj, kiu estas nomata la Pasko. 
Kaj la ĉefpastroj kaj la skribistoj serĉis, kiamaniere ili povu mortigi lin, ĉar ili timis la popolon. 
Kaj Satano eniris en Judason, nomatan Iskariota, kiu estis el la nombro de la dek du. 
Kaj li foriris kaj interparolis kun la ĉefpastroj kaj kapitanoj, kiamaniere transdoni lin al ili. 
Kaj ili ĝojis, kaj konsentis doni al li monon. 
Kaj li promesis, kaj serĉis okazon transdoni lin al ili, for de la homamaso. 
Kaj venis la tago de macoj, kiam oni devis buĉi la Paskon. 
Kaj li sendis Petron kaj Johanon, dirante:Iru kaj pretigu por ni la Paskon, por ke ni ĝin manĝu. 
Kaj ili diris al li:Kie vi volas, ke ni pretigu? 
Kaj li diris al ili:Jen kiam vi estos enirintaj en la urbon, vin renkontos viro, portanta kruĉon da akvo; lin sekvu en la domon, en kiun li eniros. 
Kaj vi diros al la domomastro:La Majstro diras:Kie estas la gastoĉambro, en kiu mi manĝos la Paskon kun miaj disĉiploj? 
Kaj li montros al vi grandan supran ĉambron aranĝitan; tie pretigu. 
Kaj ili iris kaj trovis tiel, kiel li diris al ili; kaj ili pretigis la Paskon. 
Kaj kiam alvenis la horo, li sidiĝis, kaj la apostoloj kun li. 
Kaj li diris al ili:Kun deziro mi deziris manĝi ĉi tiun Paskon kun vi, antaŭ ol mi suferos; 
ĉar mi diras al vi:Mi ne manĝos ĝin, antaŭ ol ĝi plenumiĝos en la regno de Dio. 
Kaj ricevinte kalikon, kaj doninte dankon, li diris:Ĉi tion prenu kaj dividu inter vi; 
ĉar mi diras al vi:De nun mi ne trinkos el la frukto de la vinberarbo, ĝis venos la regno de Dio. 
Kaj li prenis panon, kaj doninte dankon, li ĝin dispecigis kaj donis al ili, dirante:Ĉi tio estas mia korpo, kiu estas donita por vi; ĉi tion faru por memorigo pri mi. 
Sammaniere ankaŭ la kalikon post la vespermanĝo, dirante:Ĉi tiu kaliko estas la nova interligo en mia sango, kiu estas elverŝata por vi. 
Sed jen la mano de tiu, kiu min perfidas, estas apud mi sur la tablo. 
Ĉar la Filo de homo ja iros, laŭ la antaŭdecido; sed ve al tiu viro, de kiu li estos perfidata! 
Kaj ili komencis diskuti inter si:kiu el ili faros tion. 
Kaj fariĝis ankaŭ inter ili disputo:kiun el ili oni opinias la plej granda. 
Kaj li diris al ili:La reĝoj de la nacianoj faras sin sinjoroj super ili; kaj tiujn, kiuj potencas inter ili, oni nomas Bonfarantoj. 
Sed vi ne estu tiaj; sed kiu estas la pli granda el vi, tiu fariĝu kiel la pli juna; kaj tiu, kiu estas ĉefa, kiel la servanto. 
Ĉar kiu estas la pli granda, la sidanto ĉe manĝo, aŭ la servanto? ĉu ne la sidanto ĉe manĝo? sed mi estas meze de vi kiel la servanto. 
Sed vi estas tiuj, kiuj restadis apud mi en miaj tentoj; 
kaj mi difinas por vi regnon, kiel mia Patro difinis por mi; 
por ke vi manĝu kaj trinku ĉe mia tablo en mia regno, kaj sidu sur tronoj, juĝante la dek du tribojn de Izrael. 
Simon, Simon, jen Satano postulis vin ĉiujn, por kribri kiel tritikon; 
sed mi preĝis por vi, ke via fido ne ŝanceliĝu; kaj vi, kiam vi konvertiĝos, firmigu viajn fratojn. 
Kaj li diris al li:Sinjoro, vin mi estas preta akompani eĉ al malliberejo kaj al morto. 
Kaj li diris:Mi diras al vi, Petro, koko ne krios hodiaŭ, antaŭ ol vi trifoje malkonfesos, ke vi min konas. 
Kaj li diris al ili:Kiam mi vin elsendis sen monujo kaj sako kaj ŝuoj, ĉu io mankis al vi? 
Kaj ili diris:Nenio. Kaj li diris al ili:Sed nun kiu havas monujon, tiu prenu ĝin, kaj ankaŭ sakon; kaj kiu ne havas, tiu vendu sian mantelon kaj aĉetu glavon. 
Ĉar mi diras al vi, ke tio, kio estas skribita, devas plenumiĝi pri mi:Kaj li estis alkalkulita al krimuloj; ĉar tio, kio rilatas al mi, havas sian finon. 
Kaj ili diris:Sinjoro, jen estas du glavoj; kaj li diris al ili:Sufiĉas. 
Kaj elirinte, li iris laŭ sia kutimo al la monto Olivarba, kaj la disĉiploj lin sekvis. 
Kaj veninte al la loko, li diris al ili:Preĝu, ke vi ne eniru en tenton. 
Kaj li iris for de ili proksimume ŝtonĵeton, kaj li genuis, kaj preĝis, 
dirante:Patro, se Vi volas, formetu de mi ĉi tiun kalikon; tamen plenumiĝu ne mia volo, sed Via. 
Kaj aperis antaŭ li anĝelo el la ĉielo, fortigante lin. 
Kaj estante en agonio, li preĝis pli fervore, kaj lia ŝvito fariĝis kiel gutoj da sango, defalantaj sur la teron. 
Kaj leviĝinte post la preĝo, li venis al la disĉiploj kaj trovis ilin dormantaj de malĝojo, 
kaj diris al ili:Kial vi dormas? leviĝu kaj preĝu, ke vi ne eniru en tenton. 
Dum li ankoraŭ parolis, jen homamaso; kaj tiu, kiu estis nomata Judas, unu el la dek du, iris antaŭ ili, kaj alproksimiĝis al Jesuo, por kisi lin. 
Sed Jesuo diris al li:Judas, ĉu vi perfidas per kiso la Filon de homo? 
Kaj kiam tiuj, kiuj ĉirkaŭis lin, vidis, kio sekvos, ili diris:Sinjoro, ĉu ni frapu per glavo? 
Kaj unu el ili frapis la sklavon de la ĉefpastro, kaj detranĉis lian dekstran orelon. 
Sed Jesuo responde diris:Permesu tiom. Kaj li tuŝis lian orelon kaj sanigis lin. 
Kaj Jesuo diris al la ĉefpastroj kaj kapitanoj de la templo kaj pliaĝuloj, kiuj venis kontraŭ lin:Ĉu vi elvenis kun glavoj kaj bastonoj, kvazaŭ kontraŭ rabiston? 
Kiam mi estis ĉiutage inter vi en la templo, vi ne etendis kontraŭ min viajn manojn; sed ĉi tiu estas via horo, kaj la potenco de mallumo. 
Kaj ili kaptis lin, kaj forkondukinte, venigis lin en la domon de la ĉefpastro. Sed Petro sekvis malproksime. 
Kaj kiam oni ekbruligis fajron meze de la korto kaj sidis kune, Petro sidiĝis meze de ili. 
Kaj unu servantino, vidante lin sidantan en la fajrolumo, kaj fikse rigardinte lin, diris: 
Ĉi tiu ankaŭ estis kun li. Sed li malkonfesis, dirante:Virino, mi lin ne konas. 
Kaj post iom da tempo alia vidis lin, kaj diris:Vi ankaŭ estas el ili. Sed Petro diris:Viro, mi ne estas. 
Kaj post la daŭro de unu horo proksimume, alia asertis persiste, dirante:Vere, ĉi tiu ankaŭ estis kun li, ĉar li estas Galileano. 
Sed Petro diris:Viro, mi ne scias, kion vi diras. Kaj tuj, dum li ankoraŭ parolis, la koko kriis. 
Kaj la Sinjoro sin turnis, kaj alrigardis Petron. Kaj Petro ekmemoris la vorton de la Sinjoro, ke li diris al li:Antaŭ ol koko krios hodiaŭ, vi trifoje min malkonfesos. 
Kaj li eliris, kaj maldolĉe ploris. 
Kaj tiuj, kiuj gardis Jesuon, lin mokis kaj batis. 
Kaj ili ĉirkaŭkovris lin, kaj demandis lin, dirante:Profetu, kiu vin frapis? 
Kaj per multaj aliaj insultoj ili parolis kontraŭ li. 
Kaj tuj kiam tagiĝis la pliaĝularo de la popolo kunvenis, kaj ĉefpastroj kaj skribistoj, kaj ili forkondukis lin antaŭ sian sinedrion, kaj diris: 
Se vi estas la Kristo, diru al ni. Sed li diris al ili:Se mi diros al vi, vi ne kredos; 
kaj se mi demandos, vi ne respondos. 
Tamen, de nun la Filo de homo sidos dekstre de la Potenco de Dio. 
Kaj ili ĉiuj demandis:Ĉu vi do estas la Filo de Dio? Kaj li respondis:Vi diras, ke mi estas. 
Kaj ili diris:Pro kio ni bezonas pluan atestadon? ĉar ni mem aŭdis el lia propra buŝo. 

Lucas 23

Veja também

Como Jesus demonstrou misericórdia mesmo diante do sofrimento?

A visita dos 3 reis magos a Jesus