1 Now it came about that while the people came pushing to be near him, and to have knowledge of the word of God, he was by a wide stretch of water named Gennesaret;
2 And he saw two boats by the edge of the water, but the fishermen had gone out of them and were washing their nets.
3 And he got into one of the boats, the property of Simon, and made a request to him to go a little way out from the land. And being seated he gave the people teaching from the boat.
4 And when his talk was ended, he said to Simon, Go out into deep water, and let down your nets for fish.
5 And Simon, answering, said, Master, we were working all night and we took nothing: but at your word I will let down the nets.
6 And when they had done this, they got such a great number of fish that it seemed as if their nets would be broken;
7 And they made signs to their friends in the other boat to come to their help. And they came, and the two boats were so full that they were going down.
8 But Simon, when he saw it, went down at the knees of Jesus and said, Go away from me, O Lord, for I am a sinner.
9 For he was full of wonder and so were all those who were with him, at the number of fish which they had taken;
10 And so were James and John, the sons of Zebedee, who were working with Simon. And Jesus said to Simon, Have no fear; from this time forward you will be a fisher of men.
11 And when they had got their boats to the land, they gave up everything and went after him.
12 And it came about that while he was in one of the towns, there was a leper there: and when he saw Jesus he went down on his face in prayer to him, saying, Lord, if it is your pleasure, you have power to make me clean.
13 And he put out his hand to him and said, It is my pleasure; be clean. And straight away his disease went from him.
14 And he gave him orders: Say nothing to any man, but let the priest see you and give an offering so that you may be made clean, as the law of Moses says, and for a witness to them.
15 But news of him went out all the more, in every direction, and great numbers of people came together to give hearing to his words and to be made well from their diseases.
16 But he went away by himself to a waste place for prayer.
17 And it came about that on one of these days he was teaching; and some Pharisees and teachers of the law were seated there, who had come from every town of Galilee and Judaea and from Jerusalem; and the power of the Lord was with him, to make those who were ill free from their diseases.
18 And some men had with them, on a bed, a man who was ill, without power of moving; and they made attempts to get him in and put him before Jesus.
19 And because of the mass of people, there was no way to get him in; so they went up on the top of the house and let him down through the roof, on his bed, into the middle in front of Jesus.
20 And seeing their faith he said, Man, you have forgiveness for your sins.
21 And the scribes and Pharisees were having an argument, saying, Who is this, who has no respect for God? who is able to give forgiveness for sins, but God only?
22 But Jesus, who had knowledge of their thoughts, said to them, Why are you reasoning in your hearts?
23 Which is the simpler: to say, You have forgiveness for your sins; or to say, Get up and go?
24 But so that you may see that on earth the Son of man has authority for the forgiveness of sins, (he said to the man who was ill,) I say to you, Get up, and take up your bed, and go into your house.
25 And straight away he got up before them, and took up his bed and went away to his house giving praise to God.
26 And wonder overcame them all, and they gave glory to God; and they were full of fear, saying, We have seen strange things today.
27 And after these things he went out, and saw Levi, a tax-farmer, seated at the place where taxes were taken, and said to him, Come after me.
28 And giving up his business, he got up and went after him.
29 And Levi made a great feast for him in his house: and a great number of tax-farmers and others were seated at table with them.
30 And the Pharisees and their scribes made protests against his disciples, saying, Why do you take food and drink with tax-farmers and sinners?
31 And Jesus, answering, said to them, Those who are well have no need of a medical man, but those who are ill.
32 I have come, not to get the upright, but sinners, so that they may be turned from their sins.
33 And they said to him, The disciples of John frequently go without food, and make prayers, and so do the disciples of the Pharisees; but your disciples take food and drink.
34 And Jesus said, Are you able to make the friends of the newly-married man go without food when he is with them?
35 But the days will come when he will be taken away from them, and then they will go without food.
36 And he said to them, in a story, No man takes a bit of cloth from a new coat and puts it on to an old coat, for so the new coat would be damaged and the bit from the new would not go well with the old.
37 And no man puts new wine into old wine-skins, for fear that the skins will be burst by the new wine, and the wine be let out, and the skins come to destruction.
38 But new wine has to be put into new wine-skins.
39 And no man, having had old wine, has any desire for new, for he says, The old is better.
1 Kaj dum la homamaso ĉirkaŭpremis lin kaj aŭskultis la vorton de Dio, li staris apud la lago Genesaret;
2 kaj li vidis du ŝipetojn starantajn apud la lago, sed la fiŝkaptistoj ĵus eliris el ili, kaj lavis la retojn.
3 Kaj li eniris en unu el la ŝipetoj, kiu apartenis al Simon, kaj petis, ke li forŝovu iom for de la bordo. Kaj li sidiĝis, kaj instruis la homamason el la ŝipeto.
4 Kaj kiam li ĉesis paroli, li diris al Simon:Forŝovu ĝis la profundo, kaj mallevu la retojn por akirado.
5 Kaj responde Simon diris:Estro, ni jam laboris la tutan nokton kaj kaptis nenion; tamen laŭ via diro mi mallevos la retojn.
6 Kaj tion farinte, ili enfermis grandan amason da fiŝoj, kaj iliaj retoj ekrompiĝis;
7 kaj ili geste signis al siaj kompanianoj en la alia ŝipeto, ke ili venu kaj helpu ilin. Kaj ili venis, kaj plenigis ambaŭ ŝipetojn, ĝis ekprofundiĝo.
8 Sed Simon Petro, tion vidinte, falis teren antaŭ la genuoj de Jesuo, dirante:Foriru de mi, ho Sinjoro, ĉar mi estas pekulo.
9 Ĉar pro la preno de fiŝoj, kiun ili akiris, miro kaptis lin, kaj ĉiujn, kiuj estis kun li,
10 kaj tiel same Jakobon kaj Johanon, filojn de Zebedeo, kiuj estis kompanianoj de Simon. Kaj Jesuo diris al Simon:Ne timu; de nun vi estos kaptisto de homoj.
11 Kaj kiam ili surbordigis siajn ŝipetojn, ili forlasis ĉion, kaj sekvis lin.
12 Kaj dum li estis en unu el la urboj, jen viro plena de lepro; kaj vidante Jesuon, li falis sur la vizaĝon kaj petegis lin, dirante:Sinjoro, se vi volas, vi povas min purigi.
13 Kaj li etendis la manon kaj tuŝis lin, dirante:Mi volas; estu purigita. Kaj tuj la lepro foriris de li.
14 Kaj li ordonis al li, ke li diru al neniu:Sed foririnte, montru vin al la pastro kaj tiele oferu pro via purigado, kiel ordonis Moseo, por atesto al ili.
15 Sed la famo pri li des pli multe disvastiĝis; kaj grandaj homamasoj kunvenis, por aŭskulti kaj por esti sanigitaj je siaj malsanoj.
16 Sed li fortiris sin en la dezertojn, kaj preĝadis.
17 Kaj en unu el tiuj tagoj li estis instruanta; kaj ĉeestis Fariseoj kaj leĝinstruistoj, sidantaj, kiuj alvenis el ĉiu vilaĝo de Galileo kaj el Judujo kaj el Jerusalem; kaj la potenco de la Eternulo alestis, por sanigi ilin.
18 Kaj jen viroj alportis sur lito viron, kiu estis paralizita; kaj ili penis enporti lin kaj meti lin antaŭ li.
19 Kaj ne trovinte, kiamaniere ili povas enporti lin, pro la homamaso, ili supreniris sur la tegmenton, kaj mallevis lin tra la tegoloj, kun la liteto, en la mezon antaŭ Jesuo.
20 Kaj vidante ilian fidon, li diris:Ho viro, viaj pekoj estas al vi pardonitaj.
21 Kaj la skribistoj kaj Fariseoj komencis diskuti inter si, dirante:Kiu estas ĉi tiu, kiu parolas blasfemojn? kiu povas pardoni pekojn krom Dio sola?
22 Sed Jesuo, eksciante iliajn pensojn, responde diris al ili:Kial vi diskutas en viaj koroj?
23 Kio estas pli facila, diri:Viaj pekoj estas al vi pardonitaj, aŭ diri:Leviĝu kaj piediru?
24 Sed por ke vi sciu, ke la Filo de homo havas aŭtoritaton sur la tero pardoni pekojn-li diris al la paralizulo:Mi diras al vi:Leviĝu, kaj prenu vian liteton, kaj iru al via domo.
25 Kaj tuj li leviĝis antaŭ ili, kaj prenis tion, sur kio li kuŝis, kaj iris al sia domo, glorante Dion.
26 Kaj mirego kaptis ĉiujn, kaj li gloris Dion; kaj ili pleniĝis de timo, dirante:Ni vidis mirindaĵojn hodiaŭ.
27 Kaj post tio li eliris, kaj vidis impostiston, nomatan Levi, sidantan ĉe la impostejo, kaj diris al li:Sekvu min.
28 Kaj li forlasis ĉion, kaj leviĝis, kaj sekvis lin.
29 Kaj Levi faris grandan festenon por li en sia domo, kaj estis granda amaso da impostistoj kaj aliaj, kiuj sidis ĉe manĝo kun ili.
30 Kaj la Fariseoj kaj iliaj skribistoj murmuris kontraŭ liaj disĉiploj, dirante:Kial vi manĝas kaj trinkas kun impostistoj kaj pekuloj?
31 Kaj Jesuo responde diris al ili:Ne la sanuloj bezonas kuraciston, sed la malsanuloj.
32 Mi venis, por alvoki ne justulojn, sed pekulojn al pento.
33 Kaj ili diris al li:La disĉiploj de Johano ofte fastas kaj faras preĝojn, kaj tiel same ankaŭ la disĉiploj de la Fariseoj; sed la viaj manĝas kaj trinkas.
34 Kaj Jesuo diris al ili:Ĉu vi povas igi la filojn de la edziĝejo fasti, dum la fianĉo estas kun ili?
35 Sed venos tagoj; kaj kiam la fianĉo estos prenita for de ili, tiam ili fastos en tiuj tagoj.
36 Kaj li ankaŭ parolis al ili parabolon:Neniu ŝiras pecon el nova vesto kaj alkudras ĝin sur malnovan veston; ĉar alie li ŝirus la novan, kaj ankaŭ la flikaĵo el la nova ne harmonius kun la malnova.
37 Kaj neniu enverŝas novan vinon en malnovajn felsakojn; ĉar alie la nova vino krevigus la felsakojn, kaj ĝi mem elfluus, kaj la felsakoj detruiĝus.
38 Sed novan vinon oni devas enverŝi en novajn felsakojn.
39 Kaj neniu, trinkinte malnovan vinon, deziras novan; ĉar li diras:La malnova estas preferinda.